Roma

Een nobele opdracht gekregen via GentBlogt: iets schrijven over de schrijnende toestanden in Gent met Roma-kinderen.

De Roma zijn al een tijd een probleem in Gent. Het is een zigeunervolk, vooral afkomstig uit Slowakije, waar ze gediscrimineerd en weggepest werden. Er zijn samenlevingsproblemen geweest in Gent: problemen met andere ethnografische groepen, huisvestingsproblemen, kraken van woningen, e.d.m.

Ook ik heb deze ochtend op de dagelijkse trein naar Brussel het artikel in De Standaard over de opvangproblemen bij Huize Triest-Gemeenschapshuis Tabor gelezen met als titel 'We gaan doodgevroren kindjes vinden'. Ik was verwonderd daar te lezen dat Vorige week de Gentse burgemeester Daniël Termont bij ons langsgeweest is - de eerste burgemeester die onze problemen belangrijk genoeg lijkt te vinden - Volgens hem kan er dit jaar nog een subsidie komen.

Dit bericht deed ook mijn wenkbrauwen fronsen. Als je weet hoe traag administratieve molens malen, is dit inderdaad een statement dat verwondering wekt. Die subsidies zouden immers voor een aantal mensen (kinderen?) te laat kunnen komen.

De problematiek in Gent is ondertussen genoegzaam bekend: ik meen vorig jaar een uitzending op de VRT over dezelfde problematiek in Huize Triest - Gemeenschapshuis Tabor gezien te hebben. Ook daar kregen de Roma een speciale vermelding als probleemgroep, als maatschappelijke verschoppelingen par excellence.

Uiteraard mogen kinderen nooit het slachtoffer worden van polemieken i.v.m. migratieproblematiek. In het geval van noodlijdende (hongerlijdende) kinderen moet het humanitaire aspect voorgaan op alle andere overwegingen. Ik vind dus inderdaad ook dat de stad Gent iets meer zou mogen doen. Het is waar dat het Gentse OCMW recent een overschot aan toelage van de stad teruggestort heeft aan de stad. In het licht van de beschreven miserie doet dat vragen rijzen.

Het spreekt vanzelf dat Gent niet alle ellende van de hele wereld aankan. Toch mogen we onze ogen niet sluiten voor de schrijnende toestanden die ook in onze stad bestaan. Het humanitaire aspect moet in elk geval in concrete noodsituaties voorgaan op andere overwegingen.

Er is een mooie taak weggelegd voor de Gentse bloggers om de Gentenaars in deze "een geweten te schoppen." Het zou de maatschappelijke relevantie van het fenomeen bloggen zeker ten goede komen. Vandaar dat ik ook gevolg gegeven heb aan deze oproep die vandaag via GentBlogt gelanceerd werd.

Op de foto: een protestactie van Roma in het centrum van Gent (voor het consulaat van Slowakije) in 2004, mét hun nationaal embleem (vlag). De organisator van de actie was Wolf Bruggen, voorzitter en woordvoerder van Opré Roma én destijds bestuurslid van Spirit Gent. Ondertussen heeft de man een hele weg afgelegd, woont niet meer in Gent, maar in de ruime omgeving, en is ternauwernood ontsnapt aan een aanklacht van mensenhandel, omdat hij andere Roma tewerkstelde in de distributriesector en hen zogezegd uitgebuit (onderbetaald) zou hebben. Hij werd vrijgesproken, maar ik neem aan dat de hele zaak bij hem wonden geslagen heeft.

Dit maar ter illustratie en uit mijn eigen ervaring. Uiteraard wil ik de schrijnende problematiek van de Roma niet in de partijpolitieke sfeer plaatsen.