Gisteren gehoord en plein public:
Siegheil Bracke.
Er mag inderdaad al eens gelachen worden, maar De Gentse Zwijger vond dat er toch serieus over. Politieke vuilbekkerij, daar komt het op neer. Verbale zedenverwildering.
Ik bedoel de man was nog niet eens geboren...
Voor de rest vond ik Brackes stap ook vrij bizar voor iemand met een progressieve en zelfs rode reputatie.
Het bewijst hoe sexy N-VA momenteel wel is.
Een beetje opportunisme zal ook wel meegespeeld hebben. Men moet het ijzer smeden als het heet is. En misschien was zijn liedje bij de VRT inderdaad uitgezongen, zoals ex-collega Kathleen Cools het zo treffend verwoordde.
N-VA is niet Brackes natuurlijke habitat. Maar misschien is dit gewoon nog maar iemand die tot de conclusie gekomen is dat het Belgische niveau niet meer werkt?
En zich daarom tot een partij bekend heeft die ook de mijne niet is?
Daarom moet hij niet al onmiddellijk verketterd worden.
Posts tonen met het label politiek. Alle posts tonen
Posts tonen met het label politiek. Alle posts tonen
zaterdag 8 mei 2010
zaterdag 21 november 2009
Het verleden is alomtegenwoordig
Vanmorgen werd er in Wevelgem afscheid genomen van Tine Deman. Naar het schijnt waren er meer dan 1.000 aanwezigen. Naast familie en vrienden vooral veel mensen uit de politiek (ex-Spirit, N-VA, VOS, ...) en de talrijke verenigingen (Vredesfietseling,...) waarin ze actief was.
Zelf heb ik mijn rouwbeklag met de post uitgebracht. Spijtig, want ik had er graag bij willen zijn. Ik had die zaterdagmorgen echter een andere activiteit, die al lang vaststond en ik eigenlijk ook niet wou missen en waar ik met iemand anders heengegaan ben: de presentatie van het huldeboek voor Hilaire Liebaut (1939), 18 jaar lang burgemeester van Lokeren (1977-1994) en nu nog steeds fractieleider van CD&V in de Oost-Vlaamse provincieraad. Hilaire was een goede bekende van wijlen mijn vader, heeft ook meegewerkt aan diens huldeboek (dat postuum verscheen in 2002),... vandaar! Het huldeboek heeft als titel Het verleden is alomtegenwoordig. Het werd voorgesteld in het stadhuis van Lokeren.
Ik heb het mij niet beklaagd! Doorgaans zijn dergelijke huldezittingen behoorlijk vervelend. Veelal academische toespraken van een doorgaans hagiografisch karakter. Onlangs woonde ik in het Vlaams Parlement iets dergelijks mee met de voorstelling van de biografie van Maurits Coppieters (1920-2005) Het Laatste Jaar van de Klaproos - ik wou daar eigenlijk ook een blogpost aan wijden, want Maurits Coppieters was toch wel een heel markante figuur, die ik in mijn kindertijd nog persoonlijk gekend heb en ik ook sterk bewonder, maar ja, tijd, beste mensen, tijd! Toch heb ik me zonet beziggehouden om zowel de Nederlandse als de Engelse Wikipedia over Coppieters aan te vullen met de info over dit pas verschenen huldeboek. Maar dit terzijde.
Geen vervelende, academische uiteenzettingen op de huldezitting voor hilaire Liebaut. Men had immers een eloquent spreker uitgenodigd: de bekende strafpleiter Piet Van Eeckhaut (1939), tevens ere-voorzitter van de Oost-Vlaamse provincieraad (zie foto). Hij was vergezeld van Marc Lootens, de huidige voorzitter van de provincieraad.
Ik heb de strafpleiter en gewezen politicus al enkele keren horen spreken. Niet echt vaak, maar toch. Zijn toespraak op de huldezitting voor Hilaire Liebaut was prachtig! Ze overtrof alle verwachtingen. Het publiek lag plat!
De rede was gelardeerd met allerhande culturele citaten, veel Latijn en zelfs wat Grieks en Italiaans, echo's uit de Bijbel (Zonen zijn als pijlen op de boog van de vader), persoonlijke anecdotes, allerhande veelal ironische politieke uitspraken en zinspelingen, ...
Enige zelfspot is de man niet vreemd, zeker niet waar het het begrip ijdelheid betreft. Enig sarcasme ook niet! En het werd zo spontaan, zo echt gebracht! Zeker niet afgelezen van een briefje of zo. Hij kon het toch niet laten om zijn jongste dochter Liesbet even te vermelden, die hij duidelijk wenst te lanceren in de politiek.
Van Eeckhaut nam ook de verdediging op van het Latijn en hekelde het wetsvoorstel van twee Waalse politici van een partij waarvan hij de naam niet meer wist en naar eigen zeggen ook niet meer wenste te weten (voor de aandachtige toehoorder de PS dus) om het gebruik van het Latijn in de advocatuur te verbieden.
De toespraak werd fel gesmaakt door het publiek, ook door ondergetekende. Ze inspireerde zelfs de andere sprekers. Die lieten het formele ook een beetje varen. De (liberale) burgemeester Filip Antheunis (1965) sprak Piet Van Eeckhaut zelfs aan als meneer Bart De Wever en merkte op dat de vrouw van Hilaire toch zo'n mooie blauwe blouse aanhad. Daarmee bleef hij in de stijl van de vorige spreker.
Daarmee is deze blogpost ook een kleine por in de richting van iemand die toch al een hele tijd mijn blog niet meer leest. Het is ooit maandenlang anders geweest. Tja, Sic transit gloria mundi, om met een toepasselijk citaat af te sluiten.
donderdag 22 oktober 2009
Therapeutische sessie
Ik ben niet erg actief meer geweest op mijn blog de laatste tijd. Het is de zoveelste keer dat ik dat hier schrijf. Maar ja, als ik dit communicatiekanaal open wil houden, moet ik nu en dan wel iets schrijven. Al mag het nooit een verplichting of een dwang worden. Gulden regel nummer 1: schrijf als je iets te zeggen hebt. Nummer 2: het moet leuk blijven ook.
Mijn inactiviteit had zo zijn redenen. Ik heb op het werk deelgenomen aan een zware procedure, die me tijd en stress gekost heeft. Ten tweede heb ik me in de zomer eindelijk een DVD-speler aangeschaft. Ik zit nu al ruim twee maanden 's avonds meestal een film te bekijken. Na het medium de laatste jaren zowat totaal verwaarloosd te hebben, ben ik nu een gepassioneerde filmliefhebber geworden. Waarover later misschien meer.
Vorig weekend heb ik me twee ochtenden naar het sp.a-congres in de VUB in Brussel begeven. De zaterdagmorgen heb ik de therapeutische sessie bijgewoond. Een therapeutische sessie met een hele partij: moet kunnen! Het was een zitting achter gesloten deuren. Ik mag er dus niet al te veel over loslaten. Al is er toch veel over in de pers verschenen. De persjongens zijn het dus toch wel te weten gekomen.
Ik heb een interessante tussenkomst van Roel Anciaux, de broer van, gehoord. Die vertolkte voor een groot deel ook mijn gevoelens. Na jaren van geruzie bij Spirit/VlaamsProgressieven (ook de Volksunie, maar dat luik heb ik niet meegemaakt) had hij gehoopt bij sp.a eindelijk aan politiek te kunnen doen zonder al dat intern gekrakeel, de eeuwige discussies tussen de 'zuiveren' en de zogenaamde 'postjespakkers', etc... Grote hilariteit in de zaal natuurlijk!
Over de rest van zijn betoog en de andere tussenkomsten zal ik maar niet te veel meer openbaar maken.
Ik persoonlijk onthoud vooral dat de sp.a-top fout communiceert. En dat ze slecht omgaat met de interne oppositie. Ik ben geen aanhanger van sp.a-Rood, maar vind het fout hen totaal te negeren. Minstens heeft deze groep een belangrijke signaalfunctie, ook om ervoor te zorgen dat de partij niet te veel naar het centrum afglijdt. Een spreker (ik ben vergeten wie) stelde dat geen enkele andere partij zo slecht met interne oppositie omgaat. Ik moest hem gelijkgeven.
Een discours dat aansloeg op dat congres. Dat zal u wel begrijpen! Hierbij zijn powerpoint-presentatie.
Voor de rest schaart iedereen zich achter Caroline Gennez. De rangen moeten alweer gesloten worden. Ik vrees dat de interne tegenstellingen en twisten toch nog niet overwonnen zijn.
Mijn inactiviteit had zo zijn redenen. Ik heb op het werk deelgenomen aan een zware procedure, die me tijd en stress gekost heeft. Ten tweede heb ik me in de zomer eindelijk een DVD-speler aangeschaft. Ik zit nu al ruim twee maanden 's avonds meestal een film te bekijken. Na het medium de laatste jaren zowat totaal verwaarloosd te hebben, ben ik nu een gepassioneerde filmliefhebber geworden. Waarover later misschien meer.
Vorig weekend heb ik me twee ochtenden naar het sp.a-congres in de VUB in Brussel begeven. De zaterdagmorgen heb ik de therapeutische sessie bijgewoond. Een therapeutische sessie met een hele partij: moet kunnen! Het was een zitting achter gesloten deuren. Ik mag er dus niet al te veel over loslaten. Al is er toch veel over in de pers verschenen. De persjongens zijn het dus toch wel te weten gekomen.
Ik heb een interessante tussenkomst van Roel Anciaux, de broer van, gehoord. Die vertolkte voor een groot deel ook mijn gevoelens. Na jaren van geruzie bij Spirit/VlaamsProgressieven (ook de Volksunie, maar dat luik heb ik niet meegemaakt) had hij gehoopt bij sp.a eindelijk aan politiek te kunnen doen zonder al dat intern gekrakeel, de eeuwige discussies tussen de 'zuiveren' en de zogenaamde 'postjespakkers', etc... Grote hilariteit in de zaal natuurlijk!
Over de rest van zijn betoog en de andere tussenkomsten zal ik maar niet te veel meer openbaar maken.
Ik persoonlijk onthoud vooral dat de sp.a-top fout communiceert. En dat ze slecht omgaat met de interne oppositie. Ik ben geen aanhanger van sp.a-Rood, maar vind het fout hen totaal te negeren. Minstens heeft deze groep een belangrijke signaalfunctie, ook om ervoor te zorgen dat de partij niet te veel naar het centrum afglijdt. Een spreker (ik ben vergeten wie) stelde dat geen enkele andere partij zo slecht met interne oppositie omgaat. Ik moest hem gelijkgeven.
De zondagmorgen werden de conclusies van de werkgroepen van de zaterdag toegelicht. Niets opzienbarends hier. Behalve enkele steken naar de schrijver van de beruchte mail. Ook de slottoespraak van Caroline Gennez vond ik niet zo geweldig. Toegegeven de omstandigheden waren aartsmoeilijk. Verder dan de basisidee van het socialisme nog eens verduidelijken kwam ze niet. En zich verontschuldigen voor haar emotionele reacties van de dag voordien (Ik word nog erger dan Bert Anciaux...)
Wel een interessant intermezzo was de uiteenzetting van een Engelse prof, Richard Wilkinson, die een boek geschreven heeft over het effect van ongelijkheid. Met een aantal onthutsende conclusies van vergelijkend sociologisch onderzoek in een aantal welvarende landen met verschillende gradaties van maatschappelijke ongelijkheid. The Spirit Level. Dat is de titel van het boek. Ondertitel: Why more equal societies almost always do better.Een discours dat aansloeg op dat congres. Dat zal u wel begrijpen! Hierbij zijn powerpoint-presentatie.
Voor de rest schaart iedereen zich achter Caroline Gennez. De rangen moeten alweer gesloten worden. Ik vrees dat de interne tegenstellingen en twisten toch nog niet overwonnen zijn.
woensdag 24 juni 2009
Coalities
Voor mensen die meer willen weten over regeringscoalities en de kleurrijke namen die die tegenwoordig krijgen, dit interessant artikel op Taalblad.be.
Het kind dat we naar alle waarschijnlijk in Vlaanderen gaan krijgen (CD&V-Sp.a-N-VA) heeft blijkbaar nog geen naam gekregen. Rooms-rood met een geel randje? Iemand een suggestie?
Het kind dat we naar alle waarschijnlijk in Vlaanderen gaan krijgen (CD&V-Sp.a-N-VA) heeft blijkbaar nog geen naam gekregen. Rooms-rood met een geel randje? Iemand een suggestie?
maandag 8 juni 2009
Het is alweer voorbij!
De verkiezingen zijn alweer voorbij. Terug naar de orde van de dag.
Mijn partij haalde zowat 15,3%, beter dan de peilingen voorspeld hadden. Reden tot euforie is er niet. Toch ben ik, zoals veel Sp.a'ers, gematigd tevreden.
Raar: in 2004 was de ontgoocheling groter toen we met het kartel nog 19,4% haalden. Zeker ook in 2007 met die desastreuze 16,4% of zoiets, die niemand had zien aankomen.
Het politieke landschap is sindsdien wel veranderd. Tegen alle verwachtingen in heeft de partij standgehouden. En een nek-aan-nekrace gevoerd met Vlaams Belang en Open VLD en die laatste partij in stemmenpercentage zelfs achter zich gelaten. Niet onbelangrijk, dat laatste.
En ach, we moeten ermee leren leven dat Vlaanderen overwegend centrum-rechts stemt. Uitzondering zijn alleen de grotere steden als Gent, Antwerpen, Leuven, Oostende, Mechelen, Hasselt, Sint-Niklaas, waar Sp.a het uitstekend doet.
Er is in Vlaanderen een duidelijke tweespalt tussen de steden en de rurale, kleinstedelijke en residentiële gebieden. Dat vertaalt zich in de verkiezingsuitslag.
Geen reden tot overdreven pessimisme of doemdenken.
De verkiezingsuitslag heeft ten minste het voordeel van duidelijk te zijn: er zijn twee grote winnaars, die nu aan zet zijn.
Mijn ex-companeros van de SLP hebben het niet gehaald. Ze hebben het zelfs een stuk slechter gedaan dan ik verwacht had. Ik had ze toch het beste resultaat van Vivant gegeven: 2,3%, ik geloof in 1999. Of zelfs iets meer. Maar in 1999 was er nog geen kiesdrempel van 5%. Die werkt duidelijk toch ontradend voor kleine partijen. Naast SLP ook voor PVDA+, die met hun campagne en met de kandidatuur van Tine Van Rompuy toch ook heel wat publiciteit kregen, maar dit niet konden omzetten in een goede uitslag.
Enkele weken voor de verkiezingen leek het tij voor de SLP te keren. Een peiling van 1,9% bij de De Standaard en de VRT. Veel enthousiasme bij de militanten. Dat bleek o.a. ook op Facebook. En ze zijn er ook echt voor gegaan, die militanten van SLP! Overal kwam je ze tegen: op café in Gent kreeg ik op een vrijdagnacht een folder van L2 in mijn pollen geduwd, bij culturele manifestaties in mijn eigen gemeente stonden ze te flyeren terwijl de lokale Sp.a in geen velden of wegen te bekennen was,...
Maar vlak voor de verkiezingen keerde het tij weer. Een nieuwe peiling van maar 1%. Geert Lambert die niet echt overtuigend overkwam in tv-debatten en het moest afleggen van Frank Vandenbroucke.
Maar naast incidentele zijn er wellicht ook structurele redenen waarom de SLP, ondanks de bewonderenswaardige inzet van de militanten, niet aansloeg. Vlaanderen is Nederland niet, zoveel is wel duidelijk. Nederland heeft een veel sterkere progressieve stroming, ondanks alle Pim Fortuyns en Geert Wilders. In het hedendaagse Vlaamse politieke landschap, dat beheerst wordt door centrum-rechts, is er duidelijk geen plaats voor een leefbare links-liberale partij. Misschien moeten ze daar bij SLP eens over nadenken. En over het feit dat een politieke partij geen doel op zich is, maar een middel. Wat telt is wat echt belangrijk is, namelijk: wat wil je als politieke groep (of politiek individu) bereiken? Wat is de maatschappelijke meerwaarde, de maatschappelijke relevantie? Het instandhouden van een politieke partij is dat NIET!
Uiteraard moeten de SLP'ers zelf hun conclusies trekken uit het povere resultaat. Ik ben benieuwd of ze ermee zullen doorgaan.
Mijn partij haalde zowat 15,3%, beter dan de peilingen voorspeld hadden. Reden tot euforie is er niet. Toch ben ik, zoals veel Sp.a'ers, gematigd tevreden.
Raar: in 2004 was de ontgoocheling groter toen we met het kartel nog 19,4% haalden. Zeker ook in 2007 met die desastreuze 16,4% of zoiets, die niemand had zien aankomen.
Het politieke landschap is sindsdien wel veranderd. Tegen alle verwachtingen in heeft de partij standgehouden. En een nek-aan-nekrace gevoerd met Vlaams Belang en Open VLD en die laatste partij in stemmenpercentage zelfs achter zich gelaten. Niet onbelangrijk, dat laatste.
En ach, we moeten ermee leren leven dat Vlaanderen overwegend centrum-rechts stemt. Uitzondering zijn alleen de grotere steden als Gent, Antwerpen, Leuven, Oostende, Mechelen, Hasselt, Sint-Niklaas, waar Sp.a het uitstekend doet.
Er is in Vlaanderen een duidelijke tweespalt tussen de steden en de rurale, kleinstedelijke en residentiële gebieden. Dat vertaalt zich in de verkiezingsuitslag.
Geen reden tot overdreven pessimisme of doemdenken.
De verkiezingsuitslag heeft ten minste het voordeel van duidelijk te zijn: er zijn twee grote winnaars, die nu aan zet zijn.
Mijn ex-companeros van de SLP hebben het niet gehaald. Ze hebben het zelfs een stuk slechter gedaan dan ik verwacht had. Ik had ze toch het beste resultaat van Vivant gegeven: 2,3%, ik geloof in 1999. Of zelfs iets meer. Maar in 1999 was er nog geen kiesdrempel van 5%. Die werkt duidelijk toch ontradend voor kleine partijen. Naast SLP ook voor PVDA+, die met hun campagne en met de kandidatuur van Tine Van Rompuy toch ook heel wat publiciteit kregen, maar dit niet konden omzetten in een goede uitslag.
Enkele weken voor de verkiezingen leek het tij voor de SLP te keren. Een peiling van 1,9% bij de De Standaard en de VRT. Veel enthousiasme bij de militanten. Dat bleek o.a. ook op Facebook. En ze zijn er ook echt voor gegaan, die militanten van SLP! Overal kwam je ze tegen: op café in Gent kreeg ik op een vrijdagnacht een folder van L2 in mijn pollen geduwd, bij culturele manifestaties in mijn eigen gemeente stonden ze te flyeren terwijl de lokale Sp.a in geen velden of wegen te bekennen was,...
Maar vlak voor de verkiezingen keerde het tij weer. Een nieuwe peiling van maar 1%. Geert Lambert die niet echt overtuigend overkwam in tv-debatten en het moest afleggen van Frank Vandenbroucke.
Maar naast incidentele zijn er wellicht ook structurele redenen waarom de SLP, ondanks de bewonderenswaardige inzet van de militanten, niet aansloeg. Vlaanderen is Nederland niet, zoveel is wel duidelijk. Nederland heeft een veel sterkere progressieve stroming, ondanks alle Pim Fortuyns en Geert Wilders. In het hedendaagse Vlaamse politieke landschap, dat beheerst wordt door centrum-rechts, is er duidelijk geen plaats voor een leefbare links-liberale partij. Misschien moeten ze daar bij SLP eens over nadenken. En over het feit dat een politieke partij geen doel op zich is, maar een middel. Wat telt is wat echt belangrijk is, namelijk: wat wil je als politieke groep (of politiek individu) bereiken? Wat is de maatschappelijke meerwaarde, de maatschappelijke relevantie? Het instandhouden van een politieke partij is dat NIET!
Uiteraard moeten de SLP'ers zelf hun conclusies trekken uit het povere resultaat. Ik ben benieuwd of ze ermee zullen doorgaan.
dinsdag 12 mei 2009
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan!
Van mijn huisgenote mag ik geen verkiezingstuinbord plaatsen, hoewel we er ruimte voor hebben. Ik heb er echter een mouw aan gepast. Ik laat gewoon mijn auto die volgeplakt is met affiches op de oprit staan. Hier zie je Annelies Storms, ook bekend als Tante Krul.
Dus: om een andere kandidate van dezelfde partij te parafraseren: moeilijk kan ook!
Quod erat demonstrandum!
vrijdag 6 maart 2009
0,6% again!
Ze zijn daar weer met hun 0,6%! Het moet frustrerend zijn voor de vroegere partijgenoten van SLP. Na de, alle omstandigheden in acht genomen, goede peiling van Het Laatste Nieuws half januari (2,6% - als ik me goed herinner), nu weer die hatelijke 0,6% van vorige herfst. Ontmoedigend! Natuurlijk is er toch die foutenmarge van 2%. Kleine partijen worden nooit echt goed gepeild.
Die 10,1% voor N-VA is echt verbazingwekkend. Wie had dat gedacht? Ik niet!
Sp.a houdt stand: 14,4%. Verre van een bevredigend resultaat, maar toch al beter dan die 13,8% bij HLN medio januari. En dat ondanks alle interne strubbelingen. Het doemscenario van een Sp.a die tegen of zelfs onder de 10% terechtkomt (zoals sommigen aankondigden) is gelukkig vermeden. Tegen alle onheilsprofeten in. Misschien is er een verband met het iets mindere resultaat van Lijst De Decker?
In elk geval: er is nog werk aan de winkel. Want 14,4% op 7 juni zou toch een zeer pover resultaat zijn!
Ook merkwaardig: Bert Anciaux gaat er serieus op achteruit in de populariteitstest. Niet onverwacht!
Bwah! Als je leest dat er maar 1.013 kiezers ondervraagd zijn in die peiling... Telefonisch dan nog! Terwijl ze misschien naar de zoveelste aflevering van De Kampioenen of van Thuis aan het kijken waren. Niets is beslist! Alles blijft nog mogelijk! 't Zijn per slot maar trends! Momentopnames!
Die 10,1% voor N-VA is echt verbazingwekkend. Wie had dat gedacht? Ik niet!
Sp.a houdt stand: 14,4%. Verre van een bevredigend resultaat, maar toch al beter dan die 13,8% bij HLN medio januari. En dat ondanks alle interne strubbelingen. Het doemscenario van een Sp.a die tegen of zelfs onder de 10% terechtkomt (zoals sommigen aankondigden) is gelukkig vermeden. Tegen alle onheilsprofeten in. Misschien is er een verband met het iets mindere resultaat van Lijst De Decker?
In elk geval: er is nog werk aan de winkel. Want 14,4% op 7 juni zou toch een zeer pover resultaat zijn!
Ook merkwaardig: Bert Anciaux gaat er serieus op achteruit in de populariteitstest. Niet onverwacht!
Bwah! Als je leest dat er maar 1.013 kiezers ondervraagd zijn in die peiling... Telefonisch dan nog! Terwijl ze misschien naar de zoveelste aflevering van De Kampioenen of van Thuis aan het kijken waren. Niets is beslist! Alles blijft nog mogelijk! 't Zijn per slot maar trends! Momentopnames!
donderdag 26 februari 2009
Poll in Google Docs
De uitslag van de verkiezingspoll die de gratis bakkerskrant De Zondag onlangs hield, was zo ongeloofwaardig dat ik besloot mijn eigen poll te organiseren op mijn blog. Heb ik die Google Docs die op korte tijd zo populair geworden is ook eens uitgetest!
De uitslag van de poll van De Zondag was:
Vl.B: 30%, N-VA: 26%, CD&V: 20%, LDD: 11%, OpenVLD: 4%, Sp.a: 4%, SLP: 3%, Groen!: 2%.
Dat belooft als dat de verkiezingsuitslag wordt! Vlaams Belang en N-VA zouden De Decker zelfs niet nodig hebben voor een volstrekte meerderheid!
Zo, stuur je keuze maar in, uiteraard volkomen anoniem!
Opmerking 31.3.09: ik heb de poll maar gedeletet. Je kon hem zoveel invullen als je maar wou en sommige mensen bleven maar van die mogelijkheid gebruikmaken.
De uitslag van de poll van De Zondag was:
Vl.B: 30%, N-VA: 26%, CD&V: 20%, LDD: 11%, OpenVLD: 4%, Sp.a: 4%, SLP: 3%, Groen!: 2%.
Dat belooft als dat de verkiezingsuitslag wordt! Vlaams Belang en N-VA zouden De Decker zelfs niet nodig hebben voor een volstrekte meerderheid!
Zo, stuur je keuze maar in, uiteraard volkomen anoniem!
Opmerking 31.3.09: ik heb de poll maar gedeletet. Je kon hem zoveel invullen als je maar wou en sommige mensen bleven maar van die mogelijkheid gebruikmaken.
maandag 29 december 2008
Exit Wouter
Verrassing daarnet op het tv-journaal: Wouter Van Bellingen verlaat de VlaamsProgressieven.
Zaterdag nog las ik in De Standaard dat de nieuwe naam van de VlaamsProgressieven SLP zou worden: Sociaal Liberale Partij. De krant maakte ook gewag van interne onenigheid en sloot een nieuwe leegloop niet uit.
En twee dagen later is het al zover: het gedoodverfde boegbeeld van Oost-Vlaanderen, nog de provincie waar Vl.Pro het sterkst staat, tevens de partijsecretaris, verlaat de partij!
De overblijvende VL.Pro'ers of SLP'ers of hoe ze in de toekomst ook mogen heten zouden er beter zelf de stekker uittrekken vooraleer het té zielig begint worden. Er blijven nog nauwelijks nationale of regionale boegbeelden over, behalve Geert Lambert zelf en Nelly Maes. Els Van Weert misschien, die haar vertrek al aangekondigd had. Of Bettina Geysen, die politiek verbrand is. En voor de rest: een aantal oude getrouwen, een aantal jonge enthousiastelingen. Vooral die laatsten willen er invliegen. Maar het laat zich aanzien dat hen volgend jaar alleen ontgoocheling wacht.
Het lot van VU-ID naar Spirit naar Vl.Pro naar SLP begint meer en meer op een Griekse tragedie te lijken. Politieke hybris, niet meer dan dat!
Tien kleine negertjes van Agathie Christie: nog een parallel die zich opdringt!
Ik betwijfel trouwens sterk of er wel een markt is voor een sociaal-liberale partij in Vlaanderen. Er is de concurrentie van figuren als een Herman De Croo en trouwens bijna het hele Zuidoost-Vlaamse liberale landschap dat zich sociaal noemt, bvb. ook in Aalst. Van een Marino Keulen in Limburg ook. Ik hoor het hem zo nog zeggen Ik ben een sociale liberaal. Niet te vergeten de denktank Liberales rond onder andere Dirk Verhofstadt, de broer van.
Er was (is?) het partijtje Solide, Sociaal Liberale Democraten, dat nooit van de grond gekomen is.
Kortom: het verschil met OpenVLD wordt bijzonder klein. Zeker nu ze, althans volgens De Standaard, bij de SLP wel nog sociaal mogen zijn, maar niet meer links.
Geert Lambert zou beter met zijn volgelingen naar OpenVLD trekken. Misschien zou het niet eens een slechte zaak zijn dat daar het meer progressieve segment versterkt wordt. De ware toekomst van het links-liberalisme! Wou OpenVLD trouwens geen 'Grote Volkspartij' worden of is dat plan alweer opgeborgen?
De rest van Vl.Pro kan verdeeld worden tussen Groen! (Nelly Maes?), Sp.a. N-VA ook, vooral bij de oude getrouwe Vlaamsgezinde leden.
Uiteraard wil ik niemand een dolk in de rug steken of natrappen. Maar als ik zelfs hier al mijn mening niet meer mag zeggen? Hopelijk sans rancune! Natuurlijk doet iedereen wat hem zelf het beste lijkt!
Overigens is het hier wat een politieke blog geworden de laatste tijd. Mijn blog is al van alles geweest: een fietsblog, een blog over (diverse vormen van) liefde, een opinieblog, ...
Het mooiste bewijs dat ik mij niet op één aspect laat vastpinnen, maar echt schrijf over wat me bezighoudt.
Zaterdag nog las ik in De Standaard dat de nieuwe naam van de VlaamsProgressieven SLP zou worden: Sociaal Liberale Partij. De krant maakte ook gewag van interne onenigheid en sloot een nieuwe leegloop niet uit.
En twee dagen later is het al zover: het gedoodverfde boegbeeld van Oost-Vlaanderen, nog de provincie waar Vl.Pro het sterkst staat, tevens de partijsecretaris, verlaat de partij!
De overblijvende VL.Pro'ers of SLP'ers of hoe ze in de toekomst ook mogen heten zouden er beter zelf de stekker uittrekken vooraleer het té zielig begint worden. Er blijven nog nauwelijks nationale of regionale boegbeelden over, behalve Geert Lambert zelf en Nelly Maes. Els Van Weert misschien, die haar vertrek al aangekondigd had. Of Bettina Geysen, die politiek verbrand is. En voor de rest: een aantal oude getrouwen, een aantal jonge enthousiastelingen. Vooral die laatsten willen er invliegen. Maar het laat zich aanzien dat hen volgend jaar alleen ontgoocheling wacht.
Het lot van VU-ID naar Spirit naar Vl.Pro naar SLP begint meer en meer op een Griekse tragedie te lijken. Politieke hybris, niet meer dan dat!
Tien kleine negertjes van Agathie Christie: nog een parallel die zich opdringt!
Ik betwijfel trouwens sterk of er wel een markt is voor een sociaal-liberale partij in Vlaanderen. Er is de concurrentie van figuren als een Herman De Croo en trouwens bijna het hele Zuidoost-Vlaamse liberale landschap dat zich sociaal noemt, bvb. ook in Aalst. Van een Marino Keulen in Limburg ook. Ik hoor het hem zo nog zeggen Ik ben een sociale liberaal. Niet te vergeten de denktank Liberales rond onder andere Dirk Verhofstadt, de broer van.
Er was (is?) het partijtje Solide, Sociaal Liberale Democraten, dat nooit van de grond gekomen is.
Kortom: het verschil met OpenVLD wordt bijzonder klein. Zeker nu ze, althans volgens De Standaard, bij de SLP wel nog sociaal mogen zijn, maar niet meer links.
Geert Lambert zou beter met zijn volgelingen naar OpenVLD trekken. Misschien zou het niet eens een slechte zaak zijn dat daar het meer progressieve segment versterkt wordt. De ware toekomst van het links-liberalisme! Wou OpenVLD trouwens geen 'Grote Volkspartij' worden of is dat plan alweer opgeborgen?
De rest van Vl.Pro kan verdeeld worden tussen Groen! (Nelly Maes?), Sp.a. N-VA ook, vooral bij de oude getrouwe Vlaamsgezinde leden.
Uiteraard wil ik niemand een dolk in de rug steken of natrappen. Maar als ik zelfs hier al mijn mening niet meer mag zeggen? Hopelijk sans rancune! Natuurlijk doet iedereen wat hem zelf het beste lijkt!
Overigens is het hier wat een politieke blog geworden de laatste tijd. Mijn blog is al van alles geweest: een fietsblog, een blog over (diverse vormen van) liefde, een opinieblog, ...
Het mooiste bewijs dat ik mij niet op één aspect laat vastpinnen, maar echt schrijf over wat me bezighoudt.
vrijdag 19 december 2008
Pro
Ik ben voor nieuwe verkiezingen.
Het wordt tijd dat de kiezer zich opnieuw kan uitspreken na al dat geknoei van Leterme en Co.
Al zullen alle traditionele partijen wel schrik hebben van een nieuwe stembusslag.
Geert Lambert is ook pro, getuige een persmededeling die zijn partij vanavond verspreidde. Hoe ze dat daar op zo'n korte tijd gaan klaarspelen is me een raadsel. Liever de korte pijn zeker?
Nu afwachten wat de koning gaat doen. Of hij zal ingaan op de chantage van de economische en financiële crisis. Of er m.a.w. echt op gespeculeerd wordt dat de koning het ontslag van de regering zal weigeren.
Het wordt tijd dat de kiezer zich opnieuw kan uitspreken na al dat geknoei van Leterme en Co.
Al zullen alle traditionele partijen wel schrik hebben van een nieuwe stembusslag.
Geert Lambert is ook pro, getuige een persmededeling die zijn partij vanavond verspreidde. Hoe ze dat daar op zo'n korte tijd gaan klaarspelen is me een raadsel. Liever de korte pijn zeker?
Nu afwachten wat de koning gaat doen. Of hij zal ingaan op de chantage van de economische en financiële crisis. Of er m.a.w. echt op gespeculeerd wordt dat de koning het ontslag van de regering zal weigeren.
donderdag 4 december 2008
Doek
Het doek is gevallen over de beslissing van Bert Anciaux. Ze is volkomen volgens de verwachting van de laatste dagen.
Ondertussen raakt de vriendschappelijke sfeer onder de vroegere Vlaams Progressieve wapenbroeders meer en meer verzuurd. De VlaamsProgressieven hebben een persmededeling verspreid dat ze het hoofdstuk Anciaux afsluiten. Dat Bert Anciaux vertrekt verwondert hen niet. Dat hij eerst een aantal anderen het pad liet effenen geeft naar verluidt een wrange nasmaak.
Op Facebook zijn meer en meer zure oprispingen van Vlaams Progressievelingen te lezen over de vertrekkers. Bedekt weliswaar.
De aderlating bij Vl.Pro is dan ook considerabel, nog afgezien van Bert. Nu is ook het hoofd van de studiedienst weg, naast een schepen in Mechelen en de lokale voorzitter.
Nelly Mas op Terzake. Ze kan het goed zeggen. Geert Lambert komt ook overtuigend over. Een beetje te zelfs. Toch wacht hen volgend jaar een vrijwel onmogelijke taak met een klein militantenbestand en nauwelijks kopstukken.
Inhoudelijk verschillen de vertrekkers inderdaad niet zo veel van de blijvers, zoals De Standaard al schreef. Ook ik niet. Het meningsverschil gaat over de te volgen strategie.
Ondertussen raakt de vriendschappelijke sfeer onder de vroegere Vlaams Progressieve wapenbroeders meer en meer verzuurd. De VlaamsProgressieven hebben een persmededeling verspreid dat ze het hoofdstuk Anciaux afsluiten. Dat Bert Anciaux vertrekt verwondert hen niet. Dat hij eerst een aantal anderen het pad liet effenen geeft naar verluidt een wrange nasmaak.
Op Facebook zijn meer en meer zure oprispingen van Vlaams Progressievelingen te lezen over de vertrekkers. Bedekt weliswaar.
De aderlating bij Vl.Pro is dan ook considerabel, nog afgezien van Bert. Nu is ook het hoofd van de studiedienst weg, naast een schepen in Mechelen en de lokale voorzitter.
Nelly Mas op Terzake. Ze kan het goed zeggen. Geert Lambert komt ook overtuigend over. Een beetje te zelfs. Toch wacht hen volgend jaar een vrijwel onmogelijke taak met een klein militantenbestand en nauwelijks kopstukken.
Inhoudelijk verschillen de vertrekkers inderdaad niet zo veel van de blijvers, zoals De Standaard al schreef. Ook ik niet. Het meningsverschil gaat over de te volgen strategie.
woensdag 3 december 2008
Modetrend
Op Facebook aan al je vrienden te kennen geven dat je uit de partij stapt.
Het wordt echt een trend!
Facebook was eerder op de hoogte van de uitstap van Jan Roegiers dan De Standaard Online!
Je vraagt je af wie ze volgend jaar bij Vl.Pro nog op de lijst gaan zetten.
En nu wachten op Bert Anciaux. Die maakt er echt een thriller van. Al kan er weinig twijfel meer bestaan over zijn uitstap. Alleen het moment van bekendmaking en de modaliteiten kunnen nog voor verrassing zorgen.
Het wordt echt een trend!
Facebook was eerder op de hoogte van de uitstap van Jan Roegiers dan De Standaard Online!
Je vraagt je af wie ze volgend jaar bij Vl.Pro nog op de lijst gaan zetten.
En nu wachten op Bert Anciaux. Die maakt er echt een thriller van. Al kan er weinig twijfel meer bestaan over zijn uitstap. Alleen het moment van bekendmaking en de modaliteiten kunnen nog voor verrassing zorgen.
zaterdag 29 november 2008
Nelly en Bert
Alweer politiek, maar ik kan het even niet laten. Uiteraard interesseren de lotgevallen van mijn ex-kompanen mij mateloos.
Nelly Maes heeft verklaard dat Bert Anciaux tegen maandag een beslissing moet nemen of hij in de partij blijft. Zoniet zal het partijbestuur de gepaste maatregelen nemen. Lees: hij wordt uit de partij gezet. Voorwaar een dreigement. In feite heeft ze gelijk: ze moeten zich bij Vl.Pro door Bert niet laten gijzelen.
Bert heeft al gereageerd. Hij zal tegen eind volgende week een beslissing nemen.
Wat zal Bert doen? Toch bij de socialisten?
Het leest als een thriller allemaal. Zal Vl.Pro volgend jaar de stunt van De Decker overdoen en de kiesdrempel halen? Of zal de partij ten onder gaan als de Titanic?
Ik ben zeer benieuwd!
Nelly Maes heeft verklaard dat Bert Anciaux tegen maandag een beslissing moet nemen of hij in de partij blijft. Zoniet zal het partijbestuur de gepaste maatregelen nemen. Lees: hij wordt uit de partij gezet. Voorwaar een dreigement. In feite heeft ze gelijk: ze moeten zich bij Vl.Pro door Bert niet laten gijzelen.
Bert heeft al gereageerd. Hij zal tegen eind volgende week een beslissing nemen.
Wat zal Bert doen? Toch bij de socialisten?
Het leest als een thriller allemaal. Zal Vl.Pro volgend jaar de stunt van De Decker overdoen en de kiesdrempel halen? Of zal de partij ten onder gaan als de Titanic?
Ik ben zeer benieuwd!
donderdag 27 november 2008
The day after
De eerste dag in mijn nieuwe carrière als 'overloper'. Het heeft me zwaar emotioneel geraakt. Zoiets gaat niet in je koude kleren zitten. Ik heb lang getwijfeld. Soms moet je een beslissing kunnen nemen, een sprong durven wagen. Gistermiddag, daags na de fameuze partijraad van Vl.Pro en het daaropvolgende opblazen van het kartel door Caroline Gennez, leek me het juiste moment om radicaal een beslissing te nemen in iets wat al een week aan het broeden was.
Ik heb tijdens mijn zevenjarig engagement bij Spirit/Vl.Pro veel vrienden gemaakt, veel mensen leren kennen. Dat valt grotendeels weg. Nieuwe mensen zijn er nog niet in de plaats. Dat komt wel. Maar in het begin word je wellicht argwanend bekenen. Je moet als nieuwkomer je sporen verdienen. De partijcultuur is naar verluidt ook heel anders. Minder een opendebatcultuur bijvoorbeeld. En een ander soort mensen veelal. Dat schrok me een beetje af. Maar we zien wel.
Er mag ook gezegd: de omstandigheden waren speciaal. Verrassende wendingen waren bij Spirit/Vl.Pro nooit ver weg. En bovendien: een partij verlaten waarvan het voortbestaan op zijn minst zeer precair is, is niet echt oneervol. Eerder een uiting van politiek realisme. Veel militanten van Vl.Pro geloven er nog steeds in. Dat is hun goed recht. Ze zijn blij dat ze eindelijk van het juk van SP.a bevrijd zijn. Eindelijk een zelfstandige partij zonder schoonmoeder! Respect voor hun overtuiging. Ik geloof niet meer in de kansen van de partij: ook mijn goed recht!
Bovendien vind ik dat ze bij Vl.Pro nu aan politique politicienne doen. Een politieke partij kan nooit het doel op zich worden. Wel: wat wil je maatschappelijk bereiken? Wat wil je veranderen? Welke middelen staan daarvoor tot je beschikking? Ik lijk Bert Anciaux wel? (glimlacht)
Maar ik moet opletten wat ik hier schrijf. Natrappen zou ongepast zijn. Ik hoop bij de Vlaams Progressieven vrienden te behouden. Kan ooit nog van pas komen ook, naast het diep menselijke aspect.
Nog een mogelijke verrassing: het begint er stilaan naar uit te zien dat Bert Anciaux toch zal overstappen naar SP.a, al dan niet met een speciaal statuut. Met hem wellicht zijn familieclan en enkele Vlaamse parlementsleden. Als je alles goed en wel bekijkt: veel alternatieven zijn er niet, behalve stoppen met de politiek.
Als het zo ver komt: echt verbazingwekkend hoe een dubbeltje rollen kan in de politiek! Als hij zijn vader meebrengt zijn dat twee gewezen VU-voorzitters die naar de SP.a gaan. Onuitgegeven!
Ik heb tijdens mijn zevenjarig engagement bij Spirit/Vl.Pro veel vrienden gemaakt, veel mensen leren kennen. Dat valt grotendeels weg. Nieuwe mensen zijn er nog niet in de plaats. Dat komt wel. Maar in het begin word je wellicht argwanend bekenen. Je moet als nieuwkomer je sporen verdienen. De partijcultuur is naar verluidt ook heel anders. Minder een opendebatcultuur bijvoorbeeld. En een ander soort mensen veelal. Dat schrok me een beetje af. Maar we zien wel.
Er mag ook gezegd: de omstandigheden waren speciaal. Verrassende wendingen waren bij Spirit/Vl.Pro nooit ver weg. En bovendien: een partij verlaten waarvan het voortbestaan op zijn minst zeer precair is, is niet echt oneervol. Eerder een uiting van politiek realisme. Veel militanten van Vl.Pro geloven er nog steeds in. Dat is hun goed recht. Ze zijn blij dat ze eindelijk van het juk van SP.a bevrijd zijn. Eindelijk een zelfstandige partij zonder schoonmoeder! Respect voor hun overtuiging. Ik geloof niet meer in de kansen van de partij: ook mijn goed recht!
Bovendien vind ik dat ze bij Vl.Pro nu aan politique politicienne doen. Een politieke partij kan nooit het doel op zich worden. Wel: wat wil je maatschappelijk bereiken? Wat wil je veranderen? Welke middelen staan daarvoor tot je beschikking? Ik lijk Bert Anciaux wel? (glimlacht)
Maar ik moet opletten wat ik hier schrijf. Natrappen zou ongepast zijn. Ik hoop bij de Vlaams Progressieven vrienden te behouden. Kan ooit nog van pas komen ook, naast het diep menselijke aspect.
Nog een mogelijke verrassing: het begint er stilaan naar uit te zien dat Bert Anciaux toch zal overstappen naar SP.a, al dan niet met een speciaal statuut. Met hem wellicht zijn familieclan en enkele Vlaamse parlementsleden. Als je alles goed en wel bekijkt: veel alternatieven zijn er niet, behalve stoppen met de politiek.
Als het zo ver komt: echt verbazingwekkend hoe een dubbeltje rollen kan in de politiek! Als hij zijn vader meebrengt zijn dat twee gewezen VU-voorzitters die naar de SP.a gaan. Onuitgegeven!
woensdag 26 november 2008
Einde kartel
Consternatie deze ochtend. Ik was gisterennacht opgebleven tot ik op Facebook via een partijgenoot de uitslag van de stemming in de partijraad van Vl.Pro vernomen had.
Toen ik deze morgen mijn krant uit de bus nam, zag ik dat er al een verdere evolutie was. De kop van De Standaard, editie Oost-Vlaanderen, loog er niet om: SP.a blaast kartel met Vl.Pro resoluut op.
Toen ik op kantoor arriveerde, bleek er met die voorpagina van De Standaard iets raars aan de hand: de kop van de editie West-Vlaanderen luidde: Vl.Pro blijft volledig verscheurd achter. In Antwerpen was de headline: Vl.Pro en SP.a op ramkoers! Duidelijk een verschil in timing tussen de diverse edities!
Het is dus zover: het progressieve kartel heeft er gelegen. Het zat er al een tijdje aan te komen. Misschien maar beter ook: nu kunnen de kartelpartners elkaar niet langer de schuld van een eventuele verkiezingsnederlaag toeschuiven.
Toch is het ook jammer. Zeker ook voor mij, want mijn geloof in de leefbaarheid van Vl.Pro als afzonderlijke partij was al een tijdje naar een absoluut dieptepunt gezakt. Maar ook en vooral voor Vlaanderen: in een klimaat van toenemende verrechtsing gaan twee progressieve partijen elkaar dan nog eens vliegen afvangen. Daar zullen enkel de De Deckers en de De Wevers profijt uit halen.
Persoonlijk geloof ik niet dat Vl.Pro volgend jaar op eigen kracht de kiesdrempel haalt. De partij is ook te negatief in beeld gekomen de laatste tijd. Ze is bovendien te klein. Het miltantenbestand is te beperkt. Het stemmenpotentieel aan progressieve zijde is te klein geworden; zeker niet groot genoeg voor drie partijen, zoals ik in een vorige post al schreef.
Mensen die mij een beetje kennen weten trouwens dat ik al niet zo'n grote fan was van het etiket 'liberaal' in Vl.Pro. Zelfs niet links-liberaal. Voor het voortbestaan van een afzonderlijke links-liberale partij ga ik mij niet kapot werken. Er is het risico dat het toch allemaal vergeefs is als die kiesdrempel niet gehaald wordt. En het verdeelt de linkerzijde nodeloos. En verspilt stemmen aan progressieve zijde ten voordele van rechts.
Ik ben destijds lid geworden van een partij die Sociaal en Progressief was (Spirit). De andere letters van de afkorting waren voor mij minder belangrijk. Dat was in een periode dat er politiek van alles aan het schuiven was en ik meende dat er een politieke hergroepering op komst was. De traditionele negentiende-eeuwse breuklijnen waren achterhaald, zo dacht ik.
Er wàren verschillen tussen SP.a en Spirit/Vl.Pro, maar onvoldoende om nu elkaars concurrenten te worden. De overeenkomsten waren groter dan de verschillen. Ik kan er begrip voor opbrengen dat sommigen afkerig zijn van de term 'socialist'. Om sociologische of andere redenen of omdat ze uit de Volksunie komen. Voor mij als ACOD-militant speelt dat minder.
De rest van deze post heb ik voorzichtigheidshalve maar geschrapt. Toch ligt de conclusie voor de hand...
Naschrift: ik heb de Vlaams Progressieven dus verlaten. Wellicht treed ik toe tot een andere partij. Een grotere partij in het progressieve veld, hoewel je daar nog moeilijk van echt grote partijen kan spreken.
Toen ik deze morgen mijn krant uit de bus nam, zag ik dat er al een verdere evolutie was. De kop van De Standaard, editie Oost-Vlaanderen, loog er niet om: SP.a blaast kartel met Vl.Pro resoluut op.
Toen ik op kantoor arriveerde, bleek er met die voorpagina van De Standaard iets raars aan de hand: de kop van de editie West-Vlaanderen luidde: Vl.Pro blijft volledig verscheurd achter. In Antwerpen was de headline: Vl.Pro en SP.a op ramkoers! Duidelijk een verschil in timing tussen de diverse edities!
Het is dus zover: het progressieve kartel heeft er gelegen. Het zat er al een tijdje aan te komen. Misschien maar beter ook: nu kunnen de kartelpartners elkaar niet langer de schuld van een eventuele verkiezingsnederlaag toeschuiven.
Toch is het ook jammer. Zeker ook voor mij, want mijn geloof in de leefbaarheid van Vl.Pro als afzonderlijke partij was al een tijdje naar een absoluut dieptepunt gezakt. Maar ook en vooral voor Vlaanderen: in een klimaat van toenemende verrechtsing gaan twee progressieve partijen elkaar dan nog eens vliegen afvangen. Daar zullen enkel de De Deckers en de De Wevers profijt uit halen.
Persoonlijk geloof ik niet dat Vl.Pro volgend jaar op eigen kracht de kiesdrempel haalt. De partij is ook te negatief in beeld gekomen de laatste tijd. Ze is bovendien te klein. Het miltantenbestand is te beperkt. Het stemmenpotentieel aan progressieve zijde is te klein geworden; zeker niet groot genoeg voor drie partijen, zoals ik in een vorige post al schreef.
Mensen die mij een beetje kennen weten trouwens dat ik al niet zo'n grote fan was van het etiket 'liberaal' in Vl.Pro. Zelfs niet links-liberaal. Voor het voortbestaan van een afzonderlijke links-liberale partij ga ik mij niet kapot werken. Er is het risico dat het toch allemaal vergeefs is als die kiesdrempel niet gehaald wordt. En het verdeelt de linkerzijde nodeloos. En verspilt stemmen aan progressieve zijde ten voordele van rechts.
