Na weken van onzekerheid, in het ongewisse verkeren, geen contact meer, geen antwoord op mails, telefoons, sms'jes, anything ... Muzikale clichés: Return to sender, etc...
Het verdict kwam plots per sms. Plots, ik weet het eigenlijk niet. Het was vreemd genoeg alsof ze aanvoelde dat ik op het punt stond iets te forceren. Ik was van plan 's avonds naar haar huis te gaan en haar te dwingen me te zien en naar me te luisteren.
Zij: Geen zin in discussie ...
Hij: Zeg me dan gewoon dat je me nooit meer wil zien en ik laat je verder voorgoed met rust
Zij: Ik wil je niet meer zien
Hij: Oké ...
Zij: Ben alle misverstanden beu
Hij: Spijt dat het zo moest lopen. Het ga je verder goed!
De rest van de conversatie doet er niet toe. Wat er staat is ongeveer waar het op neerkwam. Het essentieelste. De bezegeling van een definitieve breuk per sms.
Zo! Dat was het dan zeker? Nogmaals is het cliché bevestigd. We gingen vrienden blijven. We gingen het contact onderhouden. Ja, dat zal wel! In de praktijk blijkt dat zeer moeilijk te zijn na een stukgelopen relatie, hoe kort ook.
Het voordeel was om eindelijk duidelijkheid te hebben. Die prangende onzekerheid, dat in het ongewisse gelaten worden, dat was het ergste! Een marteling eigenlijk! Een tortuur waarvan ik niet weet waar ik ze verdiend had. Die ik niet verdiend had. Maar toch diende ze me die toe.
Soms moet je dingen afmaken om je er eindelijk van te kunnen bevrijden. Ik ging wat uitblazen aan de Watersportbaan. Een vergezicht van 2,2 km water voor je. Somber weer. Op de bankjes voor de vijver zitten vaak marginalen want het staat daar vol met sociale appartementen in die buurt. Het kwam overeen met mijn stemming. Maar toch voelde ik me vreemd opgelucht.
Ik laat in het midden of dit fictie is of werkelijkheid. En daarbij: het is hier mijn café en zolang ik binnen de wettelijkheid blijf (me niet begeef aan racisme, pedofilie, e.d.m., schrijf ik hier wat ik wil.
Ik zou zeggen: alle toevallige overeenkomsten met bestaande personen of toestanden zijn louter denkbeeldig... Of hoe luidde die formule ook juist weer?
Soit. Who cares? Snik!
9 opmerkingen:
Sterkte!
Per sms? Afgezien van de rest zou dat toch net iets beter kunnen. Ik pleit voor de heropwaardering van het gesprek, in alle omstandigheden.
Onzekerheid is nooit prettig.
Ik vind het echt jammer...
Sterkte!
Mijn god en pijn dat zoiets doet.
Vrouwen zijn genadeloos jong.
Geschreven alsof het thuishoort in een roman...
Patrick stelt het wel héél dramatisch...! Genadeloze vrouwen zijn genadeloos, maar gelukkig bestaan er ook nog vrouwen "vol van genade"!!! In blijven geloven, anders word je een verbitterde ouwe knar!
Hm, dit thema maakt duidelijk wel iets los. Bedankt voor de steunbetuigingen en de troostende woorden allemaal!
Ach, 't is alles zo broos.
De ene dag nog grote liefde en de andere: gedaan! De betovering verbroken. En eens dat gebeurd, is er niet veel meer aan te doen, kan het alleen nog verder bergaf gaan. In een neerwaartse spiraal die bijna niet te stoppen is. Integendeel, hoe meer je het probeert om te buigen, hoe erger het wordt. Ook al wil je nog contact blijven onderhouden. Lang duurt dat dan meestal niet.
We kunnen alleen maar hopen dat de liefdesfee nog eens voorbij onze deur zal passeren voor we een oude knar worden.
Je schrijfsel blaast me omver.
Ik was ook de genadeloze bitch.
De relatie werkte destructief, ik moest eruit weg.
"Ik wil je niet meer zien, ben alle misverstanden beu..."
My words exactly (niet per sms in mijn geval)
Een drang voelen om haar te dwingen om je te zien en naar je te luisteren?
His urge exactly.
Hij wou niet aanvaarden dat ik de relatie beëindigde en probeerde dingen te forceren die niet te forceren vallen.
Liefde laat zich niet dwingen.
Sterkte met het loslaten.
Niet kniezen
Een andere kiezen.
Was getekend
Een reactie posten