Ondertussen kom ik steeds meer in feeststemming. Nog even doorbijten.
Mijn eigen bescheiden bijdrage tot de feestvreugde, op post sinds deze namiddag
Deze week is me in de krant opgevallen dat elke politicus die zichzelf respecteert tegenwoordig zijn eigen blog heeft: Eric Van Rompuy, Johan Vande Lanotte, Jürgen Verstrepen, Jan Roegiers, Vera Dua, noem maar op! Wie leest dat allemaal? Ik in elk geval niet. Als er iets interessants in staat verneem ik het wel via de rubriek Kreten en Gefluister van De Standaard.
Als ik tijd heb lees ik wel eens iets van de blog van Bert Anciaux. Maar dat was dan ook een van de eerste of de eerste bloggende politicus. Of soms lees ik ook wel eens de blog van iemand die ik persoonlijk ken. Heel oppervlakkig toch maar meestal. We worden tegenwoordig langs alle kanten overspoeld met informatie. Wie heeft er tijd om dat allemaal bij te houden?
Ik heb soms wel mijn twijfels bij deze moderne vorm van communicatie, zowel in de politiek als daarbuiten. Het fenomeen van de webloggers kan heel interessante dingen opleveren, bijvoorbeeld op het vlak van journalistiek en nieuwsgaring. Ik stel me wel vragen bij de politici die constant hun impressies op hun blog gooien. Vraag me af of het efficiënt is, behalve om nu en dan eens de politieke roddelrubriek van De Standaard te halen. Zeker nu dat iedereen het doet. Hoop voor hun dat ze een schare bewonderaars hebben die regelmatig eens naar hun blog surfen. Al geef ik toe dat ik ooit zelf wel eens een blog opgezet heb voor een lokale polticus.
Ik bedoel maar: waar gaan we naartoe, als elke politicus voortdurend vanop een eigen weblog zijn eigen grote gelijk de wereld in zit te spuien? Is er geen andere manier om met elkaar in debat te gaan?
Maar ik geef het toe: er kunnen ook vragen gesteld worden bij het nut van andere weblogs, mijn eigen weblog bijvoorbeeld. Het is voor mij meer iets om me wat aangenaam bezig te houden. Een middel tot menselijk contact ook. Verder is er natuurlijk een element internetverslaving, toch al sinds 1999, met hoogten en laagten.
Verder zonder veel pretentie. Ik mag me de laatste tijd verheugen op zekere interesse voor mijn blog in fietsmilieus. Een echte fietsblog is dit natuurlijk niet, al heb ik in de zomer en de herfst veel over fietsen geschreven. En momenteel is het daar zeker het seizoen niet voor. Ik probeer wel nu en dan nog wat te fietsen om niet volledig uit conditie te raken. Verre tochten maken gaat nu echter niet en is ook niet bijzonder aangenaam in deze tijd van het jaar. Verdere verslagen over fietstochten of -avonturen zullen dus moeten wachten tot in de lente.
Soms hou ik me ook bezig met politieke of algemeen-maatschappelijke problemen. Soms met Gentse fenomenen.
Maar ik wens me niet tot één interessesfeer te beperken. Ik schrijf maar wat over wat me bezighoudt. Zolang ik dat leuk vind en er tijd voor heb. Soms vraag ik me inderdaad af of ik mijn tijd niet beter nuttiger zou besteden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten