Je houdt het gewoon niet voor mogelijk!

Ze zijn al twee dagen in mijn straat bomen aan het omhakken en de takken aan het verhakselen. De straat is aan beide zijden afgesloten met 'uitgezonderd plaatselijk verkeer'-borden. Het maakt een hels lawaai van 's morgens vroeg.

Deze morgen lag ik nog in bed als ze al bezig waren vlak achter mijn huis. Ineens hoorde ik een gevloek van jewelste. Ik keek uit het raam van mijn slaapkamer en zag een omgehakte boom over de hele breedte van de straat liggen. Daaronder een chique BMW met een verbrijzelde achterruit en blikschade. Twee vloekende en tierende werklieden en een blonde vrouw, eigenares van de BMW.

Naar ik later vernam woont de vrouw in een nieuwe verkaveling die uitkomt in mijn straat. Ze was met hoge snelheid door onze zone 30 gereden zonder acht te slaan op de bomen die omgekapt werden. Het schijnt dat ze gehaast was omdat ze morgen op reis vertrekt. Ja dat zal wel! Ze reed net voorbij toen die boom onver aan het vallen was en remde niet. Niet gezien? Ze zal wel met haar gedachten elders geweest zijn. Ze heeft niet eens geremd. Ze mag nog van geluk spreken, want ze had ernstig gewond kunnen zijn.

Flikken erbij, takelwagen, opgetrommelde echtgenoot in alle staten. De blondine leek zich van geen kwaad bewust.

Als ik eindelijk aangekleed buitenkwam om te gaan kijken waren ze de laatste rommel aan het opruimen. Enkele buren stonden nog na te praten.

Ik loop al niet hoog op met BMW-rijders. Dit was weer een prachtig staaltje van hun kunnen.
O zo typisch!