maandag 12 mei 2008

De derde man... en mij

Vandaag gehoord op Studio Brussel: mijn favoriete Beatle! Ik hield ook wel van John Lennon. George was altijd wel een beetje op de achtergrond: de derde man! Maar toch heel essentieel en heel genietbaar.

Opgedragen aan mijn lief, dat er misschien geen meer is. Wie het schoentje past, trekke het aan.
En aan degenen die willen lachen of sarcastisch doen: beware! Ik zal je wel vinden!

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Welk liedje heb jij gehoord op StuBru? Ik heb gisteren Working Class Hero gehoord in de originele versie maar ik denk dat het op radio 1 was...Lennon rules en voor altijd!

Anoniem zei

Die warmte ..George ook natuurlijk..

Anoniem zei

Dat laatste zinnetje doet me wel wenkbrauwen fronsen. Wie zou er nu sarcastisch over willen doen? Alsof we allemaal niet al eens in dat schuitje hebben gezeten.

De Gentse Zwijger zei

@Zapnimf: Kom kom. Nu ook niet overdrijven. Dat laatste zinnetje was alleen bedoeld om eventuele grapjassen bij voorbaat te ontmoedigen! Het is misschien agressiever overgekomen dan het bedoeld was.
@Els: Lennon was de intellectueel. Ik vind Harrison muzikaler en melodieuzer. In dat opzicht vind ik de soloscarrière van Lennon wat ontgoochelend. Of komt dat door de invloed van Yoko Ono?

Dollo zei

oh, akkoord, maar toch niet de kwaliteit zoals ze bovendrijft in de selectie op mijn blog. Ik heb ook nooit meegedaan aan de bizarre campagne tegen Yoko Ono & Linda Mc. Cartney. De laatste plaat van Lennon (Double Fantasy) is min of meer verguisd door de invloed maar verdorie, er staan een paar sublieme nummers op. Verstoorde perceptie, veroorzaakt door gefrustreerde post-68ers die de teloorgang van die tijd niet wilden bevatten.

Ik heb (denk ik nog steeds in mijn persoonlijk archief) een stukje van Piet Piryns (hopelijk juist gespeld) van na de moord op Lennon, dat zo cynisch was dat ik het wel uitgeknipt, maar nooit meer gelezen heb. Uit Vrij Nederland, was dat.

En (oke, dit wordt lang), ook Wings, de groep van Macca is lange tijd als no-go ontvangen door de muziekpers omwille van de invloed van wijlen de énige echte Mrs. Paul Mc. Cartney, terwijl..oh boy, Macca life zien is gewoon een kado, dat is zalig!!!

Enfin, tot zover de ochtendlijke cafepraat!!!!

Iedereen een goeie werkdag trouwens!