woensdag 22 april 2009

De Gentse Zwijger stript (alweer)


Lang geleden dat iemand nog eens een stokje deze richting uit gegooid heeft. De dader heet Georgina. De opdracht luidt: noem zeven dingen die men nog niet over je weet en geef die opdracht door aan zeven andere bloggers.

Georgina is een sympathieke meid die ik toch al een tijdje ken, virtueel dan. Maar mijn eerste gedacht was toch: ze kunnen me wat. Iedereen die mijn blog nu en dan bezoekt weet dat het een life blog is. Dat de realiteit nooit ver weg is. Ik heb hier al zo veel over mezelf prijgegeven dat ik me afvroeg of zo'n stokje aannemen nog wel zin heeft. Ik heb hier al veel geschreven over mijn politiek engagement, misschien tot vervelens toe. Over mijn passie voor fietsen en wielrennen. En ik wil toch ook wel een beetje afstand houden. Het is niet de bedoeling dat ikzelf hier keer op keer gedissecteerd word. Langs de andere kant heb ik ook al enkele keren last gehad met anderen die vonden dat ik hun privacy schond.

Maar dan dacht ik what the hec? Ik kan Georgina of all persons toch niet teleurstellen? Ik neem het stokje dan toch maar aan, al ga ik me niet strikt aan de regels houden. Zeven is misschien wel een heilig getal, maar daar heb ik verder maling aan. Ik ga het stokje ook aan geen zeven anderen doorgeven, want dat zijn er te veel.

Wat is er nog zo interessant aan mezelf dat nog niet op deze blog vermeld werd? Misschien dat ik binnen enkele weken vijftig word? Een halve eeuw. Toegegeven, het is oud voor een blogger. Maar ik ben nog jong van geest. En de meesten geven me jonger. Al heb ik van die typische leeftijdsproblemen. Mijn eeuwige gevecht met het buikje bijvoorbeeld. Eind vorig jaar heb ik weer eens een hele tijd streng gedieet. Veel gesport, vooral gefietst. Maar de eerst maanden van dit jaar heb ik me zo goed laten gaan dat het effect daarvan alweer vrijwel volledig teniet gedaan is en ik zo goed als mag herbeginnen. Grote schuldige: onder andere mijn voorliefde voor wijn. Een hobby die een andere grote hobby, fietsen, tegenwerkt. Ik ben ook een nogal grote eter en heb de laatste tijd nauwelijks nog gesport, zeker omdat ik nu al een zestal weken met een chronische verkoudheid opgescheept zit.

Ander markant gegeven: ik ben nog steeds vrijgezel. Ik weet niet of dat nog gaat veranderen. Ik heb de hoop niet opgegeven dat ik mijn sprookjesprinses ooit nog tegenkom. Maar als je al je hele leven vrijgezel bent, afgezien van enkele latrelaties die nooit een lang leven beschoren waren, dan zal een duurzame relatie aangaan wel niet makkelijk zijn.

Een recente revolutionaire verandering in mijn leven: na een verblijf van ca 25 jaar in het centrum van Gent ben ik tweeëneenhalf jaar geleden naar De Pinte verhuisd. Ik had behoefte aan wat meer ruimte, wat meer natuur, wat minder drukte ook. Maar ik moet toegeven: het begin was moeilijk. Een hele aanpassing van de stad naar een zeer rustige, vrij landelijke gemeente als De Pinte. Een residentiële slaapgemeente waar weinig of niets te beleven valt. Wel mooi en ook heel rustig. Een ietsje te. Niet voor niets blijkt 1/3 van de inwoners van De Pinte uit 60+'ers te bestaan. En als je gewoon was om even je deur uit te stappen en al onmiddellijk in de Veldstraat in Gent te belanden. Of op de Korenmarkt of de Graslei... De kalmte en de rust: je moet er echt wel aan wennen!

Maar het is hier prachtig wonen. Ik woon hier vrijwel in het centrum van het dorp, op nauwelijks 100 meter van de kerk. Overal rondom het huis is open ruimte. Aan de oostzijde is er een braakliggend perceel. Aan de andere kant is er een bungalow. Achter het huis een tuin en daarachter nog een tuin, gevolgd door een bomenrij. Als het zo mooi weer is als de laatste weken is het huis langs alle kanten vol zonlicht. Dat maakt veel goed. Dan mis ik het stadsgewoel niet meer. Bovenaan een fotootje van het uitzicht vanop mijn studeerkamer. Dat uitzicht is onlangs sterk veranderd door die bomen die aan het bloeien geslagen zijn.

En het centrum van Gent is maar 10 kilometer ver. Ik leg de afstand zelfs in de winter geregeld met de fiets af, tenzij bij hevige regen of sneeuw. Het is nog doenbaar. Bij het terugfietsen van bijvoorbeeld een avondje Gentse Feesten heb ik wel al enkele keren gesakkerd en gewenst dat het een paar kilometer korter fietsen was.

Maar de tuin vergt ook veel onderhoud. Ik doe het graag, maar het is vermoeiend en tijdrovend, zeker voor iemand die dagelijks naar Brussel pendelt. Zo heeft alles zijn voor- en zijn nadelen.

Zo ik hoop dat dit volstaat en dat ik mezelf alweer voldoende blootgegeven heb.

Laat ik het stokje doorgeven aan enkele bloggende gewezen of nieuwe partijgenoten en/of politici, al dan niet in spé: Jethro Mortier, Wim Dewaele en Christophe Ramont. Ze zien maar of ze er bij de aanvang van deze campagne tijd voor hebben.

6 opmerkingen:

zapnimf zei

'k Had je toch een paar jaar jonger geschat.
De Pinte is de rijkste gemeente van Vlaanderen. Zo te lezen ook een van de meer aangenamere (als je voor rust bent).

De Gentse Zwijger zei

De rijkste gemeente van Vlaanderen? Niet waar hoor! zelfs niet de rijkste van Oost-Vlaanderen, want dat is Sint-Martens-Latem.
Maar de gemeente staat wel in de top tien, of is er kort bij.

Bloem zei

Dat wist ik idd allemaal al een beetje. (trouwe lezeres) Maar het was toch fijn het eens allemaal op een rijtje te zien. Ik moet trouwens datzelfde stokje ook nog in stukjes hakken. Pfff... ;))

Martine zei

Als dat het zicht is vanuit je studeerkamer, dan kan ik inschatten waar je ongeveer woont. Een volgende keer, als ik er kom, dan ga ik op verkenning...

De Gentse Zwijger zei

Wow! Spannend!

Anoniem zei

Georgina blogt om te bloggen.
Dat is ziekelijk.
Afblijven.