Kerli

Ik heb het weekend goed en vroeg ingezet. Vanmiddag liep ik de Fnac in Brussel binnen. Ik beluisterde via een koptelefoon lukraak een nieuwe pop-cd die er aangeprezen werd. Het ging om een debuutalbum dat pas uitgebracht is eind januari.

De cd was van een mij onbekende zangeres, Kerli. Een jonge Estse, die ooit deelnam aan het Eurosongfestival en nu internationaal aan het doorbreken is. Een mooie, jonge blondine, maar dat zal u wellicht niet verwonderen. Het hitje Walking on Air kende ik al van de radio.

De cd beviel me. Ik heb hem dan ook maar gekocht. Het is eens iets anders. Niet het genre dat ik normaal koop - ik koop sowieso niet veel cd's meer. Bijna geen zelfs.

Ik vond de sound heel speciaal. Heel typisch. Een beetje gothic naar het schijnt, maar ook niet te veel. Niet zodanig dat het te zwaar wordt. Het album (inclusief grafiek en videoclips) doet me toch een beetje denken aan de Gothic Novel uit de 19de eeuw (Dracula van Bram Stoker, etc.). Romantische en Victoriaanse toestanden. Edgar Allen Poe. Ouderwetse Britse thrillers. Creepy stuff.

Een mooie, bijzondere stem. Een Oost-Europese zangeres. Een geslaagd conceptalbum Love is Dead. Passende, grafisch uitgewerkte hoes. Soms nogal zwaar van geluid, drum 'n bass, maar dan weer heel zacht en mysterieus. Een beetje minimal ook. Kortom, echt iets voor de Gentse Zwijger. Hierbij een filmpje van The Creationist, het derde nummer.