Trapkracht bis

Tweede Gentse editie van Trapkracht, de georganiseerde vrije expressie van fietsers, die uit het buitenland overgewaaid is naar hier. Iets minder volk dan vorige keer. Een goede 100 man. De voorspelde wolkbreuk brak los toen we, iets over half zes, nog aan het Zuid verzamelden. De jeugdige fietsenthousiastelingen trokken het zich niet aan en vertrokken onder de gietende regen. Je moet er toch iets voor over hebben, redeneerden ze.

De Groen!-coryfeeën Vera Dua, Tine Heyse en Filip Watteeuw waren aanwezig bij de start, maar haakten af onder het slechte weer. De partij had als enige opgeroepen voor deze manifestatie. Van de aanwezige politici fietste enkel meneer Anne Van Lancker van de SP.a een eindje mee.


Trapkracht in de gietende regen

Binnen de kortste keren was iedereen kletsnat, maar we lieten het niet aan ons hart komen. Gelukkig hield het na een tiental minuten op met regenen.

Ambiance was er net als vorige maand genoeg, ondanks de nattigheid. Er reed een heuse ritmesectie mee in bakfietsen. Toeters, trommels en trompetten. De twee clowns van vorige keer waren er ook weer bij. Een ervan had een zapper bij en probeerde de auto's die we kruisten weg te zappen. Een fietser voerde een aanhangwagentje met een grote hond erin mee. De politie hield discreet toezicht, i.t.t. vorige keer: twee flikken fietsen mee en hielden het verkeer tegen aan de kruispunten, enkele motards hielden zich in de nabijheid.

Er werd verder en langer gefietst dan vorige maand: van het Zuid ging het via de Tentoonstellingslaan naar de Heuvelpoort en dan langs de stadsring tot aan de Nieuwe Wandeling. Dan via de Sint-Michielshelling naar het stadscentrum. Vlakbij het stadhuis kruisten we Tom Balthazar, de voorzitter van de Gentse SP.a. Hij werd joelend, toeterend, trommelend en bellend begroet.

Ik probeerde wat foto's te nemen, maar het lukte niet zo best in dit weertje. Als je afstapt is de grootste groep fietsers al voorbij als je toestel eindelijk goed in de aanslag staat. Ik zag sommigen al rijdend fotograferen. Ik probeerde dat ook, maar ben de techniek nog niet goed meester. Het is opletten geblazen, zeker in zo'n groep: ofwel lig jij, ofwel ligt je toestel op de grond vóór je het weet. Achteraf bleek mijn toestel in video te staan, dus die foto's werden niks.

Via Sint-Jakobs fietsten we naar de Dampoort. Ditmaal werd dit pijnpunt voor fietsers (én voor alle weggebruikers) niet gemeden. We reden twee volledige ronden op de rotonde en sloegen dan af naar de Kasteellaan. Er ontstonden respectabele files. Over het algemeen reageerden de automobilisten vrij positief en geamuseerd. Sommige haastigaards waren zichtbaar nerveus, zeker wanneer een of twee onverlaten er een schepje bovenop deden en hen wat treiterden.

Via de Kasteellaan fietsten we naar Sint-Anna, alwaar er weer twee ereronden gereden werden op de rotonde, tot het de motard van de politie te veel werd en hij ons afleidde naar de Lange Violettenstraat. Via de Frère Orbanlaan bereikten we het eindpunt van de tocht: het Zuid. Het was welletjes: we hadden ondertussen al een goed uur gefietst.

Op het einde wachtte nog een verrassing: Geena Lisa stond ons op te wachten met een tv-ploeg en iemand van de gemeente Lichtervelde. Ze probeerden de hele groep te overhalen om 's anderendaags tegen 12 uur 's middags naar Lichtervelde te rijden. In het kader van het Eén-programma Fata Morgana had Lichtervelde de weddenschap aangegaan 2.000 tweewielers naar hun gemeente te krijgen. Er was weinig enthousiasme bij de groep: sommigen moesten studeren, anderen (waaronder ondergetekende) hadden iets beters te doen. De obligate Groen! militant zeulde ondertussen rond met de groene petitie voor autoloze zondagen. De meeste fietsers dropen langzaam af.

In elk geval: ook deze Trapkracht was pure, onvervalste fun! Fietsen in de stad is nooit zo plezant geweest!