Zondag heb ik met mijn broer meegedaan aan de 15de editie van de Gentse Buitenband. Dit is een reeks fietstochten door de landelijke gebieden rond Gent, georganiseerd door de Landelijke Gilden, een belangenorganisatie voor agrariërs.
We kozen voor de Kaaihoeveroute met start in Zwijnaarde. Dit was een tocht van 45 kilometer naar de Zwalmstreek. Het keerpunt was de Kaaihoeve, een interessant natuureducatief centrum van de provincie in Meilegem (Zwalm). Boeiende tocht door een mooi landschap. Helaas was het barslecht weer. Volgend jaar probeer ik eens de grote tocht van ca. 80 kilometer, die een omcirkelende beweging rond Gent maakt.
Gisteren nog even de sfeer geproefd op de sluitingsavond van de Gentse Feesten. Niet al te lang, want ik moest vandaag werken. Mijn laatste werkweek vóór een maandje welverdiende vakantie. Geen echt belangwekkende optredens gezien. Iedereen was zich rond 22 uur nog aan het opmaken om er nog een nachtje stevig tegenaan te gaan.
Rond 3 uur 's morgens werd ik wakker. Ik opende mijn raam en hoorde in de verte gezang. Ze waren de Feesten aan het sluiten op de Korenmarkt of daar ergens in de buurt. Ik sliep weer in met herinneringen aan wilde nachten op de Vlasmarkt uit een ver verleden. Het is ondertussen toch al een tiental jaar geleden dat ik daar de Feesten om dinsdagmorgen 8-9 uur nog mee afgesloten heb.
Het is weer gedaan voor een jaar. Alles bij elkaar waren het geslaagde feesten. Minder goed weer, maar massa's volk. Waar ze al dat volk blijven halen weet ik niet. Veel creativiteit ook. Alleen de vele dranghekkens en afgesloten pleinen werkten op de zenuwen. De Feesten worden het slachtoffer van hun eigen succes, daarover is iedereen het wel eens.
dinsdag 26 juli 2005
zondag 24 juli 2005
Ambrozijn
Optreden van Ambrozijn in de Spiegeltent. Van links naar rechts Wouter, Wim en Tom.
Gisteravond nog een stukje van het optreden van Ambrozijn in de Spiegeltent aan het Baudelopark meegemaakt.
Paar foto's proberen nemen. Het resultaat was povertjes. Er was te veel weerspiegeling. Het is dan ook een Spiegeltent :-)
zaterdag 23 juli 2005
Yevgueni
De leadzanger van Yevgueni aan het werk op het groot podium van Sint-Jakobs
Na de stroppendagersstoet ging ik naar Sint-Jakobs. Meestal ga ik voor de sfeer en niet om bepaalde optredens te beluisteren. Maar ik bleef plakken bij het optreden daar van de mij nog onbekende groep Yevgueni. En dat viel heel goed mee! Goede Nederlandstalige rock! Niet alle songs haalden het zelfde niveau, maar ik hoorde toch enkel sterke nummers. Uitstekende leadzanger ook, met een mooie stem die een beetje aan Wim De Craene doet denken.
Nadien zag ik in het Baudelopark nog een leuke rapwedstrijd tussen een Belg en een Hollander.
Stroppendragers
Defilé van de stroppendragers
Voor het eerst in de 25 jaar dat ik in Gent woon, ben ik eens gaan kijken naar de historische stoet van de stroppendagers, waarin de historische straf die Keizer Karel aan Gent oplegde in 1540 geëvoceerd wordt.
Gelukkig kon ik met het nodige geduld weer plaatsnemen op de tribune op het Emile Braunplein, want er was veel volk komen opdagen voor dit gebeuren.
Verzorgd spektakel. Het meeleven van het publiek (awoertgeroep bij het verschijnen van Keizer Karel en wanneer de privilegies van Gent verscheurd werden) was ontroerend!
donderdag 21 juli 2005
Vuurwerk
Vuurwerk aan de Watersportbaan
Heb een nog aanvaardbare foto kunnen nemen van het vuurwerk woensdagavond. Een goede foto maken van vuurwerk is een vrijwel onmogelijke opgave met mijn toestelletje, zoals ik al meermaals ervaren heb (o. a. op het Portus Ganda-vuurwerk ter gelegenheid van 11 juli).
Het vuurwerk was uitermate geslaagd. De nieuwe locatie aan de Watersportbaan is er bijzonder geschikt voor. Er was veel volk. De vuurwerkmakers hadden zich aan enige experimenten gewaagd, die ik wel kon smaken. En dat alles - enige familiale trots mag hier niet ontbreken - op muziek van mijn jongste broer, in zijn typische Olla Vogala-stijl. Beetje een rustige compositie, niet opzwepend (en dus atypisch voor vuurwerk), met vooral veel muzikale invloeden uit de Arabische wereld.
zondag 17 juli 2005
Parkbos
Vandaag heb ik de fietstocht gereden die Bossanova (afdeling Bos en Groen van het Vlaamse Gewest i.s.m. de stad Gent en dagactiviteitencentrum De Moester) ter gelegenheid van de Gentse feesten organiseerde rond het Parkbos in het zuiden van Gent, waarover de laatste tijd zoveel te doen is. Een volledige beschrijving van de fietsroute vind je op Gent Blogt. Gelukkig had ik deze alternatieve routebeschrijving bij, want de officiële liet regelmatig te wensen over.
De start was in het Maaltepark (zie enkele posts geleden. Er was niet zoveel belangstelling voor de tocht: de organisatoren hadden te weinig publiciteit gemaakt en de meeste mensen hebben tijdens de Gentse Feesten klaarblijkelijk wel wat beters te doen. Voor het overige hadden de organisatoren nochtans geen moeite gespaard: op 2 plaatsen van het parcours werden we opgewacht door een deskundige die informatie over de site gaf.
Deeltje van het stadsbos dat er moet komen: zijkant van het De Ghellinck-d'Elsegem-park in Zwijnaarde, nu nog in privé-bezit en niet toegankelijk voor het publiek
Eerste belangrijke stop was het De Ghellinck-d'Elsegem-park in Zwijnaarde, waarvan je een deel van de omwalling kan zien vanop de Oudenaardsesteenweg. Dit vrij uitgestrekte bos is nu nog in handen van een privé-eigenaar zonder erfgenamen, die het goed na zijn dood aan de stad zou overmaken. Het zou dan de kern uitmaken van het stadsbos.
Daarna was er een korte uitstap naar buurtpark Hekers vlakbij, een parkje van ongeveer 1 hectare. voor een stadsbewoner van het centrum toch verbluffend hoeveel groen hier aanwezig is.
Buurtpark Hekers
Nu weer over de Oudenaarsesteenweg, op de grens van Gent en De Pinte. In de omgeving van het Scheldeveld, een ander park, kregen we deskundige uitleg van een bio-ingenieur van het Vlaamse Gewest. Met de hulp van de mens is het bos, dat hier gedegradeerd was tot een soort struikgewas ('wastine'), zich aan het herstellen. Vele stukken grond in deze omgeving zijn nu nog landbouwgrond. Het Vlaams Gewest voert een uitdovingsbeleid voor de nog aanwezige landbouwers om uiteindelijk tot een stadsbos te komen.
Toegangshek tot een privé-parkje in het Mieregoed, op de grens van Zwijnaarde en De Pinte
Ik probeer haastig enkele foto's te nemen om mijn blog te illustreren. Ik heb niet veel tijd, want ik moet ook de vragen van de zoektocht oplossen, de weg zoeken en vóór 17 uur terug zijn in het Maaltepark. Bovendien laat de batterij van mijn toestel het afweten in de omgeving van de Hemelrijkkapel (in de Hemelrijkstraat). Jammer, want in dit mooie weer is deze kapel temidden van korenvelden een prachtig gezicht. Nu heb ik enkel volgend halfmislukt vergezicht langs de zijkant. Wat een blogger lijden kan!
Vergezicht op de Hemelrijkkapel, temidden van de velden
Nog een bezoekje aan De Moester, een boerderij als dagactiviteitencentrum voor ex-psychiatrisch patiënten.
Terug naar het Maaltepark. Ik heb enkele vragen van de zoektocht verkeerd, maar gezien het geringe aantal deelnemers wint iedereen. Ik kies het t-shirt van de parkbos-campagne met de tekst Stad zkt bos vr duurzame rel., iets om mee uit te pakken bij gelegenheid.
Uiteraard ben ik de idee van een stadsbos wel genegen. In het najaar zou de Vlaamse Regering de definitieve beslissing nemen over het Ruimtelijk Uitvoeringsplan voor het parkbos met alle conclusies van de bezwaarschriften.
Blijkbaar is niet iedereen zo opgezet met de idee dat er meer bossen nodig zijn in Gent en in Vlaanderen. Volgend bord staat op de grens van Mariakerke (Gent) en Vinderhoute (Lovendegem) aan de Vinderhoutse Dam, naast een bord dat aankondigt dat bezwaarschriften ingediend kunnen worden tegen het Ruimtelijk Uitvoeringsplan (RUP) Grootstedelijk Gebied Gent:
Landbouwersprotest op de grens van Mariakerke (Gent) en Vinderhoute (Lovendegem).
Blijkbaar behoort dit gebied tot een van de vier in het plan voorziene groenpolen rond Gent. Ik weet niet precies wat men in deze buurt van plan is. Een stadsbos is leuk, groen is leuk, maar men moet de weinige overgebleven boeren nu ook niet wegjagen, vind ik. Er zijn er al zo weinig.
De start was in het Maaltepark (zie enkele posts geleden. Er was niet zoveel belangstelling voor de tocht: de organisatoren hadden te weinig publiciteit gemaakt en de meeste mensen hebben tijdens de Gentse Feesten klaarblijkelijk wel wat beters te doen. Voor het overige hadden de organisatoren nochtans geen moeite gespaard: op 2 plaatsen van het parcours werden we opgewacht door een deskundige die informatie over de site gaf.
Deeltje van het stadsbos dat er moet komen: zijkant van het De Ghellinck-d'Elsegem-park in Zwijnaarde, nu nog in privé-bezit en niet toegankelijk voor het publiek
Eerste belangrijke stop was het De Ghellinck-d'Elsegem-park in Zwijnaarde, waarvan je een deel van de omwalling kan zien vanop de Oudenaardsesteenweg. Dit vrij uitgestrekte bos is nu nog in handen van een privé-eigenaar zonder erfgenamen, die het goed na zijn dood aan de stad zou overmaken. Het zou dan de kern uitmaken van het stadsbos.
Daarna was er een korte uitstap naar buurtpark Hekers vlakbij, een parkje van ongeveer 1 hectare. voor een stadsbewoner van het centrum toch verbluffend hoeveel groen hier aanwezig is.
Buurtpark Hekers
Nu weer over de Oudenaarsesteenweg, op de grens van Gent en De Pinte. In de omgeving van het Scheldeveld, een ander park, kregen we deskundige uitleg van een bio-ingenieur van het Vlaamse Gewest. Met de hulp van de mens is het bos, dat hier gedegradeerd was tot een soort struikgewas ('wastine'), zich aan het herstellen. Vele stukken grond in deze omgeving zijn nu nog landbouwgrond. Het Vlaams Gewest voert een uitdovingsbeleid voor de nog aanwezige landbouwers om uiteindelijk tot een stadsbos te komen.
Toegangshek tot een privé-parkje in het Mieregoed, op de grens van Zwijnaarde en De Pinte
Ik probeer haastig enkele foto's te nemen om mijn blog te illustreren. Ik heb niet veel tijd, want ik moet ook de vragen van de zoektocht oplossen, de weg zoeken en vóór 17 uur terug zijn in het Maaltepark. Bovendien laat de batterij van mijn toestel het afweten in de omgeving van de Hemelrijkkapel (in de Hemelrijkstraat). Jammer, want in dit mooie weer is deze kapel temidden van korenvelden een prachtig gezicht. Nu heb ik enkel volgend halfmislukt vergezicht langs de zijkant. Wat een blogger lijden kan!
Vergezicht op de Hemelrijkkapel, temidden van de velden
Nog een bezoekje aan De Moester, een boerderij als dagactiviteitencentrum voor ex-psychiatrisch patiënten.
Terug naar het Maaltepark. Ik heb enkele vragen van de zoektocht verkeerd, maar gezien het geringe aantal deelnemers wint iedereen. Ik kies het t-shirt van de parkbos-campagne met de tekst Stad zkt bos vr duurzame rel., iets om mee uit te pakken bij gelegenheid.
Uiteraard ben ik de idee van een stadsbos wel genegen. In het najaar zou de Vlaamse Regering de definitieve beslissing nemen over het Ruimtelijk Uitvoeringsplan voor het parkbos met alle conclusies van de bezwaarschriften.
Blijkbaar is niet iedereen zo opgezet met de idee dat er meer bossen nodig zijn in Gent en in Vlaanderen. Volgend bord staat op de grens van Mariakerke (Gent) en Vinderhoute (Lovendegem) aan de Vinderhoutse Dam, naast een bord dat aankondigt dat bezwaarschriften ingediend kunnen worden tegen het Ruimtelijk Uitvoeringsplan (RUP) Grootstedelijk Gebied Gent:
Landbouwersprotest op de grens van Mariakerke (Gent) en Vinderhoute (Lovendegem).