Ik ben destijds lid geworden van een partij die Sociaal en Progressief was (Spirit). De andere letters van de afkorting waren voor mij minder belangrijk. Dat was in een periode dat er politiek van alles aan het schuiven was en ik meende dat er een politieke hergroepering op komst was. De traditionele negentiende-eeuwse breuklijnen waren achterhaald, zo dacht ik.
Er wàren verschillen tussen SP.a en Spirit/Vl.Pro, maar onvoldoende om nu elkaars concurrenten te worden. De overeenkomsten waren groter dan de verschillen. Ik kan er begrip voor opbrengen dat sommigen afkerig zijn van de term 'socialist'. Om sociologische of andere redenen of omdat ze uit de Volksunie komen. Voor mij als ACOD-militant speelt dat minder.
De rest van deze post heb ik voorzichtigheidshalve maar geschrapt. Toch ligt de conclusie voor de hand...
Naschrift: ik heb de Vlaams Progressieven dus verlaten. Wellicht treed ik toe tot een andere partij. Een grotere partij in het progressieve veld, hoewel je daar nog moeilijk van echt grote partijen kan spreken.
dinsdag 25 november 2008
Verscheurd
De partijraad van Vl.Pro zit vanavond op dit eigenste moment bijeen in het Brusselse hotel Marivaux. Nogal een chic geval. Ik ben er deze middag voorbijgelopen.
Volgens De Standaard Online is de partij verscheurd. Bert Anciaux heeft voor het kartel en een nieuw samenwerkingsverband met SP.a. gepleit. Geert Lambert wil een onafhankelijke koers, los van SP.a en het kartel. Sommige van die tegenstellingen zijn onoverbrugbaar. De geschiedenis van de Volksunie herhaalt zich.
Ik ben ook innerlijk verscheurd! Misschien zelfs nog meer dan de partij.
Het volgende liedje draag ik op aan de leden van de partijraad. Ik zag het staan bij een vriend op Facebook en vond het toepasselijk:
Volgens De Standaard Online is de partij verscheurd. Bert Anciaux heeft voor het kartel en een nieuw samenwerkingsverband met SP.a. gepleit. Geert Lambert wil een onafhankelijke koers, los van SP.a en het kartel. Sommige van die tegenstellingen zijn onoverbrugbaar. De geschiedenis van de Volksunie herhaalt zich.
Ik ben ook innerlijk verscheurd! Misschien zelfs nog meer dan de partij.
Het volgende liedje draag ik op aan de leden van de partijraad. Ik zag het staan bij een vriend op Facebook en vond het toepasselijk:
maandag 24 november 2008
Vlaams Progressieven: het einde nabij?
De kranten staan al een kleine week vol met artikels over de precaire situatie van de Vlaams Progressieven. Dit na het ontslag van Bettina Geysen en de existentiële crisis binnen de partij. Men doet wel zeer smalend over de 0,6% van het electoraat die de partij nog zou vertegenwoordigen. Maar de aandacht die men de partij al een week toebedeelt is omgekeerd evenredig met dat kiespotentieel. De pers heeft bloed geroken. Niet geheel ten onrechte trouwens. Daar zijn ze ook goed in.
Het is nog eens crisis binnen de partij. Alle leden hebben nog eens een brief van het partijbestuur gekregen. De zoveelste crisissituatie in het korte bestaan van de partij, dat meer op een overlevingstocht begint te lijken.
Niemand schijnt nog goed te weten hoe het nu verder moet. Zelfs de kartelpartner laat ons in de steek. Zie een interview met Caroline Gennez in De Morgen van vorige zaterdag. De wildste scenario's kan je in de pers lezen: toch nog opgaan met de SP.a in een nieuw geheel bijvoorbeeld. De socialisten zouden wel gek moeten zijn, zo kort voor de verkiezingen hun eigenheid opgeven voor een fusie met een partij die het uitermate slecht doet in de peilingen. Te laat! Twee jaar geleden had dat nog gekund. Men heeft het aanbod bij Spirit hooghartig van de hand gewezen.
Terugkeren naar de oude naam Spirit ook. Helemaal crazy! Wordt dat niet een beetje zielig? Ik vond de oude naam beter dan de nieuwe. Maar terugswitchen, alweer zo kort voor verkiezingen. Gaan de mensen dat niet een beetje belachlijk beginnen vinden? Is het ook. De zoveelste kosmetische operatie!
Anciaux heeft naar het schijnt een plan dat hij morgen voor de partijraad zal ontvouwen. Het interview in De Standaard van vandaag vond ik in elk geval maar een opeenstapeling van clichés. Niets nieuws: de eigenheid bewaren en het behoud van het kartel. Statusquo dus.
De existentiële twijfel is groot. Zie ook de commentaren in de pers en op het net. Heeft Vl.Pro wel een Unique Selling Proposition? Niet echt! Niet zoals de groenen, de socialisten, de liberalen, de Vlaams-nationalisten van N-VA, ... Probleem! Zijn we daarom overbodig? Neen! Wel veel minder zichtbaar!
Ik begin ervoor te vrezen dat het Spirit/Vl.Pro-avontuur stilaan ten einde loopt. De merknaam is als het ware verbrand. We zijn zo negatief in beeld gekomen dat ik mij afvraag welke doorsnee kiezer nog voor ons zal stemmen. We riskeren zelfs gedumpt te worden door de kartelpartner. Op eigen kracht de kiesdrempel halen lijkt op dit ogenblik vrijwel onmogelijk. Er zijn in het verleden foute keuzes gemaakt. Er is gekozen voor de mandaten, ten koste van de eigenheid. Daarvan betaalt men nu de tol.
Ikzelf heb nog geen knopen doorgehakt wat mijn eigen toekomst betreft. Hoe moet het nu verder, na 7 jaar persoonlijk engagement? Waarvan o.a. dit stukje op een gastvrije blog getuigt (knipoogt). Zal Vl.Pro mijn eigen politieke Waterloo worden? Het begint er stilaan naar uit te zien!
Verschillende mogelijkheden liggen nog open. Ik wacht af wat komen gaat, wat er onder andere morgen op de partijraad beslist wordt. Op basis daarvan trek ik dan zelf wel mijn conclusies. Ik ben in elk geval niet van plan me nog langer te laten meeslepen in uitzichtloze avonturen.
Wat zo goed als vaststaat is dat de raad zal beslissen dat de partij doorgaat, alle verklaringen van o.a. Bart Caron ten spijt. Instituties als politieke partijen hebben immers de neiging zichzelf in stand te houden. Ik weet niet of dat verstandig is: we zijn goed bezig om de risee van de Wetstraat te worden. Of: eigenlijk zijn we dat al. Beter ermee ophouden voor het te erg wordt, niet?
Iemand zei mij enkele maanden geleden dat er in Vlaanderen geen plaats is voor drie progressieve partijen. Waarschijnlijk had en heeft die persoon gelijk. Er is in het huidige electorale klimaat ternauwernood plaats voor twee progressieve partijen. Zeker niet voor drie. Het zou dus kunnen dat de existentiële crisis van Spirit/Vl.Pro niet incidenteel is, maar structureel.
Wordt vervolgd! Ik verneem trouwens net dat er op de website van Canvas een poll loopt waarin je kan stemmen op de vraag: Hebben de Vlaams Progressieven nog politiek bestaansrecht?
Stemmen maar!
woensdag 19 november 2008
Bettina
Ontslag Bettina Geysen bij Vl.Pro vanwege te hoge onkostennota's bij de VRT.
Dat was echt wat Vl.Pro nog nodig had.
Dat was echt wat Vl.Pro nog nodig had.
woensdag 5 november 2008
Obama-nacht
Wat een nacht gisteren. Ik wou opblijven tot de eerste uitslagen van de Amerikaanse presidentsverkiezingen binnenwaren en de richting die de uitslag zou uitgaan ongeveer vastlag.
De uitslagen lieten langer op zich wachten dan verwacht. Pas vanaf een uur onze tijd liepen de eerste resultaten binnen. Het was spannender dan de peilingen aangegeven hadden. McCain hield aanvankelijk goed stand in een aantal swing states op de grens tussen Noord en Zuid: West Virginia, Virginia, Ohio, Indiana, North Carolina. Ik vreesde bij momenten echt dat Obama het niet ging halen en McCain, tegen alle voorspellingen in, toch president zou worden.
