donderdag 23 maart 2006

Kopstukkendebat in het Pand

Gisteren heb ik het eerste Gentse kopstukkendebat bijgewoond als afsluiter van het Congres Lokale en Provinciale Politiek van de Gentse Universiteit in het Pand.

De lijsttrekkers van de 5 grote lijsten waren er allemaal: Daniël Termont voor SP.a-Spirit, Sas Van Rouveroij voor VLD-Vivant, Filip Van Laecke voor CD&V-N-VA, Vera Dua voor Groen! en Francis Van den Eynde voor Vlaams Belang. Moderator was een journaliste van KNACK.

De belangstelling (voor het hele congres) was wat aan de magere kant: het publiek bestond vooral uit studenten in de politieke en sociale wetenschappen. Toch niet onbelangrijk dus voor de profilering van de politici. Daarnaast een klad ambtenaren, schepen De Regge, enkele provincieraadsleden (T.V., ...)

Het was een eerste debat in het kader van de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober. Het terrein werd voorzichtig afgetast. Er kwam nog geen vuurwerk. Toch was het debat veelbelovend, want er zitten een paar goede debaters bij de lijsttrekkers. Vera Dua kwam sterk uit de hoek. Zoals te verwachten viel was Filip Van Laecke van CD&V als nieuwkomer nog wat bleu. Daniël Termont vond ik nogal onbehouwen. Hij is zeker niet zo fijnbesnaard als Frank Beke, die in de zaal zat. Ook veel minder diplomatisch. Dat zou de socialisten nog zuur kunnen opbreken.

Het debat werd voortdurend naar het gewestelijke niveau verlegd. Filip Van Laecke verschool zich constant achter Yves Leterme. Kop van jut was de Vlaamse overheid die de stad Gent zou benadelen tegenover Antwerpen, dit ondanks de aanwezigheid van een rist Gentse politici in de diverse regeringen. Nochtans krijgen beide steden 70% van de middelen uit het Stedenfonds. Antwerpen trekt dubbel zoveel als Gent, maar heeft ook een pak meer inwoners.

Alle sprekers waren het erover eens dat Gent meer middelen moet krijgen van de Vlaamse overheid. Dat zou al een boel problemen oplossen. Ik stel mij toch vragen bij dit goedkoop argument over de partijgrenzen heen. Het deed bij mij een belletje rinkelen. Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 in Antwerpen kwamen alle lijsttrekkers op tv verklaren dat Antwerpen dringend meer geld moest krijgen van de hogere overheid om de historische stadsschuld te helpen delgen. Ook Chantal Pauwels van (toen nog) Agalev. Een paar jaar later brak het Visa-schandaal uit., waarbij toch minstens een hoop gesjoemel aan het licht kwam.

Voor de rest: voorspelbare standpunten. Groen! en Vlaams Belang wezen op de verloederde buurten in de negentiende-eeuwse gordel, waarvoor niets gedaan wordt, in tegenstelling tot de steeds mooier wordende Kuip van Gent. CD&V kwam op voor de deelgemeenten, waar die partij traditioneel sterk staat, of toch in sommige daarvan. De coalitiepartners schermden met projecten (Zuurstof voor de Brugsepoort, Bruggen naar Rabot, ...) en begrotingscijfers.

Al bij al een wat aarzelende aanzet, maar er beloven nog boeiende debatten te volgen.

Wordt ongetwijfeld vervolgd!

Geen opmerkingen: