Aangezien ik er nogal gek van ben om dingen die voorgoed verdwijnen vast te leggen en zodoende van de vergetelheid te redden, hier toch een fotootje dat ik eind februari bij redelijk goed weer genomen heb van deze handelszaak, toen die nog open was. De foto is minimaal gefotoshopt :-)
Ik kende de zaak Bloch al van in de jaren '70. Ben er niet zo dikwijls geweest, enkel een paar keer. Eén keer om brood, toen ik daar in het jaar 1980 in de buurt op kot zat. Over dat brood geen klagen: het was echt lekker!
De pizzaatjes, quiches en aanverwanten die Bloch verkocht waren delicieus. Voor zijn met echte boter gebakken koeken had ik het niet zo. Ik heb één keer vreselijke diarree gehad van zijn koeken op een morgen dat ik met vakantie vertrok. Ik heb nogal zwakke darmen.
Afgezien daarvan (en zonder voor racist te willen doorgaan) vond ik Bloch zelf toch maar een rare kerel. Er werd verteld dat hij zijn personeel uitbuitte. De laatste jaren werkte hij bijna uitsluitend met Turkse vrouwen en dat wil toch wel wat zeggen. En als er afgerekend moest worden, zat Bloch zelf achter zijn kassa! Om zoals in mijn geval de prijs per boterkoek in te tikken. Ik verschoot me die keer een bult toen ik de rekening kreeg. Echt goedkoop waren zijn koeken ook niet en dat is een understatement.
Soit! Het is toch weer een gerenommeerde zaak die verdwijnt in de Veldstraat. Boekenwinkel Herkenrath een tiental jaar geleden, patisserie Bloch nu. Who's next? Kaashandel Peeters? Tabakswaren Caron? Meestal om plaats te maken voor weer zo'n superketen à la Inno, H&M, C&A, e.d.
O tempora, O mores!
Ter informatie: er hebben al eerder artikels en foto's van mij op Gentblogt gestaan, maar dan in de beginperiode (2005). Vandaag is er nog eens een artikel van mij verschenen: een meer objectieve en werkelijkheidsgetrouwe versie van een restaurantbezoek dat hier verschenen is onder de titel Omi... gaat!
5 opmerkingen:
In mijn prille kinderjaren, ging ik (die niets met Gent te maken heeft), zelfs op tijd en stond naar Bloch voor iets lekkers. En ons ma en haar beste vriendin er obligaat bij vermelden: duur, maar duur!
Maar lekker! ;)
Ik begin er nu toch een beetje spijt van te krijgen dat ik nooit bij Bloch binnen geweest ben.
"De laatste jaren werkte hij bijna uitsluitend met Turkse vrouwen en dat wil toch wel wat zeggen": hij werkte met laaggeschoolden, idd vooral Turkse vrouwen, die zo ontsnapten aan de werkloosheid. Dat bleef zijn zoon doen. Aangezien hij zelf Jood was, zeer bijzonder: meestal klikt het niet zo tussen Joden en moslims. Zelf was hij vaak het slachtoffer van racisme. Op een dag stond er in verf "JOOD" op zijn raam met een hakenkruis bij. Een uur daarna stond er in een andere kleur verf "FIER" onder. Tja, zo'n mensen hebben bij mij een streepje voor: ze geven kleur aan het leven. Ik wens heel de familie nog veel gelukkige tijden toe!
(PS. ja, zeg, die details over de gevolgen van uw boterachtige koeken vallen mij toch zwaar tijdens het ontbijt)
x
Rare snuiters hebben ook hun bestaansrecht.
Als Els het uitlegt, klinkt het ineens wel genuanceerder hè?
Waarmee ik niet wil afdingen van uw recht om iemand een eigenaardige kwiet te vinden.
Beste Zapnimf,
Ik moest je van Els zeggen dat ik zelf een rare snuiter ben en je tevens danken voor het bestaansrecht ;-)
Een reactie posten