Goede nachtrust, maar ik ben doodnerveus vóór de start van de eigenlijke Vredesfietstocht. Tien keer mijn bagage en mijn fiets controleren. Die gemeenschappelijke douches en zo, het is de reden dat ik al jaren niet meer in een jeugdherberg geslapen heb. Het is geleden van in 1991 in Montpellier. Het groepsgevoel maakt natuurlijk veel goed, als je met een aantal bekenden bent. Sommige deelnemers ken ik, anderen zijn totaal nieuw voor mij. Het weer is wel slecht: het is bewolkt en er is regen op komst.
Vóór het vertrek van de Vredesfietseling in het gemeenschapscentrum Het Veltmanshuis in Sint-Martens-Voeren
Om 10 uur stipt vertrekken we. De wagen met muziek op kop. Twee motorrijders rijden mee om de kruispunten af te zetten. Twee wegkapiteins vooraan, twee achteraan. Er is ook nog een bezemwagen en een vrachtwagen met onze bagage. Er rijdt een groepje N-VA'ers mee. Eén heeft een houder aan zijn fiets bevestigd waarin hij een leeuwenvlag gezet heeft. Kwestie van het Vlaamse karakter van de tocht te benadrukken. Joris Vandenbroucke, Limburgs parlementslid voor Spirit, zal meefietsen tot Tongeren.
Het regent als we vertrekken. Het tempo valt geweldig mee. Er wordt maar iets meer dan 20 km per uur gereden, aan de trage kant zelfs. Ik kan goed volgen; heb me duidelijk ongerust gemaakt voor niets. De hele tijd weerklinken Vlaamse liedjes door de luidsprekers. De kwaliteit laat te wensen over. Bij K3 krijg ik de aandrang om op het zadel te beginnen wippen..
We fietsen door 's Gravenvoeren en Moelingen. Deze deelgemeenten zijn meer verstedelijkt en worden dichter bewoond (of toch in het centrum) dan Teuven en Sint-Martens-Voeren. De andere twee gemeenten van de Voerstreek, Remersdaal en Sint-Pieters-Voeren, zal ik een volgende keer moeten bezoeken. Ook het riviertje de Voer heb ik niet gezien.
Als we door Visé fietsen, een stukje Wallonië, begint het water te gieten. Gelukkig heb ik bij het vertrek mijn regenjasje aangetrokken. De Maas in Visé is prachtig! De rivier heeft hier een diepe slenk uitgegraven in de rotsen. Nooit eerder was ik hier. In een bocht valt mijn drinkbus uit het gebroken houdertje van mijn fiets. Beschaamd rij ik gewoon door. Gelukkig valt niemand erover. Iemand zegt me later dat hij de drinkbus opraapte en afgaf aan een van de wagens.
Soms staan er omstaanders te kijken naar de rare stoet. Een vrachtwagenchauffeur tikt veelbetekenend tegen zijn hoofd.
Van Visé rijden we naar Riemst, opnieuw in Limburg. Ook hier is de Maas heel mooi. In Kanne een heel steile beklimming, de Maasvallei uit. Sommigen raken al in de problemen. Ik red me goed en fiets met de besten mee naar boven. Mijn conditie blijkt ruim boven het gemiddelde uit te steken; ik heb dan ook al meer dan 300 km in de benen. We houden even halt na de beklimming. Peter, een bekende uit Gent en een ancien van de Vredesfietseling, is met zijn racefiets lek gereden. Er rijden die dag heel wat mensen lek, vooral dan die op racefietsen met kwetsbare banden. Ik blijf ervan gespaard, maar mijn achterrem doet het niet meer door al die afdalingen. Later op de dag spant iemand die er wat van kent hem wat aan, zodat ik weer grip krijg.
Tegen de middag bereiken we Tongeren. We hebben 40 kilometer afgelegd in de gietende regen. Middagmaal in de jeugdherberg. We vernemen het groot Limburgs nieuws van de dag: Patrick Dewael heeft een relatie met journaliste Greet Opdebeeck, ook bekend als de slimste mens ter wereld, en gaat scheiden.
Het houdt op met regenen als de middagpauze over is. Beetje lokale persaandacht. Een journaliste van Het Nieuwsblad interviewt Joris Vandenbroucke en neemt foto's. Ik neem er dan ook maar ene, die niet te best gelukt is.
Een aantal deelnemers poseren na de middagpauze in Tongeren. Helaas is de foto wat onscherp. Het was net opgehouden met regenen.
Van Tongeren fietsen we langs een LF-route door de Haspengouw richting Sint-Truiden. Dit is naar het schijnt het moeilijkste stuk van de tocht, maar ook een van de plezantste. De Haspengouw is inderdaad veel heuvelachtiger dan ik dacht.
Er rijdt iemand van Jong Groen! mee tot in Leuven. Er zijn ook enkele Jong CD&V'ers. Jong VLD zal met een groepje meefietsen van Leuven naar Gent. Vertrekken in Voeren was voor hen te communautair gekleurd en aankomen in Diksmuide ook. Voor de rest: een tocht voor Vrede, Vrijheid en Verdraagzaamheid, wie kan daar tegen zijn? Van Animo (Jong SP.a) zien we de hele driedaagse niemand. Typisch en toch wel een tegenvaller. Onze rode vrienden zijn te materialistisch ingesteld. Ze focussen zich te zeer op het biefstukkensocialisme. Ik sla een praatje met sommige N-VA'ers. Het is niet mijn overtuiging, maar ik moet het koppig idealisme van sommige van die rasflaminganten toch wel bewonderen.
De zon komt er zowaar door in de Haspengouw. We fietsen de hele tijd door boomgaarden en fruitkwekerijen. We kruisen een groepje Sikhs dat aardbeien aan het plukken is. Ik volg het voorbeeld van sommigen en trek me al rijdend een peer af. Ze is niet rijp. Ik laat me tot achterin de groep zakken en gekscheer tegen enkele vrienden dat we net door de bevoorradingszone gepasseerd zijn. Ik krijg serieus onder mijn voeten. Ze vragen of ik zin heb in drie weken diarree. Dat fruit wordt stevig bespoten met bewaarmiddelen. Ik gooi de peer dan maar weg.
Ik permitteer me nog een geintje. Tijdens een stevige beklimming ga ik helemaal voor de groep uit rijden tot naast de wagen. Ik vraag de chauffeur, Roger Cafmeyer uit Zaventem, een heel speciaal 'geval', of hij mijn drinkbus niet gezien heeft. Het levert me nadien een reprimande van Carl, wegkapitein nr. 1, op. Het zal niet de laatste keer zijn.
Nog steeds de hele tijd Vlaamse liedjes. Typisch voor het Volksunie-milieu waaruit de meeste deelnemers komen. Maar de kwaliteit van de liedjes is erop vooruitgegaan tegenover deze morgen: Boudewijn de Groot, Ramses Shaffy, Miek en Roel, Miel Cools, ... De gouden periode van het Vlaamse lied: de kleinkunst uit de late jaren '60 en de jaren '70. Plus nog wat Hollandse kwaliteitsmuziek. Zo in groep door de verlaten Haspengouw fietsen langs die landweggetjes op de tonen van Na tweeëntwintig jaren van mijn leven maak ik het testament op van mijn jeugd... Of het toepasselijke Jan Klaassen was trompetter in het leger van de prins, hij marcheerde van Den Helder tot Den Briel. Hij was geen held en hij had geen geld en hij hield niet van het krijgsgeweld, maar trompetter was hij wel in hart en ziel!
Of: Mee mijne Vlieger me zijne steirt, hij gaot omhuuge, 't es 't ziene weirt.
Werkelijk: te gek!
We houden even halt in een ambachtelijke brouwerij in Kerkom (Sint-Truiden). Niets aan te merken op de organisatie tot nu toe: zelfs bij deze korte pauzes krijgen we een drankje aangeboden.
Pauze in brouwerij De Bink in Kerkom (Sint-Truiden).
Na Sint-Truiden naar Landen, waar het jammer genoeg opnieuw begint te regenen. Het Hageland nu, ook nog mooi. Via Tienen, LInter en Glabbeek naar Lubbeek, waar we nog een pauze houden vóór de beklimming van de Pellenberg. Die valt me nogal mee: ik heb dan ook klimmersbenen, ontdek ik steeds meer. Korte tijd rijdt een groepje verloren, maar alles komt weer goed en we rijden Leuven binnen.
Avondmaal en overnachting in de mooie vernieuwde jeugdherberg van Leuven De Blauwput. Alweer een fiks drinkgelag. Ik schrijf wat, neem een douche en ga slapen. Mijn fietscomputertje geeft voor deze dag 112,6 km aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten