Toch moedig dat de Vlamingen de stemming aangedurfd hebben. Een teken dat het misschien eindelijk gedaan is met geven en toegeven aan de Franstaligen Per slot is de splitsing van BHV een rechtvaardige eis. Raar ook dat de Franstaligen niet ingegaan zijn op het laatste voorstel van Leterme, dat nochtans ruime toegevingen inhield, vergelijkbaar met die van Verhofstadt in 2005. Nog was het niet genoeg! Ik merk bij mezelf dat de hele zaak me meer Vlaamsgezind gemaakt heeft. Wellicht velen met mij. De vraag rijst of het nog wel ooit goedkomt met België.
Niet veel meer gepost de laatste tijd, vanwege te druk. Het wordt een slechte gewoonte. Ook om daarover te schrijven, maar ja, als ik die blog aan de gang wil houden, moet ik nu en dan toch wel iets posten.
Ik heb in oktober het fietsseizoen beëindigd met enkele fietstochten in de Vlaamse Ardennen: ik reed o.a. de Watermolenroute en de Hermesroute.
De eerste is in de Zwalmstreek en komt min of meer overeen met de AVS-Zwalmroute die ik in een eerdere post beschreef. De tweede is een mooie, maar behoorlijk lastige tocht door de heuvels rond Ronse. Met o.a. een bezoek aan het door een asbeststort bedreigde gehucht Louise Marie (zie ook de berichten daarover van Frank Bombeke, o.a. hier). Chique bedoening daar. Veel toeristen ook bij mooi herfstweer. Hier een oude foto die ik nam op de top van de Muziekberg in Louise Marie:
Eén van mijn favoriete plekjes: het Muziekbos in de Vlaamse Ardennen
Steile afdaling richting Henegouwen en Saint-Sauveur. De streek rond Ronse is mooi. Ronse zelf niet: vervallen en veel rommel. Resten van oude fabrieken. Een vergane glorie, gelegen in een kom.
Moeilijke beklimmingen in de omgeving van het Kluisbos. Een helling uit de Ronde van Vlaanderen: de Hotond. Niet zo steil, maar wel lang, de top is het hoogste punt van Oost-Vlaanderen. Naar de top van de Kruisberg en dan afdaling naar het centrum van Ronse. Ik ben tevreden dat ik de 40 km afgelegd heb zonder van de fiets te moeten.
Desillusie aan het station: 1u40 wachten op een trein naar De Pinte. Ik besluit naar Oudenaarde te fietsen, maar daar moet ik op dezelfde boemeltrein richting Gent wachten. Ik heb het koud in mijn koersbroek. Duidelijk de laatse grote fietstocht voor dit jaar, want het wordt te koud. Als de trein er aankomt zit hij bomvol kotstudenten die naar Gent trekken. Met de fiets op de trein blijft toch altijd een heel avontuur; Ik ben blij als ik thuiskom.
Verder heb ik eindelijk de nieuwe portable pc die ik gekocht heb geïnstalleerd, of liever de ethernet modem die ik me moest kopen, omdat mijn ADSL-modem niet draait onder Windows Vista. Eindelijk een modernere pc! Mijn oude dateert al van 1999 (een Compacq Presario), een heuse antiquiteit dus! Het wordt een hele aanpassing. Mailen en internetten kon ik met die oude pc nog wel. Een aantal andere dingen zullen nu een hoop simpeler worden. Ik moet er wel nog goed mee leren werken. Dat touchpad o.a. is vrij nieuw voor mij.
Tot nu toe ben ik wel tevreden van Windows Vista. Van een collega kreeg ik een DVD in bruikleen met de film van Al Gore, An Inconvenient Truth. Mooie film, leuke beelden, al is de inhoud van de film natuurlijk minder leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten