De meeste deelnemers aan de Vredesfietseling gaan met de autocar van de organisatie terug naar huis. Ik begeleid een vriendin naar het station van Diksmuide en vervolg mijn weg alleen op mijn fiets mét mijn bagage. Ik sla de weg in van de Frontzate, de oude spoorwegbedding Diksmuide-Nieuwpoort, nu een heel interessante fietsroute.
Op de Frontzate, de vroegere spoorwegbedding Diksmuide-Nieuwpoort, waarachter het Belgische leger zich in 1914-1918 verschanste. Nu is het een fietspad. Hierlangs reed ik na de IJzerbedevaart naar Nieuwpoort. Ik kreeg er nog niet genoeg van! Zoals gezegd ben ik nogal gefascineerd door de Eerste Wereldoorlog en alles errond. De IJzertoren domineert de vlakte errond. Op deze foto - het moet ergens ter hoogte van Pervijze zijn, halverwege Nieuwpoort - is hij al niet meer zo duidelijk zichtbaar als met het blote oog.
De site Frontzate. Iets wat ik pas nu leer kennen. Het bestaat wellicht nog niet zo lang. Met betonblokken heeft men de begin- en einddatum van de Grote Oorlog willen aanduiden langs deze fietsroute (bvb.: einddatum elf betonblokken naast elf betonblokken, naast negentien betonblokken, naast achttien betonblokken, zijnde 11-11-1918). Tegelijk moeten de betonblokken ook de passerellen suggereren, waarop de Belgische soldaten de wacht hielden in het overstroomde gebied tussen de spoorwegbedding en de IJzer. Wat je hier op de foto ziet is niet volledig: niet alles kon op de foto.
Het tijdens de oorlog vernielde en nooit heropgebouwde station van Ramskapelle (Nieuwpoort). In dit dorp werd eind oktober 1914 de Slag om de IJzer beëindigd met een overwinning van de geallieerden, die de Duitsers uit dit dorp verdreven met behulp van de overstroomde IJzer.
Steeds langs dezelfde Frontzate-route. Ik word bijna euforisch, want de torens van Nieuwpoort, stad van mijn voorvaderen (of toch gedurende zowat 175 jaar, voorzover ik dat exact kunnen achterhalen heb), doemen op. Je ziet de kerktoren en de toren van de stadshalle. Tussenin: een GSM-mast die het beeld verstoort. De tol van de vooruitgang! Voor de rest: wat ze in deze streek Het Blote noemen. Voor Jaques Brel was het Mijn Vlakke Land.
Nog een leuk verlengstuk van deze dag, dus. Ik vind deze route wel echt interessant, maar het is vermoeiend om telkens af te stappen en die foto's te nemen. Ik rijd naar Nieuwpoort en daarna Nieuwpoort-Bad om me een kamer voor de nacht te zoeken, want ik heb er geen gereserveerd. Nieuwpoort krijgt jaar na jaar meer allure. Komt door die jachthaven, de grootste van Noord-Europa. Uiteindelijk vind ik me een kamer, maar betaal er veel te veel voor. Ik moet toch ergens slapen? Nadeel van met de fiets te zijn!
Ik fiets nog eens terug naar Nieuwpoort-Bad en het staketsel. Het is ondertussen al donker. Kijk nog wat tv op mijn kamer en hou mijn aantekeningen bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten