Vier jaar Gentblogt

Vrijdagavond ben ik naar de fuif van vier jaar Gentblogt gegaan. Gesukkeld om mijn auto geparkeerd te krijgen in het centrum. Het is duur, nu je tot middernacht moet betalen in Gent. Ik heb mijn karretje aan de Coupure gezet. Aan de overkant moest je niet betalen, maar dat wist ik niet. Ik zal mij toch eens goed moeten informeren of er iets anders op vinden, want ik vind die parkeertarieven in Gent echt duur geworden.

Eerst een politieke bijeenkomst aan de Vrijdagmarkt. Een andere stijl dan in mijn vorige partij. Ik zal er nog aan moeten wennen: Spirit was een typische middenklassepartij. Sp.a duidelijk niet. Hoewel daar ook veel hooggeschoolden rondlopen, merk je toch een verschil. Een verschil in afkomst vooral. Sp.a is toch tenminste een echte partij: Spirit was inderdaad niet veel meer dan een vriendenclubje, waar je altijd dezelfde mensen tegenkwam, dan nog heel beperkt in aantal.

Daarna spoedde ik me te voet naar het zwembad Van Eyck voor de fuif van Gentblogt. Een héél verschil met vorig jaar: ditmaal geen bonnetjes. Dat is al positief, maar dus ook geen ontvangstcomité.

Het moet ongeveer half twaalf geweest zijn als ik er aankwam. Veel minder volk dan vorig jaar. Er werd zelfs niet gedanst. De meeste redactieleden waren er. Niet allemaal. De überblogster (voor mij is ze dat toch) was er niet. Ziek naar het schijnt. Ik had gehoopt haar nog eens te ontmoeten, zoals vorig jaar. Tegenvaller dus!

Verschillende andere bloggers die er vorig jaar wel waren ontbraken ditkeer. Ik werd toch aangeklampt door een blogger, die notabene in mijn linkfeed staat ook, namelijk Beo. Vreemd: ik dacht dat die blogger een vrouw was, terwijl het in werkelijkheid een man is. Daarmee zie je hoe grondig ik sommige van die blogs lees :-) Het misverstand is wellicht ontstaan omdat ik die blogger leren kennen heb gedurende de roemruchte wijvenweek van vorig jaar.

Ik onderhield me een tijdje met Beo/Kribbelpunt. We kwamen tot de conclusie dat het blogfenomeen op de terugweg is. Op de Facebookparty, die binnenkort plaatsheeft in Gent, daar zal wel volk zijn!

Het was een beetje een rare fuif. Niet echt veel ambiance. Niet veel volk ook. Volgend jaar zullen ze anders uit de hoek moeten komen of er is geen kat meer. Nadat ik afscheid genomen had van Beo, die nog naar een buurtfeest moest, ben ik ook niet langer meer gebleven. Na een uurtje was ik er weg. Ik heb nog een afzakkertje gedronken in het Damberd op de Korenmarkt. 's Anderendaags moest ik immers naar een begrafenis in Aalter.

Best of Gentse Feesten

Stilaan bekomen van de Gentse Feesten. Nu nadenken wat ik met de rest van mijn vakantie ga aanvangen. Ben nu De Helaasheid der Dingen van Dimitri Verhulst aan het lezen. Gisteren gekocht. Het leest wel vlot, want ik heb het bijna uit. Er ligt nog een hele stapel nog te lezen boeken in mijn boekenkast. Maar ja, het boek van Verhulst wordt verfilmd en een mens moet toch bijblijven?

Gisteren verscheen mijn Best of van de Gentse Feesten op Gentblogt. Ik reproduceer de tekst hier ook maar even. Kwestie van hier nog iets te publiceren. Want ik ben niet van plan mijn vakantie te 'verbloggen'. Zou niet mogen. Eens een blogpauze is ook niet slecht. Moet zelfs eens. Van te veel en te lang voor die pc te zitten word je een beetje neurotisch vind ik.

Hierbij nog een fotootje van de Vlasmarkt the day after de Gentse Feesten.

Ik geniet telkens van de sfeer de dag na de Gentse Feesten. Er loopt nog veel volk op straat en er hangt zo'n afterpartysfeertje. Bovendien was het dit jaar prachtig weer. Dit weekend is het wel minder. Ik ga telkens naar de afbraakwerkzaamheden kijken. Ook op Bataclan II. Volgend jaar zijn we er terug zei iemand me. Ik antwoordde dat ik kickte op die afbraakwerkzaamheden en de opkuis van al dat vuil. De man moest lachen. I know, zei ie.

Ik heb die dinsdag nog afgezien. Tamelijk vroeg naar huis de laatste nacht, want ik moest twee verslagjes voor Gentblogt schrijven de volgende dag. Eén over Duitse expressionistische liederen en één over Walter De Buck. Vooral het artikel over de Duitse liederen die Patricia Beysens bracht vereiste heel wat opzoekingwerk.

Ik geloof dat ik rond 02u00 in bed lag. Kort voor zessen werd ik al wakker door een ongelooflijke stortbui. Ik ben dan maar aan mijn artikels begonnen. Tegen de middag was het laatste af.

Hier dus die Best of:

Best of Peters Feesten

Op verzoek van de redactie ook een Best of van mijn Gentse Feesten. Na jarenlang in de Gentse binnenstad gewoond te hebben, heb ik sinds bijna twee jaar mijn vaste woonplaats in de rand van Gent. Toch ben ik in jaren niet meer zo veel naar de Gentse Feesten geweest als dit jaar. Ik ben wellicht een beetje als Walter De Buck, de peetvader van de Gentse Feesten, die op een gegeven moment naar Spanje verhuisde, maar dan met de trein naar zijn Feesten kwam. Ik verplaatste me met de fiets. Tien kilometer enkele rit. Het is nog net te doen, al heb ik het me in het naar huis rijden soms beklaagd dat ik niet ergens halverwege woonde.

Daarnaast had dit frequenter bezoek aan de Feesten natuurlijk te maken met mijn verslagjes voor Gentblogt. Aangezien ik niet in het centrum woon en ook drie dagen moest werken, heb ik lang niet alles kunnen bezoeken (wie kan dat wel nog?) en heb ik heel selectief moeten zijn. Ik heb dus vooral de activiteiten bezocht die ik verslagen heb voor Gentblogt en enkele andere. Daarnaast loop ik ook dikwijls rond op de Feesten om de algemene sfeer op te snuiven. Die was dit jaar best te doen. Het weer viel over ’t algemeen mee. Er was ook niet te veel volk: het was meestal nog menselijk om door de massa te lopen. Wellicht ook omdat er steeds meer pleinen en activiteiten bijkomen. Er zijn ook weinig incidenten voorgevallen, die ontploffing daargelaten, of toch geen die ik meegemaakt heb.

Van de tien dagen ben ik er negen naar de Feesten geweest. Al vanaf de eerste avond ben ik naar een optreden in de Spiegeltent aan het Baudelopark geweest. Het was een optreden van Aardvark, een duo dat folkrock brengt in het Sleins, het dialect van Sleidinge. Ik was er aangenaam door verrast. Ik heb het niet gecovered, want ik had geen fotograaf mee en er was zoveel volk dat ik zelfs geen goede plaats meer had om foto’s te maken. Nadien versloeg ik in diezelfde Spiegeltent samen met fotografe Rosemie Callewaert optredens van eerst De Valse Teefjes en daarna Patricia Beysens in de reeks Chanteuses. Beide acts waren goed. Van de kracht van het expressionistische Duitse lied uit het interbellum (Beysens) was ik op de hoogte, maar De Valse Teefjes waren een verrassing. Het is een koor van een twintigtal dames uit Gent die covers van bekende liedjes brengt in diverse dialecten. Met een originele, iets andere tekst. Fris, volks, kitsch van de bovenste plank!

Naar het vuurwerk aan de Watersportbaan ben ik ook geweest. Neuf musiques à brûler, luidde dit jaar de titel. De artistieke vuurwerken van de laatste jaren aan de Watersportbaan bevallen me wel, ook dit jaar. Gelukkig zijn er ditmaal geen accidenten gebeurd.

Daarnaast heb ik nog enkele optredens op het Groot Podium van Sint-Jacobs verslagen: de onverslijtbare Walter De Buck, de comeback van Zjef Van Uytsel. Interessant, want ik had beiden al in de jaren zeventig aan Sint-Jacobs zien optreden. Walter De Buck al van bij het prille begin, het eerst in 1971 geloof ik. Zjef Van Uytsel in 1974. Daarnaast zag ik ook voor het eerst Lady Linn optreden en dat viel best mee: fris en swingend! Veel volk ook. Het schijnt dat ze het plein hebben moeten afzetten. Ik wou ook even naar De Kreuners gaan kijken aan het Sint-Baafsplein, maar dat was al afgezet. Een minpunt voor mij; ik blijf die gebarricadeerde pleinen ongentsefeestelijk vinden.

Op de Vlasmarkt ben ik dit jaar nooit blijven plakken, zelfs niet de laatste nacht, want ik moest dan twee verslagen schrijven.

Bataclan II was voor mij wel een revelatie. Vorig jaar was ik niet op de eerste editie geraakt. Absurde humor en een gezellige sfeer. Ongelooflijk hoe die Jezus dat vol hield met zijn stomme mopje over een camouflagepak. Allez uppe!

Ongetwijfeld heb ik ongelooflijk veel gemist dat de moeite waard was.

Exit Gentse Feesten

Gisteren toch een klein stukje van de Gentse Buitenband meegereden bij schitterend weer. 25 kilometer maar. De Meersenroute door Zwijnaarde, De Pinte, Zevergem en Eke. Op de foto de controle aan een hoeve in Zevergem. Meer kon niet, want ik heb nog tot 14u00 aan mijn verslagje voor Gentblogt van het optreden van Lady Linn de nacht daarvoor gewerkt.

't Wordt tijd dat die Gentse Feesten voorbij zijn. Vandaag de laatste dag. Vanavond nog eens alles geven met verslagjes van chanteuse Patricia Beysens in de Spiegeltent en daarna Walter De Buck en groep aan sint-Jacobs (als ik er op tijd geraak).

Ik slaap heel slecht al de hele feesten. Vooral die nachtelijke fietstochtjes terug breken me zuur op, vermoed ik.

Na mijn laatste verslagjes eens goed uitrusten en nadenken wat ik met mijn vakantie ga uitrichten.

Vakantie!

Sinds vandaag 25 juli heb ik eindelijk vakantie! Voor een goeie maand! Joepiee!

Vandaag heb ik alvast nog niet veel gedaan. Maar ja, 't zijn Gentsche Fieste en ik moet nog een paar dagen werken voor Gentblogt. Ik heb al enkele verslagjes geschreven, gisteren (of liever vanmiddag) nog over de comeback van Zjef Van Uytsel, kleinkunstenaar uit de jaren '70. Ik zit bovendien een beetje met een depressie. Iets waar ik mij eindelijk, na bijna drie maanden, overheen zou moeten kunnen zetten. Maar voorlopig lukt dat maar matig.

De foto is van een van de revelaties van deze Gentse feesten. Een activiteit onder de naam Bataclan II. Totaal absurde humor. Er loopt ene Jezus rond die flauwe moppen vertelt onder de noemer allez uppe! Te gek man!

Ze zijn weer eens begonnen!

De Gentse Feesten zijn alweer van start gegaan. Ik ben gisteravond al eens de sfeer gaan opsnuiven. Niet de grote massa 's avonds, voor die eerste dag. Er zijn opnieuw pleinen bijgekomen waar iets te doen is, zoals op het Koophandelsplein voor het oud justitiepaleis godbetert. En aan Minnemeers.

De nachtwinkels die verder als paddenstoelen uit de gronden rijzen doen weer gouden zaken. Hoewel ze niets bijdragen aan de organisatie. Spijtig fenomeen!

Het belooft dit jaar voor mij ook spannend geworden, want ik heb een aantal artikels beloofd aan Gentblogt. Gisteren ben ik in de Spiegeltent aan het Baudelopark gaan kijken naar Aardvark, een folkrock-duo dat in het dialect van Sleidinge zingt. Niet slecht. Ik heb maar geen verslagje geschreven. Het was al te laat en ik was te moe. Dan nog 1O kilometer op de fiets in de regen naar De Pinte. Dat belooft! Zeker als ik dan nog mijn verslagjes moet schrijven. Het zal wat organisatie vergen. Misschien neem ik toch af en toe de auto.

Gent, stad van Geuzen, de Internationale en de Vlaamse Leeuw

Zondag rondleiding in Gent, georganiseerd door de Vlaams Progressieven. Gids was Joost Vandommele, een oude bekende die iets geschreven heeft in het huldeboek voor wijlen mijn vader. Ik heb een verslagje van die wandeling door het centrum van Gent geschreven voor Gentblogt. Met foto van Joost. Kwestie van eens iets weer te doen. Hoewel hij stilaan bekenraakt als René De Clercq-kenner.

Op de foto hierboven Joost (links midden), samen met o.a. Frank Bombeke (links) en Jan Roegiers (tweede van rechts) bij de start van de wandeling aan het Zuid.

Schitterend weer, toch bij de start van de wandeling. Het was de moeite: al de stokpaardjes van Joost kwamen boven: zijn grootvader de dichter René De Clercq (wiens museum in Deerlijk hij inhoudelijk coördineert) , socialisme, Vlaamse Beweging. Op de foto het monument voor vadertje Anseele, de grote Gentse socialistische voorman, aan het Zuid. Het beeldhouwwerk is van Jozef Cantré, de Gentse expressionistische beeldhouwer die ook het grafmonument van René De Clercq in Deerlijk maakte.

Sommige deelnemers (een 25-tal, een succes voor dit soort wandelingen) vonden zijn uiteenzetting een beetje gekleurd. Het was vooral een beetje veel. Zeven eeuwen Gentse socale en Vlaamse geschiedenis (te beginnen in 1302, over de calvinistische stadsrepubliek eind de 16de eeuw, naar de 19de en 20ste eeuw), het was wat te veel voor een wandeling van twee uren. Maar toch, zeer boeiend!

Zijde van Gent, dan leefde content...

Donderdagavond heb ik de academische zitting ter gelegenheid van 11 juli in het Gentse stadhuis verslagen voor Gentblogt (foto).

Vrijdagavond had ik naar de viering in het gemeentehuis van De Pinte kunnen gaan, maar ik heb daar feestelijk voor bedankt. Eén dergelijke officiële viering is wel genoeg.

In de plaats daarvan ben ik naar Gent getrokken. Op het Sint-Pietersplein vond ik het maar een commerciële bedoening. Er was echter ook iets te doen op de Vrijdagsmarkt. Een soort Gent Zingt in het kader van de Dekenijfeesten van de Vrijdagsmarkt en omliggende.

Het was een volkse bedoening. Café Chantant, revue, alles in het ongekuiste Gents. Ik liep er zowaar een fotograaf van Gentblogt tegen het lijf, niet toevallig degene die aan een reeks over de Gentse volkscafés bezig is: Hendrik Braet. Hij voelde zich echt in zijn element!

Leuke, zeer volkse optredens. De Franse invloed in die Gentse Café chantant was duidelijk. Tijdens het optreden van ene Fred Geirnaert van 't Seleskest moest ik denken aan Tino Rossi, Charles Trenet, Charles Aznavour. Zijn grootste succesnummer ging als volgt:
Zijde van Gent, dan leefde content
(...)
't Is alle daogen lijk Gentsche Fieste.
Het optreden was niet slecht in zijn genre. Waar blijven ze al die artiesten halen, dacht ik. Zijn er nog wel echte Gentse volksbuurten?

Na hem kwam Danny Sinclair, die eind de jaren '60, begin jaren '70 bij de Gentse popgroep The New Inspiration zong. Ook hij bracht zijn liedjes in onvervalst Gents.
Er werd straffe taal gezongen.
In het genre van Men zegt dat het Gentsch van het Fransch komt. Maor nie, 't es omgekierd!

En vooral:
In Vlaanderen spreekt men Vloams,
In Gent klapt men Gentsch!

Gedurfde taal voor een Vlaamse feestdag! Het typeert de Gentenaar. Die eigenzinnige Gentse mentaliteit verklaart ook sommige passages uit de speech van burgemeester Termont de avond ervoor, die het over de Gentse regio binnen Europa had en en niet over de Vlaamse regio.

Als afsluiter hieven alle artiesten samen het Gentse stadshymne aan. Men betreurde wel dat Klokke Roeland in het Nederlands is godbetert! Daarom zongen ze deze keer een versie in het Gentsch!

Gent is toch wel echt een fantastische stad! Altijd wat te doen. Inderdaad, 't is er alle dagen precies Gentse Feesten.

En de stad wordt ook steeds mooier. Dat viel me gisteravond op het Sint-Pietersplein op.

Cruisen op de Leie

Gisteren verschenen op Gentblogt: mijn verslag van onze teambuildingdag op de Leie. Spijtig voor de foto's dat het meestal zo bewolkt was die dag. Naar verluidt hebben de foto's toch een redelijke kwaliteit. Dankzij mijn nieuw toestelletje. Redelijk wat commentaar ook, vooral op het afbrokkelen van de Leie-oevers. Spijtig dat de eindredactie al mijn hyperlinks weggedaan heeft. Of misschien was dat per abuis. Benelux Rederij en Catering mag blij zijn voor die gratis publiciteit.

http://www.gentblogt.be/2008/06/22/cruisen-op-de-leie

Virtual become reality: 3 jaar GentBlogt

Net wakker. Terwijl de alcoholdampen langzaam optrekken zal ik proberen enkele impressies van het feest 3 jaar GentBlogt waar ik gisterennacht heentrok neer te schrijven.

In de namiddag en vooravond was er in Gent ook al iets te doen van het werk. Chic geval met receptie en walking dinner. Ik spoedde me op tijd naar huis, douchte en probeerde er wat presentabel uit te zien.

Dan begaf ik me naar Au Bain, een fantastische en trendy fuifruimte (kan je zoiets nog een zaal noemen?) op de eerste verdieping in de Van Eyck, met uitzicht op het zwembad.

De fuif was al in full swing als ik toekwam, want het liep al tegen elven. Met wie ik in elk geval wou kennismaken was Els. Ik wist dat ze aan de kassa zat, bij de bonnetjes, kende haar vanop foto, al op AVS gezien, dus geen probleem. Al zag ze er toch iets anders uit. Ik had me nooit gerealiseerd dat ze echt blond is. Dat heb je met die donkere profielfoto's op Facebook. Haar stem klonk ook anders: veel zachter en jeugdiger. Niets van dat gezaghebbende, mevrouw de advocate, madam GentBlogt.

Ik wou haar begroeten, maar ze liep (van me?) weg! Ik kreeg haar ook nadien maar niet te pakken. Hoewel ze mijn profielfoto op Facebook kent en ik daar ook nog op lijk, moest ik haar uiteindelijk vastgrijpen en mezelf voorstellen. Tot zover het ontvangstcomité!

Mensen herkennen van een foto op een blog of (vooral) een facebook profielfoto bleek de hele avond niet altijd evident. Bij sommigen lukte dat goed, bijvoorbeeld Michel Vuylsteke en Bruno Bollaert, met wie ik ook een praatje sloeg, met anderen minder of niet.

De rest is voor een volgende post. Ik kan hier de zaterdag geen uren voor mijn pc zitten. Ik ben trouwens geen veelschrijver en heb daar tijd voor nodig. Ook om mijn gedachten te ordenen, te wikken en te wegen.

Wordt vervolgd, beloofd!