Blijkbaar behoort dit gebied tot een van de vier in het plan voorziene groenpolen rond Gent. Ik weet niet precies wat men in deze buurt van plan is. Een stadsbos is leuk, groen is leuk, maar men moet de weinige overgebleven boeren nu ook niet wegjagen, vind ik. Er zijn er al zo weinig.
zaterdag 16 juli 2005
Het is weer zover!
De openingsstoet van de Gentse Feesten vanop de eretribune op het Emile Braunplein
Het is weer zover! Na een voorspel tijdens de feesten ter gelegenheid van de 11de juli, braken de echte Gentse Feesten vandaag los, te beginnen met de traditionele openingsstoet.
Ik had geluk en kon de stoet voor de eerste keer vanop de eretribune meemaken. Verschillende genodigden (gemeenteraadsleden, familieleden van hoogwaardigheidsbekleders, ...) waren immers niet komen opdagen en ik mocht plaats nemen op de tribune, achter de Gentse politieke fine fleur (Verhofstadt, Beke, Denys, Van Rouveroij, De Clercq, Van Parys, ...).
Mooi weertje, een meevaller (het durft traditioneel nog al eens regenen op de openingsdag van de Gentse feesten). De stoet was alvast veelbelovend!
zaterdag 9 juli 2005
Maaltebruggekasteel
Het gerestaureerde Maaltebruggekasteel
Vandaag heb ik de openluchttentoonstelling bezocht in de tuin van het Maaltebruggekasteel aan de Kortijksesteenweg in Sint-Denijs-Westrem (rechtover Maria Middelares - waar ik overigens geboren ben, maar dit terzijde).
Het kasteel werd onlangs opnieuw opengesteld na twee jaar renovatie. Het behoorde toe aan een 19de-eeuwse Gentse textielbaron en werd in 1958 aangekocht door de stad Gent.
Het kasteel stond jaren leeg. Het werd nu door privé- initiatief omgevormd tot het "Maalte Art, Business & Conference Center" en zal dienst doen als kunstforum voor concerten, tentoonstellingen, lezingen, enz., georganiseerd door de vereniging ID+ Art.
In en om het kasteel zijn tot 11 september 2005 monumentale beelden te bewonderen van de internationaal gerenommeerde kunstenaars Claus Bertram en Bo Allison. De eerste is geboren in 1938 in den Haag (Nederland) en de tweede is geboren in 1952 te Washington (V.S.) doch vestigde zich in 1988 te Gent.
Vooral de werken die her en der tijdelijk werden opgesteld in het Maaltepark, achter het kasteel, doen denken aan het openluchtmuseum van Middelheim.
Het kasteel (en de kapel) staat elk weekend van 14 tot 18 uur gratis open voor het publiek. Er is een verzorgde catalogus te koop (10 euro). Het Maaltepark, met de openlucht tentoonstelling, is elke dag gratis te bezoeken.
Het interieur van het kasteel zelf heb ik niet bezocht. Wel de openluchttentoonstelling en het uitgestrekte park. De beelden in het park zijn niet echt mijn smaak (een ietsje te geometrisch). Er zijn er trouwens niet zo veel. Van de wandeling in het park heb ik genoten. Het was een aangename kennismaking, al bij al.
Met dank aan Arthur De Decker voor de info.
dinsdag 5 juli 2005
Munte
Zaterdag de begeleide natuurwandeling in Bourgoyen gemist vanwege te nat; zondag de 12de sentse bloemenroute in Sint-Laureins ook niet gehaald vanwege te ver.
Zondagmiddag dan maar op de fiets op verkenning richting Merelbeke. Het weer valt best mee. Niet de voorspelde regen.Afgezien van een kleine verstedelijkte kern en de wijk Flora, die aanleunt bij Gentbrugge, blijkt Merelbeke een heel landelijke gemeente te zijn. De dorpjes Schelderode en Melsen langs de Schelde had ik al ontdekt op Gent Fietst vorig jaar. Nu leer ik het Gentbos en de deelgemeenten Bottelare en Munte kennen. Het Gentbos doe ik te voet, want je mag er niet fietsen. Het is een klein bos, recent aangekocht door het Vlaams gewest.
Vooral Munte is een openbaring. Het ligt op een heuveltop in een heel rustieke, omgeving. Ik ploeg me door velden en bossen om er te geraken. Schilderachtig kerkje dat in de restauratiesteigers staat. Prachtige vergezichten zoals in het nabijgelegen Landskouter. De Christoforusgemeenschap - mij verder onbekend - is hier nogal nadrukkelijk aanwezig. Zal wel iets psychiatrisch zijn, want de opvangcentra De Pelgrim en De Kiem zijn hier vlakbij. Het is dan ook een rustgevende atmosfeer. Verder in de omgeving vooral land- en bosbouw, zo te zien.
