Er waren al enkele collega's present als ik aankwam. Onder andere de collega uit de vorige post. Ha, begroette hij me, Ik ben een maniak en een collega-onverlaat? De vorige dag had hij me al hetzelfde gezegd. Hoe lang ga ik dat nog moeten horen, vroeg ik? Nog heel lang, antwoordde hij. Dat schrijf je niet meer!
Ik ben een beetje hardleers. Ik had mijn fototoestel bij en nam een foto van hem. Zodat de mensen zich iets kunnen voorstellen bij een collega-onverlaat, vertrouwde ik hem toe. Nee, alle gekheid op een stokje. Niet overdrijven ook. Op de foto die ik hier toch bijgevoegd heb is er geen collega-onverlaat te bekennen en ook geen maniak :-)
Tja, het is een bekend probleem als te veel mensen je blog gaan lezen. Je kan niet meer schrijven wat je wil. Zolang maar twee man en een paardekop het leest, kan je zomaar om het even wat schrijven op je blog. Maar als ook je chefs op het werk je schrijfels beginnen lezen onstaan er precaire situaties. Je moet nog niet eens over het werk of over collega's bloggen.
6 opmerkingen:
Idd, daarom heb ik een gesloten blog. Dan weet je wie KAN lezen. Keerzijde is wel dat je zo de drempel hoger legt: inloggen is voor de meesten een brug te ver. Voor massale reacties moet je het ook niet doen...
Anderzijds kan je heel persoonlijk zijn. Wat dan weer geen enkele aanliding tot paranoïa geeft.
Af en toe denk ik: ik gooi het slot er af, maar dan denk ik aan de 'slechterikken' die ik buiten mijn leven wil houden en zich aan mijn blog zouden vergaloperen. Dat gun ik hen niet.
Zo hoor ik via via dat enkelen via MSN dingen afspreken zoals: er is niets te doen deze avond. Laten we nog eens op You Tube gaan om katcat uit te lachen op filmpje x.
Dat soort mensen wil ik als de pest op mijn blog mijden.
ékatcat
Cat, wat is een slechterik? Alles is o zo relatief.
Zeg nooit bron ik drink niet van je water
@patrick: in dit geval: mensen die doelbewust iemand willen treffen. Uit jaloezie of frustratie van afwijzing. De reden doet er zelfs niet toe.
Als je een publieke blog hebt in dit Nederlandstalige gebied, dan is er een verhoogd risico dat mensen je blog lezen, toch? Nuja, de collega neemt het blijkbaar ernstig, hoewel 'onverlaat' eigenlijk een woord is dat alleen nog in een ironische context gebruikt wordt, en 'als een maniak' zou ik ook meteen als een grapje interpreteren. Mijnheer de Collega, u moet niet zo boos zijn! Het is scherts!
Aha, eindelijk iemand met inzicht en mensenkennis alhier!
Dankjewel Els!
Ik kies mijn collega's en kennissen uit om ze op de hoogte te brengen van mijn blog.
Ironie is niet voor iedereen weggelegd.
Een reactie posten