Excerpt 1:
(...) en zelfs een nummer van Joan Armatrading, waarvan Van Parys de akkoorden had uitgezocht omdat Rosa het zo mooi vond. Het was een lied over een verscheurende keuze, over de een of de ander, over liefde en verlangen (begeerte), over willen maar niet kunnen en toch moeten. Over géén keus hebben, eigenlijk. En als hij het zong, toen hij het op een avond zong, zat Rosa met glanzende ogen in het schemerduister van de schoorsteen naast Rega en legde, ze legde haar hand op zijn onderarm. En Rega voelde alle haartjes op zijn lichaam prikken. Van de warmte, dacht hij, van de kou misschien.
Er was geen keus.
2 opmerkingen:
Wow, Jofel achterna?
Euh, het is een citaat, beste Katcat, uit een boek dat ik voor mijn verjaardag gekregen heb en dat net uit is. Waarover later meer.
Een reactie posten