Vorige week heb ik een kleine krachttoer uitgehaald op de trein.
Het was mistig, die ochtend. Zoals gewoonlijk stond ik op om zeven uur. Eerste werk: de krant uit de brievenbus vissen. Normaal zit de krant om zeven uur in de bus. Het gebeurt soms dat dat niet het geval is. Frusterend! Ik ben dan al van bij het opstaan uit mijn humeur.
Tien voor acht vertrok ik naar het station van De Pinte. Nog steeds geen krant.
In het station van De Pinte is er geen krantenkiosk. Nadeel van in een dorp te wonen. Er is er wel één in Gent-Sint-Pieters, enige stopplaats van mijn trein naar Brussel-Noord.
Aangezien ik gewoon ben van op de trein mijn krant te lezen, vatte ik het plan op er een te halen in Gent-Sint-Pieters. Leen, mijn vast treinmaatje, zou mijn zitplaats proberen te houden door er mijn boekentas op te leggen.
Toen de trein stopte in Gent-Sint-Pieters sprong ik eraf als eerste, dook de trappen af en spurtte naar de krantenkiosk aan de achterkant van het station, 1 euro in de hand. Gelukkig niet te veel volk voor mij. Aangezien ik een abonnement heb, wist ik niet dat een los nummer van De Morgen tegenwoordig 1,10 euro kost. Tijdverlies dus!
Ik spurtte terug naar de roltrap en naar spoor 5. Daar stond dezelfde trein nog te wachten. De conducteur was het vertreksignaal al aan het geven. Op het nippertje slaagde ik er toch in om binnen te glippen. En dan nog wel in het juiste treingedeelte.
Hijgend kwam ik terug in de wagon waar Leen ondertussen een heroïsch gevecht aan het leveren was om mijn zitplaats te bewaren. Zie je wel dat ik de waarheid sprak, glimlachte ze tegen de medepassagiers toen ik puffend ging zitten.
Het is niet iets om elke morgen uit te halen. Voor hetzelfde geld had ik de vertrekkende trein net gemist. Ik heb dat vroeger nog gedaan, maar toen werd die trein gekoppeld in Gent-Sint-Pieters en hield hij er dus langer halt.
Vandaag had ik het trouwens niet moeten doen. Het is alweer treinstaking. De spoorvakbonden zijn zich niet echt populair aan het maken, maar dit terzijde. Ik ben aan het thuiswerken, euh pauzeren.
2 opmerkingen:
voor het eerst ben ik de treinstakers echt dankbaar. Dankzij hen kon (moest) ik een dagje langer in Londen blijven - de eurostar geraakte donderdag niet meer naar Brussel. Ik heb ervan geprofiteerd om Trafalgar Square, The Queen, Starbucksen Oxford Street een bezoekje te brengen!
Dit had ik willen zien.
Een reactie posten