Ik stap af aan de afspanning Oud Munte, een knap gerestaureerd dorpscafé waar je ook iets kan eten. Ruim buitenterras achteraan, nogal populair bij wielertoeristen, te zien aan de vele fietsen. Ik drink er iets en zie Tom Boonen zijn eerste rit in de Ronde van Frankrijk winnen. Dat was getelefoneerd!
Terug naar Gent via Scheldewindeke en Moorsele.
Zondagmiddag dan maar op de fiets op verkenning richting Merelbeke. Het weer valt best mee. Niet de voorspelde regen.Afgezien van een kleine verstedelijkte kern en de wijk Flora, die aanleunt bij Gentbrugge, blijkt Merelbeke een heel landelijke gemeente te zijn. De dorpjes Schelderode en Melsen langs de Schelde had ik al ontdekt op Gent Fietst vorig jaar. Nu leer ik het Gentbos en de deelgemeenten Bottelare en Munte kennen. Het Gentbos doe ik te voet, want je mag er niet fietsen. Het is een klein bos, recent aangekocht door het Vlaams gewest.
Vooral Munte is een openbaring. Het ligt op een heuveltop in een heel rustieke, omgeving. Ik ploeg me door velden en bossen om er te geraken. Schilderachtig kerkje dat in de restauratiesteigers staat. Prachtige vergezichten zoals in het nabijgelegen Landskouter. De Christoforusgemeenschap - mij verder onbekend - is hier nogal nadrukkelijk aanwezig. Zal wel iets psychiatrisch zijn, want de opvangcentra De Pelgrim en De Kiem zijn hier vlakbij. Het is dan ook een rustgevende atmosfeer. Verder in de omgeving vooral land- en bosbouw, zo te zien.
Ik stap af aan de afspanning Oud Munte, een knap gerestaureerd dorpscafé waar je ook iets kan eten. Ruim buitenterras achteraan, nogal populair bij wielertoeristen, te zien aan de vele fietsen. Ik drink er iets en zie Tom Boonen zijn eerste rit in de Ronde van Frankrijk winnen. Dat was getelefoneerd!
Terug naar Gent via Scheldewindeke en Moorsele.
zaterdag 2 juli 2005
Onder de toren
vrijdag 1 juli 2005
Trapkracht tris
Haastte me uit Brussel om de derde Gentse editie van Trapkracht te halen en het lukte ook: iets over half zes stond ik aan het Zuid. De stoet was omzeggens vertrekkensklaar en ik kon dadelijk mee starten.
Jammer genoeg veel minder volk dan vorige twee keren: maar zo'n 30 man. Duidelijk concurrentie van Werchter en de examens die gedaan zijn. Ook de politici lieten het afweten. Enkel de flikken stonden er weer.
De ambiance was dus navenant, al was er iemand in de laadruimte van een bakfiets die knap saxofoon speelde, begeleid door een Spaanse gitaar in een andere bakfiets. Het was minder luidruchtig, maar toch een gezellig, bijna intimistisch sfeertje. Er werden pamfletten uitgedeeld aan voorbijgangers.
Het werd een ritje van een goed uur zonder incidenten. De flikken waren braaf, mak bijna. We mochten omzeggens rijden waar we wouen, ze volgden ons. Gent is immers wild van fietsen.
's Avonds was er nog Gent Zingt, maar ik sloeg dit evenement over.
Jammer genoeg veel minder volk dan vorige twee keren: maar zo'n 30 man. Duidelijk concurrentie van Werchter en de examens die gedaan zijn. Ook de politici lieten het afweten. Enkel de flikken stonden er weer.
De ambiance was dus navenant, al was er iemand in de laadruimte van een bakfiets die knap saxofoon speelde, begeleid door een Spaanse gitaar in een andere bakfiets. Het was minder luidruchtig, maar toch een gezellig, bijna intimistisch sfeertje. Er werden pamfletten uitgedeeld aan voorbijgangers.
Het werd een ritje van een goed uur zonder incidenten. De flikken waren braaf, mak bijna. We mochten omzeggens rijden waar we wouen, ze volgden ons. Gent is immers wild van fietsen.
's Avonds was er nog Gent Zingt, maar ik sloeg dit evenement over.
Abonneren op:
Posts (Atom)