Bettina Geysen

Bettina Geysen wordt wellicht de nieuwe voorzitter van Spirit.
Ik was gisteravond verrast door dit bericht.

Ik ben er wel voor. De nieuwe voorzitter kan een frisse wind laten waaien. Veel ervaring in de nationale politiek of in Spirit heeft ze natuurlijk niet. Wel media-ervaring. Afgaan als Van Broeckhoven zal haar wellicht niet overkomen.

Ze ziet er in elk geval ook beter uit dan Geert Lambert en dat is in de politiek van vandaag niet onbelangrijk - sorry Geert, hopelijk doe je je geen zeer bij dat stapje opzij :-)

Hopelijk bewijst ze dat ze het kan. En wordt ze aanvaard door de leden. Ze stamt immers niet uit de Volksunie (ikzelf trouwens ook niet).

Het zal voor haar ook een hachelijke onderneming worden. De komende jaren worden erop of eronder voor de partij (waar heb ik dat trouwens nog gehoord sinds de invoering van de kiesdrempel?) De verkiezingen van 2009 worden cruciaal voor het voortbestaan van de partij, mét of zonder de socialisten.

Zondag ga ik naar de ledendag in Geraardsbergen. Nog maar eens fietsen. Ervan profiteren, zolang de partij nog bestaat. Vele commentatoren hebben haar al lang (en voor de zoveelste maal) ten grave gedragen. Zie de commentaren vandaag op De Standaard On-line. We zullen zien. De toekomst zal het uitwijzen.

Ajuinlei

De zondagmorgen is een goed moment om nog eens naar Gent af te zakken. De zaterdag lukt dat doorgaans niet, als ik er niet echt moet zijn. Veel te druk met boodschappen allerhande.

De twee voorbije zondagen fietste ik in de ochtend naar Gent.
Zo belandde ik toevallig op de officiële opening van de boekenmarkt op de Ajuinlei. Een leuk initiatief en een echte verrijking voor de Gentse binnenstad op zondagochtend, zo dicht bij de bloemenmarkt. En een succes ook, nu al twee zondagen na elkaar. De organisatoren hadden het zonnige weer wel mee. Je kan er ook koopjes doen, zo heb ik gemerkt. Ik weet wel iets van de tweedehandsboeken en -postkaartenmarkt. Ik heb me zelf een tijdje op die markt gestort, maar ben gestopt met de verkoop van boeken, omdat het teveel aan mijn vaders boeken weggewerkt was. Er is nog plaats voor wat er nog overschiet.

De eerste zondag werd er zowaar gespeecht. Een jonge, nogal flamboyante gast. Ik dacht eerst: de initiatiefnemer, maar toen hij ook een officieel lint begon door te knippen en ik Sas Van Rouveroij naast hem zag staan en de deken van Sint-Michiels, begon ik toch te twijfelen.

Toen viel mijn euro: het was natuurlijk Matthias Declercq!
Ook gespot op die eerste boekenmarkt: Mark Reynebeau mét (een nogal hippieachtige) vriendin.

Vorige zondag heb ik voor het eerst geaperitiefd op de bloemenmarkt op de Kouter. in de bijna dertig jaar dat ik in Gent gewoond heb nooit gedaan. Maar we woonden ook vlakbij in de Gentse binnenstad en aperitiefden de zondagmiddag gewoonlijk thuis.

Zaterdagmorgen in De Pinte gewekt door de politie. Iemand had 's nachts een ruit ingeslagen van mijn wagen, die op de oprit geparkeerd stond voor de garage. Niets gepikt zelfs. Waarschijnlijk puur vandalisme dus.

Natuurlijk komt de verzekering niet tussen. Mijn beperkte omnium heb ik vorig jaar opgezegd. Een serieuze streep door mijn rekening. En dat in het anders zo rustige en ietwat kleinburgerlijke De Pinte!

Er is niet veel wat je eraan kan doen. Behalve mijn karretje in het vervolg binnen zetten, zelfs in de zomer.

De Toverfluit

Het is alweer weekend.
Vorige zaterdagavond ben ik in het kasteel van Ooidonk in Deinze naar een openluchtuitvoering van Mozarts opera De Toverfluit gaan kijken. Een klassieker die je toch ooit gezien moet hebben.

De persoon met wie ik aanvankelijk zou gaan belde zaterdagmorgen af. Op het laatste ogenblik heb ik nog iemand anders moeten optrommelen, maar dat lukte.

Gelukkig viel het weer mee: geen regen. Volgende keer neem ik toch een trui mee, want als je twee uur moet stilzitten in openlucht is het in september toch al vrij frisjes 's avonds.

De eerste keer dat ik deze opera zag. Ik kende de muziek wel of toch de hoogtepunten, als Mozartliefhebber trouwens, niet echt een operaliefhebber.

De opvoering zelf dan: ik denk dat de muziek beter tot zijn recht komt in zaal dan in openlucht.

De opera bevat enkele zeer mooie aria's met die typische Mozart instrumentering, waarvan ik genoten heb. Ook de kostuums en dekors waren de moeite om te zien.

Het centrale thema - de zoektocht naar liefde - kon me ook bekoren, de talrijke verwijzingen naar de vrijmetselarij met zijn eigenaardige plotwendingen - de Koningin van de Nacht eerst goed, dan slecht, Sarastro omgekeerd - minder.

De Koningin van de Nacht (op een foto van een andere opvoering die ik ergens op het net gevonden heb) zag er voortreffelijk uit en zong ook goed.

Minpunt: in de verte was er ergens vuurwerk aan de gang, wat een twintigtal minuten voor wat achtergrondruis zorgde.

De Pinte

Het is nu zowat een jaar dat ik in mijn nieuwe, rustige gemeente even buiten de stad woon.

De Pinte is eigenlijk nog een echt dorp, zo constateer ik steeds meer tot mijn verbazing. Er is wel wat residentiële inwijking vooral vanuit Gent, maar de raditionele mensen met een eigen traditonele mentaliteit zijn gebleven.

Eigenlijk zijn er twee dorpen, De Pinte en Zevergem, die wweinig met elkaar te maken hebben, behalve het feit dat ze samen een gemeente vormen.

In De Pinte is men gek van braderieën en kermissen, zo heb ik al gemerkt.
En van koers. De wielersport is er nogal populair, zoals in de hele streek. Er is ook een plaatselijke wielerclub.

Gisterennamiddag was er een kermiskoers voor beloften in het centrum van De Pinte.
Ik was toevallig thuis en ben gaan kijken. Het was rondjesdraaien om de kerktoren. Telkens de eindmeet overschreden werd, was er een priem van 8 euro te verdienen. Niet echt iets om rijk mee te worden dus. Wat koop je tegenwoordig nog voor 8 euro?

Het was dan nog een buitenlander die de kermiskoers gewonnen heeft. Een renner uit Litauen. Ik heb er enige jaren geleden al over gehoord in de media dat er een groep Litause schijnamateurs is die om den brode onze kermiskoersen afschuimt.
Vandaar ook dat de omroeper zijn mededelingen in twee talen deed: het Nederlands en het Engels.

Doorgaans is het zeer rustig in onze gemeente. Een heel verschil met Gent. Maar alle voordelen hebben ook hun nadelen. Soms mis ik het stadsgewoel wel een beetje. En je verliest veel tijd met inkopen doen, zeker als je om de haverklap naar de stad trekt.
Maar er zijn andere dingen die dat goedmaken: onlangs keerde ik met de auto terug uit Gent. Aan de kerk van De Pinte was een kolonne eenden bezig de vrij drukke baan over te steken. Aangezien daar een ruime bocht is en een kruispunt, ligt de snelheid van de automobilisten er niet hoog. De eenden stoorden zich niet aan de auto's.

Al is er ook in de Pinte een begin van verstedelijking. De bouwpromotoren zijn er nogal actief en trekken in het centrum van het dorp steeds meer appartementen op. Weliswaar geldt er een maximale nokhoogte van 10 meter. Echte hoogbouw is het dus gelukkig niet.

Kanaal van Schipdonk - bis

Volgend bericht staat vandaag in de regionale editie Oost-Vlaanderen van De Standaard:

Gemeenteraad tegen verbreding Schipdonkkanaal
ZOMERGEM - De Zomergemse gemeenteraad organiseert op 29 september 2007 per bus of eigen vervoer een actie tegen de verbreding van het Schipdonkkanaal. De actie gaat uit van alle fracties van de Zomergemse gemeenteraad.


