Kwisvraagje

Potentieel (en actueel) kwisvraagje: wat is de Nederlandse, taaleigen variant van een cut-and-covertunnel (let op de schrijfwijze!)?
Antwoord: een openbouwputtunnel!
Afwachten welke variant het gaat halen.
Ik gok op de cut-and-covertunnel.

Cedits hiervoor gaan volledig naar de dienst Taaladvies van mijn werkgever. Maar ik vond het zelf wel interessant!

En hiermee heb ik toch nog eens iets gepost. Want ik geef toe dat ik deel in de algemene blogmalaise. Het zijn uitzonderingen die nog (veel) bloggen.

En het heeft me niet veel tijd gekost ook. Want dat schijnt het grootste probleem te zijn bij de meesten en ook bij mij: het mag niet veel tijd kosten. Daarom liever Facebook en ander getwitter. Iedereen heeft het drukdrukdruk, ik ook!
We lopen onszelf voorbij in deze tijd van razendsnelle telecommunicatie.

Nederlands in den vreemde

Een leuk filmpje - dit kwestie van mijn blog nog een beetje gaande te houden

Woord van het jaar

Op aanraden van mijn werkgever (of toch een deeltje daarvan) heb ik maar gestemd voor het Woord van het Jaar na de volgende mededeling:

Het jaar hoeft nog niet voorbij te zijn om alvast het woord van 2009 te kiezen. Van Dale Uitgevers organiseert de verkiezing van het Van Dale Woord van het Jaar 2009. Op www.woordvanhetjaar.nl kunt u tot en met 16 december uw stem uitbrengen op een van de tien genomineerde woorden. Kandidaat-woorden zijn onder meer ontvrienden, oeps-gebied en griepcommissaris. Deze verkiezing is niet de enige woord-van-het-jaarverkiezing van 2009. In november werd twitteren uitgeroepen tot 'woord van 2009', tijdens het tweejaarlijkse publiekscongres van het Genootschap Onze Taal in Utrecht.

Ontvrienden vind ik niet meer zo origineel (hoewel ik wel een hekel heb aan het fenomeen zelf - het is zo on(t)vriendelijk!) Ook griepcommissaris, Mexicaanse griep, hypotheekleed en recessionista vond ik maar minnetjes.

Ik heb gestemd voor oeps-gebied, de benaming voor de anterieure cingulate cortex, een zone middenvoor in de hersenen die verhoogde activiteit vertoont wanneer iemand zich vergist, waardoor hij of zij in staat is van fouten te leren. Dat leek mij wel een leuk woord.

Zoals gezegd kan je nog stemmen tot en met woensdag.

Pc-frustratie

Gelezen op www.taalblad.be en o zo herkenbaar!

Man schiet met pistool op weerbarstige computer
vrijdag, 3 juli 2009

Een computer die niet wil meewerken, het is een frustratie die iedereen wel kent. Die frustratie afreageren op kantoormateriaal dat toevallig in de buurt ligt, is ook heel herkenbaar. Het is ook algemeen bekend dat Italianen een nogal hevig temperament hebben. Een 68-jarige Italiaan maakte het toch wel heel bont, toen zijn computer voor de zoveelste keer blokkeerde. Hij haalde zijn pistool uit de kast en maakt met vijf schoten een einde aan het leven van zijn computer.

Zijn familieleden schrokken zich een bult en waarschuwden de politie . De man moest voor ondervraging mee naar het bureau, maar mocht meteen terug naar huis. Hij bleek een wapenvergunning te hebben voor het pistool en een computer vermoorden is voorlopig niet strafbaar.

Mondegreens

Een nieuw woord leren kennen via een artikel in het taalkundig tijdschrift Onze Taal: mondegreen.

Het woord is wel nieuw (of toch voor mij), maar het begrip niet. Het is een liedjestekst waarvan je een stuk verkeerd verstaat. Ik heb daar nog wel eens last van. Een soort van verbale dyslexie? Hoe heet zoiets?

In het artikel (zie de link hierboven) wordt als voorbeeld gegeven:
En bent u er nog altijd heilig van overtuigd dat er in ‘Purple Haze’ van Jimi Hendrix niet te horen is: “Excuse me while I kiss the sky”, maar: “Excuse me while I kiss this
guy”? Dan bent u niet de enige.

Het deed me blozen. Die mondegreen is exact wat ik daarin meende te verstaan. En ik ben blijkbaar niet de enige. Er bestaat (of bestond) zelfs een website http://www.kissthisguy.com/ met een hele collectie dergelijke Engelse mondegreens.

De term is - hoe kan het ook anders - uit het Engels afkomstig:
Hij werd – en ook dat wordt steeds bekender – in 1954 gemunt door de Schotse schrijfster
Sylvia Wright. Ze moest in haar jeugd een traditioneel lied zingen met de regels “They had slain the Earl of Moray / And laid him on the green”, maar verstond de laatste regel als “And Lady Mondegreen”. Vandaar dus mondegreen.

Curlingouder

Ongelooflijk welke nieuwe woorden constant uitgevonden worden. Uit een taalkundige nieuwsbrief:

Een groeiend aantal ouders ziet de wereld als een plek waartegen hun kind beschermd moet worden en stelt zich daarom overbeschermend op. De Deense psycholoog Bent Hougaard bedacht in dit verband het woord curlingouder. Net zoals in de curlingsport, waarin met bezems de baan van de schijf op het ijs wordt beïnvloed, borstelen ouders alle oneffenheden op het parcours van het kind weg, zodat het met de minst mogelijke weerstand zijn doel kan bereiken. Dat kan ertoe leiden dat een kind zich niet volwaardig kan ontplooien.

Onbeschermd, overbeschermd: het is in de opvoeding ook nooit goed!

Does Your English Cut the mustard?

In het archief van Els een testje gevonden over je kennis van het Engels. Dit is mijn resultaat:

Your English Skills:

Spelling: 100% Grammar: 80% Punctuation: 80% Vocabulary: 60%

Does Your English Cut the Mustard?

Voor een germanist (specialisatie Engels) valt de kennis van de 'vocabulaire' wel wat tegen. Maar die opleiding is al lang geleden . Er staan ook nogal wat ongebruikelijke woorden in het testje.

Hôpital Saint-Jean

Vrijdagochtend. Stralend weer. Op mijn dooie gemak begeef ik me te voet naar het station van De Pinte, zoals elke morgen. Ik heb tijd zat, of dat denk ik toch. Al mijmerend bewonder ik de piekfijne tuinen en tuintjes die ik onderweg tegenkom.

Op zo'n 100 meter van het station komt mijn trein naar Brussel er ineens al aangeraasd. Ik zet onmiddellijk een sprint in, maar ai! Ik heb van die lichte zomerschoentjes aan en sla mijn rechtervoet om. Ik vloek, verbijt de pijn en spurt verder naar de trein. Ik haal hem nog nipt.

Eens in Brussel moet ik nog een kwartier te voet naar mijn kantoor. Ik mank een beetje. In de loop van de ochtend verbetert het er niet op. Maar ik vind het niet zo erg. Ik panikeer niet.

Tegen de middag kan ik bijna niet meer stappen. Ik geraak met de grootste moeite in het restaurant, één verdieping lager. Via de lift. De trap was gewoon uitgesloten. Ik moet een collega vragen me iets te eten te halen en nadien ook om mijn dienblad af te ruimen. De best manier om me te verplaatsen, zo ontdek ik, is al hinkelend op mijn linkervoet. Ik doe het ook enkele keren, tot grote hilariteit van de collega's.

Ik besluit geen risico's te nemen. Per slot gaat het hier om een ongeval op weg naar het werk. Een arbeidsongeval dus. Ik laat een chauffeur komen die me naar het dichtstbijzijnde hospitaal brengt, namelijk het Sint-Jansziekenhuis aan de Kruidtuin.

Ik moet niet lang wachten, maar wat zich aan de receptie al liet uitschijnen, bevestigt zich alleen maar als ik de dokter zie: het is een zwarte, tot daar aan toe, maar hij spreekt alleen maar Frans. Ik kan me best wel behelpen in het Frans, maar hoe zeg je in godsnaam dat je je voet omgeslagen hebt?

De wegen van de communicatie zijn ondoorgrondelijk. J'ai fait comme ça, zeg ik, terwijl ik met beide handen tegen elkaar een kantelende beweging maak. De dokter begrijpt me, dat is duidelijk. Hij constateert dat de zwelling van de voet niet zo erg is en stuurt me naar de radiografie.

Daar merk ik dat sommige verplegers toch wel Nederlands spreken. Alweer word ik erg vlug geholpen. Ook terug op de dienst spoegevallen moet ik niet lang wachten. Wat een verschil met de Gentse ziekenhuizen, of het nu St-Lucas, Jan Palfijn, het UZ of Maria Middelares is. Ik heb ze allemaal al meegemaakt.

Une concussion, weet de dokter me te vertellen, of liever de verpleegster. 'A concussion' in het Engels ken ik, dat zal dus wel een verstuiking zijn. Ze verbindt mijn voet en bezorgt me mijn papieren voor het werk en voor mijn huisarts, alles in het Frans opgesteld. Ze zijn niet naar de normen van mijn werkgever en nog minder naar die van de dienst Arbeidsongevallen, maar gezien het taalprobleem dring ik niet aan.

Aangezien ik nog steeds nauwelijks kan lopen, bel ik de chauffeur opnieuw. Ik vertel hem mijn wedervaren. Hij verzekert me dat Sint-Jan een Nederlandstalig hospitaal is. Ik schud onbegrijpend het hoofd. Wat zou ik dan wel meegemaakt hebben als het een Franstalig hospitaal geweest was?

De linguïstieke situatie in onze hoofdstad blijft een levensgroot probleem, dat veel verder reikt dan de splitsing van BHV. Je moet immers weten dat Brussel de hoofdstad van Vlaanderen is. In theorie dan toch. Als de politici die fictie willen behouden, dan moet er toch dringend wat veranderen.

Zoek de vaut!

Kop bij De Standaard Online (zopas gelezen): Labour leidt grote nederlaag in lokale verkiezingen.
Daarmee zie je het nog maar eens: het kan de besten overkomen!

Catchphrases

Even iets anders nu. Het moet niet altijd over de liefde gaan. Ik ben ontroerd, beste Els en andere vrouwelijke fans, over jullie dunk van mijn expertise in liefdeszaken.

Het heeft natuurlijk wel al de geschreven pers gehaald, die mededeling van het Genootschap Onze Taal over catchphrases, citaten en uitdrukkingen uit de media die binnengedrongen zijn in het algemene taalgebruik. Maar ik vond het wel leuk om hun overzichtslijst ook hier te hebben. Hier kan je immers doorklikken en in de krant of op televisie niet. Altijd handig, al is het maar voor eigen gebruik. Er zit natuurlijk heel veel van Noord-Nederlandse origine bij, ook uitdrukkingen die bij ons in het Zuiden minder bekend zijn.

Er zijn er, na controle, toch enkele bij uit onze contreien Zelfs de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde heeft godbetert de lijst gehaald (komt dat ook uit de media?). Andere bekende zijn vergeten of niet gesignaleerd, zoals Ik dank u voor uw waaaaaaandacht! (Herman Brusselmans, Huis van Wantrouwen). Had die in diezelfde uitzending ook geen taalrubriek met een 'catchphrase'-naam, maar die ben ik vergeten - of nee, toch niet, Klare Taal, dat was het!

En waar is U kijkt toch ook? (Emiel Goelen)