Het was echt onuitgegeven: ik volgde de uitslagen op het net bij CNN. Ik vernieuwde voortdurend een landkaart met alle staten, het percentage getelde stemmen en de krachtverhouding. Nu en dan schakelde ik over naar De Standaard Online. Of naar Facebook, waar een groot aantal van mijn virtuele FB-vrienden de verkiezingsuitslag ook volgden en via hun statusboodschap commentaar gaven. Zonder uitzondering supporterden ze allen voor Obama.
Het werd half vier en er was nog geen zekerheid. Ik besloot te gaan slapen, maar na een goed kwartier zat ik weer voor mijn scherm. Rond vier uur haalde Obama volgens CNN Ohio binnen met zijn 20 kiesmannen. Mathematisch kon het nu bijna niet meer foutlopen, ook al slonk de voorsprong van Obama in Florida en North Carolina. Dan volgden o.a. New Mexico
Rond half vijf dommelde ik dan toch in. Gelukkig want ik moest er om zeven uur uit. De ochtend bracht de definitieve zekerheid. Het werd een lange dag op kantoor.
Vanavond op het VRT-nieuws vreugdetaferelen in Amerika. Ik hoorde de nieuwe president bijna voor het eerst speechen. Een schitterende overwinningspeech. Heel knap. Typisch zwart. Deed me denken aan Martin Luther King. Aan gospelmuziek ook.
Euforie alom. Yes we can!
Moge de stemming er zo blijven. Was het bij ons ook maar zo!
dinsdag 14 oktober 2008
Over Bert Anciaux gesproken
Over Bert Anciaux gesproken: ik heb niet gereageerd op de commentaren op mijn berichtje O,6 wegens nogal heikel.
Maar ik zal dat nu doen. Uiteraard ziet het er niet goed uit voor de Vlaams Progressieven als partij. Een opiniepeiling is natuurlijk maar een peiling. De tendens in de peilingen is in elk geval duidelijk.
Ik wacht de verkiezingen van juni 2009 af. Op basis van het resultaat van het kartel en van Vl.Pro binnen dat kartel zal ik een evaluatie maken. En eventueel mijn conclusies trekken.
Ik wil met mijn partij niet in een PVDA-toestand terechtkomen. Dat is ook de moeite niet om aan politiek te doen. Momenteel ziet het er zelfs naar uit dat Vl.Pro het van de PVDA zou moeten afleggen, als de partij alleen zou opkomen.
Men gaat bij Vl.Pro nog maar eens sessies ('voorlichtingsavonden') houden met als thema What the f**k is een links-liberaal. Maar ik begin me steeds sterker af te vragen of die niche in de markt echt wel bestaat. Zowel bij OpenVLD als bij SP.a zijn er figuren die je onder de noemer links-liberaal zou kunnen samenbrengen.
Vraag is ook of het links-liberale al niet de splitsing in zichzelf draagt. Sommige mensen zullen eerder links zijn, anderen eerder liberaal. Ik ben het een beetje op flessen aan het trekken, maar toch... Als Vl.Pro ophoudt te bestaan zullen de partijleden alle kanten opgaan: OpenVLD, Groen!, SP.a. Zelfs een deel naar N-VA.
Ook de naamsverandering van Spirit in Vlaams Progressieven blijkt in eerste instantie niet echt succesvol. Men was binnen de partij na de verkiezingen van 2007 wat afgunstig van het succes van Lijst Dedecker en N-VA. Daarom heeft men het predicaat 'Vlaams' weer in het vaandel gevoerd. De kiezers van N-VA, Lijst Dedecker en ook wel CD&V hebben echter een ander profiel. Ik heb altijd betwist dat de Vlaamse kiezer in 2007 Vlaams gestemd heeft. Of in elk geval toch maar gedeeltelijk: Vlaams én conservatief. Een discours van groepsegoïsme dat niet in een progressieve partij te vatten is.
Het stemmenpotentieel van alle progressieve partijen wordt trouwens kleiner. Dat tonen de laatste verkiezingen en peilingen duidelijk aan. Misschien heeft de gemiddelde Vlaming het te goed gekregen. En doen sociale partijen het minder goed omdat hun doelstellingen al voor een groot deel gerealiseerd zijn. Ik bedoel maar: het Arme Vlaanderen van begin vorige eeuw is niet meer. Als ik vandaag die berichten in De Standaard las van gedupeerden van de gefailleerde Kaupthing bank. En wat sommige jonge mensen al opzijgelegd hebben...
Maar zoals gezegd: ik ga mijn partij nu niet in de steek laten. Ik zal er nog wel een keertje mee voor gaan. Maar daarna: dat valt nog af te wachten! Per slot moet een politieke partij toch meer zijn dan alleen een clubje van vrienden en kennissen. Ik kan al bijna evengoed bij een petanqueclub of (liever) een club van wielertoeristen gaan.
Oef! Op zijn minst heb ik nu toch mijn zegje gedaan; Een aantal mensen (bekenden, medestanders en anderen) zullen wel hun wenkbrauwen fronsen. Maar waar dient een blog anders voor? Een beetje controverse moet er zijn. So, lieve mensen: shoot!
Maar ik zal dat nu doen. Uiteraard ziet het er niet goed uit voor de Vlaams Progressieven als partij. Een opiniepeiling is natuurlijk maar een peiling. De tendens in de peilingen is in elk geval duidelijk.
Ik wacht de verkiezingen van juni 2009 af. Op basis van het resultaat van het kartel en van Vl.Pro binnen dat kartel zal ik een evaluatie maken. En eventueel mijn conclusies trekken.
Ik wil met mijn partij niet in een PVDA-toestand terechtkomen. Dat is ook de moeite niet om aan politiek te doen. Momenteel ziet het er zelfs naar uit dat Vl.Pro het van de PVDA zou moeten afleggen, als de partij alleen zou opkomen.
Men gaat bij Vl.Pro nog maar eens sessies ('voorlichtingsavonden') houden met als thema What the f**k is een links-liberaal. Maar ik begin me steeds sterker af te vragen of die niche in de markt echt wel bestaat. Zowel bij OpenVLD als bij SP.a zijn er figuren die je onder de noemer links-liberaal zou kunnen samenbrengen.
Vraag is ook of het links-liberale al niet de splitsing in zichzelf draagt. Sommige mensen zullen eerder links zijn, anderen eerder liberaal. Ik ben het een beetje op flessen aan het trekken, maar toch... Als Vl.Pro ophoudt te bestaan zullen de partijleden alle kanten opgaan: OpenVLD, Groen!, SP.a. Zelfs een deel naar N-VA.
Ook de naamsverandering van Spirit in Vlaams Progressieven blijkt in eerste instantie niet echt succesvol. Men was binnen de partij na de verkiezingen van 2007 wat afgunstig van het succes van Lijst Dedecker en N-VA. Daarom heeft men het predicaat 'Vlaams' weer in het vaandel gevoerd. De kiezers van N-VA, Lijst Dedecker en ook wel CD&V hebben echter een ander profiel. Ik heb altijd betwist dat de Vlaamse kiezer in 2007 Vlaams gestemd heeft. Of in elk geval toch maar gedeeltelijk: Vlaams én conservatief. Een discours van groepsegoïsme dat niet in een progressieve partij te vatten is.
Het stemmenpotentieel van alle progressieve partijen wordt trouwens kleiner. Dat tonen de laatste verkiezingen en peilingen duidelijk aan. Misschien heeft de gemiddelde Vlaming het te goed gekregen. En doen sociale partijen het minder goed omdat hun doelstellingen al voor een groot deel gerealiseerd zijn. Ik bedoel maar: het Arme Vlaanderen van begin vorige eeuw is niet meer. Als ik vandaag die berichten in De Standaard las van gedupeerden van de gefailleerde Kaupthing bank. En wat sommige jonge mensen al opzijgelegd hebben...
Maar zoals gezegd: ik ga mijn partij nu niet in de steek laten. Ik zal er nog wel een keertje mee voor gaan. Maar daarna: dat valt nog af te wachten! Per slot moet een politieke partij toch meer zijn dan alleen een clubje van vrienden en kennissen. Ik kan al bijna evengoed bij een petanqueclub of (liever) een club van wielertoeristen gaan.
Oef! Op zijn minst heb ik nu toch mijn zegje gedaan; Een aantal mensen (bekenden, medestanders en anderen) zullen wel hun wenkbrauwen fronsen. Maar waar dient een blog anders voor? Een beetje controverse moet er zijn. So, lieve mensen: shoot!
Abonneren op:
Posts (Atom)