Bedoeling is om met de voltallige gemeenteraad bij de gemeentebesturen van Nevele, Eeklo, Sint-Laureins, Maldegem, Damme, Knokke-Heist, Brugge en de haven van Zeebrugge een eisenbundel te overhandigen. De Vlaamse regering maakt immers een studie over de verbreding van het Schipdonkkanaal. 'Bij sommige gemeenten is het opvallend stil rond dit dossier', constateert CD&V-fractieleider Tony Vermeire. 'Sommigen kiezen geen kleur. Met de actie: Spring op onze boot: tegen de verbreding van het Schipdonkkanaal vragen we steun van alle gemeentebesturen en willen we hun standpunt horen. Tegelijkertijd wordt een affichecampagne georganiseerd tegen de verbreding van het kanaal', zegt Vermeire. (osw)
Het is nog maar enkele weken geleden dat ik langs dit kanaal van de regio Gent naar de kust gefietst heb (zie enkele berichten geleden). Het zou zeer spijtig zijn als deze mooie fietsroute en daarmee een hele strook prachtig natuurgebied zou verdwijnen ten voordele van een nieuwe scheepvaartroute vanuit Zeebrugge en (wellicht) zware industrie!

Vlaanderen is maar een voorschoot groot. Wanneer gaan de politici en andere beleidsmakers eindelijk eens begrijpen dat je dit kleine gebied niet tot in het oneindige kan doorkruisen met verkeerswegen allerhande ten behoeve van de economie?

Als de plannen van de Vlaamse Regering ivm het Schipdonkkanaal realiteit worden
zouden enkel mooie gemeenten als Nevele, Zomergem en Damme een deel van hun charme verliezen.

Ik sta dan ook volkomen achter de actie van de gemeenteraad van Zomergem.

Terug aan het werk

Terug aan het werk ondertussen.
Een echt goede vakantie is het niet geweest, jammer!
Voor een zieke moeder moeten zorgen en het weer was ook al niet te best.
Paar leuke uitstapjes, daarmee heb ik het moeten stellen.

Ik heb dit jaar zelfs niet meegedaan aan de Vredesfietseling. Ik kon me geen vier dagen vrijmaken en de 25ste augustus ging zeker niet.
Ik heb wel een halve dag meegefietst, van Laarne naar Wakken (Dentergem), zo'n 45 kilometer. Jammer eigenlijk, want het is een leuke belevenis. Mogelijk doe ik volgend jaar toch weer mee, al kan ik misschien niet de hele tocht meerijden, dan doe ik toch een paar dagen. Het zijn bijna altijd dezelfde vaste deelnemers; op de duur ken je die mensen zo goed, dat schept een band.

De zondag ben ik dan toch maar naar de IJzerbedevaart gereden, zoals de laatste jaren een gewoonte geworden is. Er was goed weer voorspeld, dat er maar in de late namiddag (aan zee) uitgekomen is. In Diksmuide: veel persbelangstelling, maar weini (te weinig) volk. De schattingen in de media van een goede 4000 lijken mij zelfs nogal optimistisch. De Vlaming heeft het waarschijnlijk te goed. Ook de verdeeldheid in de Vlaamsgezinde milieus zorgt voor een mindere opkomst. Mensen haken dan vlugger af. Er waren diverse oproepen om weer één Vlaamse manifestatie te houden. Samenkomen met die mannen van de IJzerwake zou voor deze jongen alvast toch een probleem vormen.

Zondag als apotheose van mijn vakantie de Gordel gereden of toch een gedeelte daarvan. Ik had me een fiets gehuurd bij de spoorwegen en me met de trein naar Dilbeek begeven. Daarom heb ik me niet aan de grote tour van 100 km gewaagd, maar heb ik voor de tweede keer de ronde van het Pajottenland gereden. Zalig, die opeenvolging van heuveltjes! Hoewel ik tegenwoordig niet meer zo heel veel fiets (en zeker niet meer dagelijks mijn kilometers afmaal zoals een tweetal jaar geleden) is mijn fietsconditie nog ruim behoorlijk, zoals bleek. Er zijn een tweetal behoorlijk lastige beklimmingen in die tour van het Pajottenland (een in Pamel en een andere net voorbij Vlezenbeek), maar ik heb ze toch overwonnen zonder van de fiets te moeten.

Na de gordelrit in Dilbeek het optreden van Natalia bijgewoond. Best te pruimen, die power-muziek van haar. Op heel korte tijd is zij wel echt uitgegroeid tot een superster. Het podium was wel een héél groot verschil met de schamele tent waarin Isabelle A. twee jaar gelden in Dilbeek moest optreden voor veel minder volk.