donderdag 20 augustus 2009
El Mexicano
Erg vervelend als je met vakantie bent, zo'n bijna gripaal syndroom.
Zeker in deze tijden van Mexicaanse griep. Een mens zou zowat alles beginnen denken. Ik zinspeelde tegen de dokter op de angst voor de pandemie. In deze tijd van het jaar heb ik nog nooit iets griepachtigs gehad.
Ik heb al verschillende patiënten met het H1N1-virus gehad, riposteerde hij. En het fenomeen van de zomergriepjes is ons medici bekend.
Gelukkig ging zijn diagnose wat mij betreft niet in de richting van H1N1. Al lijken de symptomen erop, vreemd genoeg. Ze zijn echter minder hevig. Echte koorts heb ik, niet al voel ik me wat koortsachtig. Ik heb vooral keelpijn, moet hoesten en voel me niet helemaal in mijn haak.
En normaal ging ik morgen op fietsreis vertrekken! Ik heb de eerste etappe al geschrapt.
Het plan is nu om zaterdag te vertrekken. Ik heb al twee overnachtingen in Herve geboekt en één in Aachen. Beetje in de Hoge Venen en rond het drielandenpunt fietsen. Daarna doe ik weer de Vredesfietseling tot in De Pinte, met overnachtingen in Moelingen (Voeren), Leuven en Laarne. Terugkeren in groep, ik had alles goed uitgekiend. Hopelijk verknoeit dat zomergriepje het niet.
Als alles goed gaat vertrek ik nu zaterdag met de trein tot Leuven. Vandaar zou ik naar de regio Sint-Truiden fietsen waar ik nog logies aan het zoeken ben voor zaterdagnacht.
maandag 17 augustus 2009
Jow, gewonnen!
A VOTRE ATTENTION,
NOUS VOUS CONTACTONS PAR CETTE PRÉSENTÉ POUR VOUS INFORMER DE VOTRE GAIN À MICROSOFT LOTERIE CORPORATION.
CECI N'EST PAS UN SPAM NI UN VIRUS, VEUILLEZ TROUVEZ EN FICHIER ATTACHE LA NOTIFICATION DE VOTRE GAIN DE 75.000€ LORS DU DERNIER TIRAGE AU SORT. APRÈS VÉRIFICATION DE LA NOTIFICATION DE VOTRE GAIN EN PIÈCE JOINTE, VEUILLEZ PRENDRE CONTACT AVEC L'AVOCAT ACCRÉDITÉ CI DESSOUS POUR LA PROCÉDURE DE RETRAIT DE VOTRE GAIN. CONTACT DE L'AVOCAT CABINET D’ETUDE JURIDIQUE DE MAÎTRE FRANCOIS PANZANI, AVOCAT ACCRÉDITÉ À MICROSOFT LOTERIE CORPORATION
MAÎTRE FRANCOIS PANZANITEL : 00 22 566 778 386
EMAIL : cabinet.etudejuridique.panzani@gmail.com
CORDIALEMENTLA DIRECTION DES OPÉRATIONS
75.000€? Die zouden goed van pas komen!
Waarom geloof ik dit bericht niet? Een mens zou cynisch worden van dat internet.
Ik vermoed dat die Nigeriaanse oplichtersbende weer actief is. Ze opereren tegenwoordig zelfs via contact apps op Facebook.
En dat er nog mensen zijn die daar intrappen!
Ondertussen maak ik me meer zorgen over die stevige verkoudheid mét keelpijn en lichte koorts die ik opgedaan heb. Midden in de zomer! Het is me mog nooit overkomen. En het komt hoogst ongelegen, omdat ik normaal eind deze week op een fietsvakantie zou vertrekken.
vrijdag 14 augustus 2009
Gulden Eiroute
Ik plan een fietsvakantie de laatste week van augustus. Bestemming het drielandenpunt Nederland-België-Duitsland, een uiterst geschikte streek om te fietsen.
Ik ben alvast wat aan het oefenen, want behalve naar Gent fietsen en terug heb ik niet veel meer gefietst. Ik heb enkele fietsroutes gereden in mijn eigen streek: eergisteren de Valleiroute in de landelijke buurgemeente Gavere. Nieuwigheid: ik fiets nu steevast met de iPod op!
Vandaag heb ik 80 km gefietst: van De Pinte naar Kruishoutem, daar de Gulden Eiroute en dan terug. Die Gulden Eiroute is een echte aanrader: prachtige, heel landelijke streek. Een kleine dorpskerk in Kruishoutem en voor de rest zit je op de boerenbuiten.
Het is een vrij lange fietsroute (46 km). Het terrein is behoorlijjk glooiend. Een uitdaging voor de niet-geoefende fietser.
Je komt door enkele idyllische dorpjes: Huise, Mullem, Wannegem, Lede, Nokere, Lozer. In sommige van die dorpjes (Mullem, Lozer,...) lijkt de tijd echt stilgestaan te hebben. Je passeert ook langs het bekende restaurant Hof van Cleve en rijdt jammer genoeg ook een stukje langs de E17.
