maandag 1 oktober 2007

De Gavers - Geraardsbergen

Lekker weertje gisteren in Geraardsbergen. Dat viel reuze mee.

De mountainbiketocht 's morgens had wel enkele verrassingen in petto. Het had de afgelopen dagen veel geregend in de regio en het parcours lag er bijzonder drassig bij. De begeleider stuurde ons onmiddellijk de weide in. Het was moeilijk manoeuvreren in de modder. Op nogal wat plaatsen stonden er grote plassen. En de streek is bepaald wel heuvelachtig te noemen.

Het werd een moeilijk parcours met lichte beklimmingen door modder, waterplassen en hopen keien. We beklommen o.a. de Bosberg door de weiden. Het rijden op zo'n mountainbike wende wel. Op de duur kreeg je een soort stuurvaardigheid. Ik zat wel van kop tot teen onder de modder en was daar niet echt op voorzien. Gelukkig waren er T-shirts van Spirit te koop op die ledendag.

's Middags maakte ik op het provinciaal domein De Gavers (een ontdekking overigens - ik kom zeker nog terug) kennis met onze nieuwe partijvoorzitster-to-be. Het leek me wel een charmante dame. En ze mag gezien worden ook! Als ze nu ook nog politiek talent heeft, komt dat dik in orde.

In de namiddag een recreatieve fietstocht op dezelfde mountainbike. Betere wegen nu (asfalt of kasseien), maar toch ook een selectief parcours, over o.a. de Bosberg (langs de straatkant), de laatste helling van de Ronde van Vlaanderen.


Een lange, minder steile aanloop en dan een vrij steile eindklim van een driehonderd meter. Best doenbaar.

Als toemaatje hebben enkele stoutmoedigen (waaronder ikzelf of wat had je gedacht) nog de Congoberg beklommen in buurgemeente Vollezele (Galmaarden), een niet zo heel steile, maar wel lange beklimming van ongeveer een kilometer.

's Avonds had ik nog een afspraak in het centrum van Geraardsbergen. Ik parkeerde mijn auto in de buurt van de Muur en ging te voet naar boven. Het was ongeveer 35 jaar geleden dat ik nog in deze buurt kwam. Geraardsbergen is een godvergeten stadje in een uithoek van Vlaanderen, waar je niet komt als je er niet moet zijn, behalve voor toerisme of voor de Ronde.

Gelukkig moesten we vanmiddag niet langs de Muur fietsen, want het is er toch wel heel steil. Ik bewonderde de gedichten van Willie Verhegge langs het parcours van de Muur. Ook de kapel op de heuveltop kon me wel bekoren. Ik herinnerde me dat we hier 35 jaar geleden tijdens een jeugdkamp in de omgeving van Geraardsbergen ook langskwamen en iets dronken in taverne Het Hemelrijk, vlakbij de kapel.
De omgeving is mooi maar bij valavond een beetje melancholiek. Er zijn in de omgeving nogal wat vervallen huizen. Economisch is Geraardsbergen blijkbaar niet echt een topgebied. De oude studiegenoot die ik die avond na jaren weerzag bevestigde die indruk. Het stadje ligt ook in een uithoek van Vlaanderen, tegen de taalgrens aangedrukt.

Ik neem me voor eens naar de doortocht van de Ronde van Vlaanderen te komen kijken op de Muur. Al zal het daar dan wel drummen zijn.

Geen opmerkingen: