Een steeds weerkerend probleem in het gevecht met de brievenbussen in verkiezingstijd zijn die stickers die op sommige brievenbussen geplakt zijn om reclame tegen te gaan. Ze zijn in de trant van "JA!, wel regionale pers, NEE!, geen folders". Mag je verkiezingspropaganda in dergelijke brievenbussen stoppen of niet? Het behoort een beetje tot een grijze zone. De heren en dames politici worden verzocht om wat meer duidelijkheid te verschaffen. Natuurlijk zijn ze daarin niet gehaast.
Je zou ervan kunnen uitgaan dat brievenbussen waarop staat "NEE!, geen regionale pers, NEE!, geen reclamedrukwerk" niet gebust mogen worden met verkiezingspropaganda. maar ik heb zelf vastgesteld dat als De Post verkiezingsfolders verdeelt, die bussen OOK bediend worden.
Bij mij hangt het er wat van af hoe mijn hoed staat. In het begin sloeg ik consciëntieus alle NEE!, NEE!-bussen over. Maar op sommige plaatsen zijn dat er zo veel dat je een groot aantal bussen moet overslaan en je nog nauwelijks voldoende folders kwijtraakt, zeker als de woningen nogal verspreid van elkaar staan. Soms krijg je het aan de stok met bewoners die zien dat hun brievenbus toch gebust wordt.
Dit jaar heb ik het nog maar één keer aan de stok gehad met een bewoner van een appartementsblok. Het was een vrachtwagenchauffeur van (vermoedelijk) Oost-Europese origine. Nadat ik zijn blok gebust had, wees hij me op enkele NEE! NEE!-stickers. NEE! NEE! betekent geen reklaam gebood hij me en voegde eraan toe dat die stickers van de stad zijn. Ik probeerde nog dat mijn folder geen reclame was en wees hem ook naar de tekst JA! JA!, die in koeien van letters op mijn folder staat. Maar hij wou niks weten.
Ik heb niet verder aangedrongen. ruzie maken heeft in dergelijke omstandigheden niet veel zin. En achter zijn rug, in de volgende straat, heb ik de NEE! NEE!-bussen toch weer bediend. Op de duur denk je daar niet meer bij na, je ramt die folder gewoon in de eerste bus die je tegenkomt.
Gisteravond kwam ik een brievenbus tegen met de tekst "Geen verkiezingsdrukwerk a.u.b.". Het ultieme argument! Uiteraard kon ik nu niet anders dan capituleren en heb die bus deemoedig overslagen.
woensdag 23 mei 2007
maandag 21 mei 2007
Op campagne
Nog eens een berichtje van de Gentse Zwijger. Lang geleden :-)
Nog steeds alive and kicking, maar niet echt veel meer van zeggen.
Het is weer eens verkiezingstijd. Als militant van een politieke partij moet ik dan ook weer op pad. Folders bussen en dergelijke.
Het is eens wat anders dan het dagdagelijkse gedoe. En ik moet bekennen: het samen toewerken naar een gemeenschappelijk doel (hoogtepunt of laagtepunt, liefst natuurlijk het eerste) vind ik wel leuk.
Als de kandidate waarvoor ik vooral bus verkozen wordt, zal ik haar een factuur voor een nieuw paar schoenen sturen. Hoewel: in de groene omgeving aan de rand van de stad waar ik nu woon, doe ik dat buswerk vooral per fiets, omdat de huizen te ver van elkaar verwijderd staan. Het is best te doen, maar het vergt wel enige behendigheid bij het sturen.
Je leert je omgeving wat beter kennen. Het gebied tussen De Pinte en Gent (St-Denijs-Westrem en Zwijnaarde) is prachtig: heel veel groen, bos zelfs. Niet voor niets zou dit gebied deel uitmaken van het toekomstige Gentse stadsbos. Er is ook residentiële bewoning.
In dit gebied trof ik tijdens het bussen van verkiezingsfolders iemand aan die daar op een stuk braakliggend grond bij de spoorweg in de vrije natuur leeft. Ik herkende de man en vooral zijn zelfgemaakt kamp dat bestaat uit een oude caravan en enkele tenten van op TV. Een uitzending van Jambers of iets in die trant die ik ooit gezien heb. Blijkbaar woont de man daar nog steeds.
De tweede keer dat ik daar voorbijkwam tijdens mijn buswerk sprak ik de excentrieke man aan.
Ik vroeg hem of hij daar ook ergens een brievenbus had. "Dat heb ik hier niet nodig", antwoordde hij met een sappig Gents accent. Verder feliciteerde hij mij met mijn inspanningen en stelde dat ik vandaag weer het nodige gedaan had.
Het lag nog op mijn lippen hem te vragen of hij ook ging stemmen. Ik bedacht me en heb de man verder maar met rust gelaten.
Nog steeds alive and kicking, maar niet echt veel meer van zeggen.
Het is weer eens verkiezingstijd. Als militant van een politieke partij moet ik dan ook weer op pad. Folders bussen en dergelijke.
Het is eens wat anders dan het dagdagelijkse gedoe. En ik moet bekennen: het samen toewerken naar een gemeenschappelijk doel (hoogtepunt of laagtepunt, liefst natuurlijk het eerste) vind ik wel leuk.
Als de kandidate waarvoor ik vooral bus verkozen wordt, zal ik haar een factuur voor een nieuw paar schoenen sturen. Hoewel: in de groene omgeving aan de rand van de stad waar ik nu woon, doe ik dat buswerk vooral per fiets, omdat de huizen te ver van elkaar verwijderd staan. Het is best te doen, maar het vergt wel enige behendigheid bij het sturen.
Je leert je omgeving wat beter kennen. Het gebied tussen De Pinte en Gent (St-Denijs-Westrem en Zwijnaarde) is prachtig: heel veel groen, bos zelfs. Niet voor niets zou dit gebied deel uitmaken van het toekomstige Gentse stadsbos. Er is ook residentiële bewoning.
In dit gebied trof ik tijdens het bussen van verkiezingsfolders iemand aan die daar op een stuk braakliggend grond bij de spoorweg in de vrije natuur leeft. Ik herkende de man en vooral zijn zelfgemaakt kamp dat bestaat uit een oude caravan en enkele tenten van op TV. Een uitzending van Jambers of iets in die trant die ik ooit gezien heb. Blijkbaar woont de man daar nog steeds.
De tweede keer dat ik daar voorbijkwam tijdens mijn buswerk sprak ik de excentrieke man aan.
Ik vroeg hem of hij daar ook ergens een brievenbus had. "Dat heb ik hier niet nodig", antwoordde hij met een sappig Gents accent. Verder feliciteerde hij mij met mijn inspanningen en stelde dat ik vandaag weer het nodige gedaan had.
Het lag nog op mijn lippen hem te vragen of hij ook ging stemmen. Ik bedacht me en heb de man verder maar met rust gelaten.
Abonneren op:
Posts (Atom)