Opeens kwam ik een verkeersbord tegen dat ik nog nooit gezien had, of toch niet in Vlaanderen:
Tot slot nog enkele foto's, de eerste een reeks wegwijzers boven aan helling Den Ast in Mullem (een helling die de Ronde van Vlaanderen soms aandoet trouwens), de tweede het kasteelpark van Lozer.
Stokje - 50 live acts
OK, here are the rules. Test your memory and your love of live music by listing 50 artists or bands (or as many as you can remember) you’ve seen in concert. List the first 50 acts that come into your head. An act you saw at a festival and opening acts count, but only if you can’t think of 50 other artists. Oh, and list the first concert you ever saw (you can remember that, can’t you)?
Should you choose this challenge, here’s what you do:
Copy my note. Click on “notes” under tabs on your profile page. Select “write a new note” in the top corner. Paste the copy in the body of the note. Make your list. Change the number at the top, and add your title. Once you’ve saved, don’t forget to tag friends (including me) on the right.
It's a rainy day and I'm not often tagged, so I decided to accept this challenge. My first live gig I really don't remember. That must have been in the early days of the "Gentse Feesten". Maybe Walter De Buck and group? Here we go:
1. Electric Blonde
2. The Customs
3. Selah Sue
4. Headphone
5. De Jeugd van Tegenwoordig
6. Gorki
7. Sioen and Calling up Soweto
8. Dépêche Mode (jaren geleden op Torhout en er was toen veel over te doen dat het niet echt live was)
9. Walter De Buck en groep
10. Lady Linn and her Magnificent Seven
11. Stampen en Dagen
12. Ambrozijn
13. Olla Vogala (wat reclame voor familie is toegelaten, zie ook vorige!)
14. Raymond van het Groenewoud
15. Kris De Bruyne
16. Khaled
17. Sertab Erener
18. Mathilde Santing
19. U2
20. Simple Minds
21. Allez Allez
22. Jo Lemaire & Flouze
23. Gabriel Rios
24. The Skyblasters
25. Steve Miller Band
26. Lou Reed
27. John Cale
28. John Hiatt
29. Nona Hendrickx
30. Jackson Browne
31. Kevin Coyne
32. Arno
33. Neon Judgement
34. Chris Whitley
35. A Noh Rodeo
36. Nacht und Nebel
37. Xero Slingsby & The Works
38. Talking Heads
39. The Tom Tom Club
40. Dirk Blanchart
41. Eurythmics
42. Rory Gallagher
43. Mink Deville
44. Zion Train
45. Bots
46. Armand
47. The Nits
48. Wim De Craene
49. De Mens
50. Magenta
Oef! Dat ging nog vlotter dan gedacht. Uiteraard heb ik nog wel meer gezien, maar het zijn de voornaamste optredens die me te binnenschoten in de categorieën rock-pop-folk. Op de foto Selah Sue op Zeverrock '09.
zondag 9 augustus 2009
Zeverrock
Het moet jaren geleden zijn dat ik nog eens naar een echt Rockfestival geweest ben. Het laatste dat ik me kan herinneren is Ten Vrede. Dat is zelfs niet eens een echt rockfestival, al heb ik daar in het begin van dit millennium naast Willem Vermandere toch ook o.a. Khaled en Sertab Erener gezien.
Omdat ik nu met vakantie ben en er in mijn eigen gemeente een rockfestival is waar ik nog nooit heengeweest was, dit jaar dus maar eens Zeverrock aangedaan in de afgelegen deelgemeente Zevergem.
Zevergem is een heel landelijk dorpje aan de moerassige Schelde-oevers, dat meer bij Zwijnaarde (Gent) aansluit dan bij de fusiegemeente De Pinte. Wonen is er naar het schijnt heel duur, want het is er heel rustig en toch zo dicht bij de grote stad Gent. Het grootste deel van de gemeente is trouwens landbouw- of natuurgebied.
Ruimte zat dus, ook om een rockfestival te organiseren in een tent op een terrein vlak achter de dorpskerk. Het festival zelf is betalend. 13 euro in voorverkoop voor 8 acts, veel is het niet. In ruil daarvoor heb je een afgesloten terrein in een mooi plattelandskader, een ruime tent en een ligweide met eet- en drankstandjes.
Leuk weertje in elk geval gisterennamiddag. Veel volk ook voor zo'n klein dorp, al stroomde dat maar mondjesmaat toe en kwamen de meesten maar 's avonds.
De eerste twee acts waren maar opwarmertjes: Electric Blonde en Customs. Eerste hoogtepunt en dé grote revelatie voor mij was de zangeres Selah Sue. Een opmerkelijke verschijning: een fragiel figuurtje op héél hoge hakken en met hoogopgestoken blond haar. Ze bracht haar sterke nummers op enkel een acoustische gitaar, die elektrisch versterkt werd.
Pas daarna kwam de grote massa opdraven voor eerst Headphone Die brachten heel luide experimentele rock. De boomlange blonde bassist prutst overduidelijk graag met synthesisers en leek me het creatieve brein van de groep. De vier Nederlandse rappers van De Jeugd van Tegenwoordig hadden veel succes bij het publiek. Wel eens leuk om te zien, maar voor de rest niet echt mijn kopje thee. Ik stond tijdens dit optreden trouwens te ver en verstond nauwelijks een woord van de teksten.
Daarna kwam Gorki, aangekondigd als De Gentse trots. Ze brachten een geslaagde set van al hun bekende hits. Ik heb een van de nummers proberen filmen met mijn eenvoudig toestelletje, zie hierna.
Na Gorki, die afsloten met het onvermijdelijke Mia, brachten Sioen en compagnie het laatste optreden van de Calling up Soweto-toernee. Sioen is niet echt mijn ding, i.t.t. Gorki.
Het festival sloot af met dj Dirk Stoops. Ik heb een tijdje staan kijken en luisteren naar de act van de dj, maar ben niet tot het einde gebleven. Dj-optredens zijn van na mijn tijd. Ik vond het geheel zelfs iets fascistoïde hebben. Een al wat oudere man die een massa met allerlei dwaze gebaren probeert op te zwepen, terwijl er twee dikkerds achter hem danspasjes en rare armbewegingen uitvoeren.
Maar alles bij elkaar is mijn eerste rockfestival in jaren zeker voor herhaling vatbaar.
vrijdag 7 augustus 2009
Blaarmeersen
Gisterennamiddag dan toch naar de Gentse Blaarmeersen met zusje en de neefjes. Je kon er over de koppen lopen. Echt, héél véél volk.
De recente veranderingswerken zijn een succes. Het strand is groter dan vroeger en ook de zwemzone. Voor het eerst (en ik kom toch al een kleine 20 jaar) heb ik eens gezwommen in de toegelaten zwemzone en niet aan de overkant waar de alternativos altijd verzamelden.
Nog steeds veel mensen met tatoeages op de ligweide, maar ook anderen uit hogere sociale klassen (hoewel de houding tegenover tatoeages toch veranderd lijkt te zijn). Het is per slot crisis voor iedereen. En behalve de zilte zeelucht heb je op de Blaarmeersen bij goed weer alles. Waarom zou je uren in de file naar zee gaan rijden?
De monokini is duidelijk uit. Ik heb toch een heel défilé van badpakkenmode kunnen bewonderen.
Incidentje toen ik de schuifaf ook eens wilde proberen. Met mijn intussen weer flink over de negentig kilo daalde ik met een hoge snelheid en kwam beneden in botsing met een jongetje. Voor die was het een onzachte kennismaking. De vader die erbij stond was kwaad. Had hij maar beter op zijn kleine gelet en die voor zich uit laten glijden.
Morgen voor het eerst naar Zeverrock in mijn eigen gemeente.
zondag 2 augustus 2009
Jeanne-Elisabeth Shrapnell
Poosje geleden dat ik nog wat geblogd heb. Niet dat ik niks meegemaakt heb. Gewoon de tijd niet gevonden. Of de zin om te bloggen.
Het is een verschijnsel dat ik ook bij andere bloggers opmerk. Sommige andere blogs die ik ooit heel intensief gevolgd heb, liggen ook zowat op hun gat. De blogosfeer is terrein aan het verliezen op de sociale netwerksites, vooral dan Facebook, en de microblogs als Twitter.
Toch is het nu en dan leuk om nog eens iets te schrijven. Bijvoorbeeld over deze mysterieze postkaart die ik onlangs op eBay gekocht heb.
Wie mijn blog al een tijd volgt weet dat ik sterk geïnteresseerd ben in de geschiedenis van de Eerste Wereldoorlog in onze contreien en daar postkaarten over verzamel.
Deze bekende postkaart zou ooit door de Belgische legerleiding uitgegeven zijn in de propagandaoorlog met de Duitsers. De foto stelt een meisje voor, dat door Belgische soldaten in 1914 onder het puin van een afgebrand huis gevonden werd. Jeanne-Elisabeth Shrapnell noemden de vijf soldaten haar, naar het type granaat dat dan veel gebruikt werd. De vijf soldaten die hier met haar gefotografeerd werden zouden zich een tijdje over het meisje ontfermd hebben.
Alle verdere gegevens ontbreken, zowel over het meisje als over de vijf soldaten. Er bestaat enkel een soldatenliedje over het meisje. Sommigen menen dat het om ene Isabel Scherpeneel zou gaan. Volgens het liedje zou het meisje in de Westhoek gevonden zijn. De soldaten waren van Gent.
Alle verdere historische informatie ontbreekt. Is het verhaal wel echt? Er is nochtans de foto. Een wat rare foto, want geen van de soldaten schijnt veel aandacht aan het meisje te besteden. Maar in die tijd kon men nog geen foto's trukeren of vervalsen.
En last but not least: ik ben niet eens zeker dat mijn postkaart wel authentiek is. Ze ziet er bijna te goed uit om van 1914-1918 te dateren. Mogelijk heb ik mij een kopie laten aansmeren. Dat heb je met dat internet!